پایتخت ایتالیا، رنگ اول، آبی آسمانی
بیست و چهار سال از آخرین قهرمانی لاتزیو در سری آ می‌گذرد و شاید در این فصل، عقاب‌ها پس از گذشت سالیان دور و دراز موفق به فتح اسکودتو شوند.
به گزارش "ورزش سه"، بیانکوچلستی که معمولا در فصول اخیر تیم نه چندان قدرتمندی محسوب می‌شود و تقریباً تیمی بدون ستاره و خالی از چهره مطرح در زمین است، در فصل جاری با مارکو بارونی دست به کار‌های بزرگی زده و در پانزده بازی سری آ نتایج بسیار درخشانی به ثبت رسانده است.
بعد از رفتن مائوریتسیو ساری و حضور ایگور تودور در یازده دیدار باقی مانده از فصل به عنوان سرمربی موقت در مقاطع پایانی فصل گذشته، کلودیو لوتیتو مالک لاتزیو سخت به دنبال یک سرمربی با سبک و نگاهی خاص بود. البته هواداران این تیم هم اصلاً ذره‌ای فکر نمی‌کردند که مارکو بارونی، مرد شصت و یک ساله ایتالیایی بتواند اینچنین تیمی در قد و قامت یک مدعی سری آ بسازد.
باید یک سری از واقعیات را قبول کرد و تصور و توقع هواداران لاتزیو از چنین مردی همانند مربیان پیشین بود؛ مربیانی که با کیفیت‌های متوسط و نسبتا خوب بر روی نیمکت تیم می‌نشستند و به دلیل شرایط اقتصادی نه چندان مناسب باشگاه، به دنبال جذب بازیکنانی با قیمت‌های معمولی و ارزان بودند و بالاجبار باید راهی جدید و تازه برای ساختن یک تیم قدرتمند می‌یافتند.
در واقع از مارکو بارونی هم جز این انتظار نمی‌رفت. مردی که در تیم‌هایی همچون سیه نا، بنونتو، فروزینونه و هلاس ورونا به کار مربیگری پرداخته و بیشتر از یک فصل هم نتوانسته در همان تیم‌ها دوام بیاورد و خیلی زود به سراغ عوض کردن و تغییر دادن تیم‌های خود مشغول می‌شد. تنها افتخار مربیگری او قهرمانی با تیم لچه در سری بی و صعود با این تیم به سری آ بود.
بارونی که سابقه مربیگری در تیم زیر نوزده ساله‌های یوونتوس را در کارنامه خود دارد، معجزه‌های فراوانی در تیم عقاب‌های شهر رم رقم زد و کاری کرد که بازیکنان فعلی لاتزیو همانند بیست و چهار سال پیش، در مسیر و کورس قهرمانی قرار بگیرند و به خودباوری کامل دست پیدا کنند.
لاتزیو تا به اینجا در بیست و یک بازی از تما‌می رقابت‌های ممکن پانزده برد، دو تساوی و چهار باخت کسب کرده است. البته یادمان نرود که به دست آوردن میانگین 2/24 امتیاز از هر دیدار برای شاگردان بارونی خیره‌کننده به حساب می‌آید.
دو برد فوق‌العاده شاگردان بارونی برابر تیم ناپولی آنتونیو کونته در کوپا ایتالیا و سری آ به فاصله سه روز، سبب شد تا عقاب‌ها جام حذفی را از ناپلی‌ها بگیرند و علاوه بر این، در سری آ فاصله امتیازی خود با تیم صدرنشین یعنی آتالانتا را به سه امتیاز کاهش دهند.
جالب اینجاست که مارکو بارونی در حالی چنین عملکرد فوق‌العاده‌ای بر روی نیمکت تیم بیانکوچلستی داشته که نام هیچ ستاره نام آشنایی در لیست و ترکیب این تیم به چشم نمی‌خورد و در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن، پدرو، گندوزی و السیو رومانیولی آشناترین و شناخته‌شده‌ترین نام‌های این تیم بی‌ادعا اما متحد و یکپارچه هستند.
همچنین عقاب‌ها در برهه نقل و انتقالات تابستانی مهمترین ستاره خود را پس از سال‌ها از دست دادند و چیرو ایموبیله پس از هشت فصل عالی در بیانکوچلستی، بالاخره قصد سفر کرد و چمدان‌های خود را به مقصد ترکیه و بشیکتاش بست.
در واقع بارونی با دست‌های خالی، دست به خلق یک شگفتی عجیب زده و با بازی گرفتن از بازیکنانی همچون نوسلین، نونو تاوارس، ایساکسن، دله باشیرو و البته کاپیتان متئو زاکانی تا به اینجای فصل بهترین نتایج ممکن برای عقاب‌ها رقم خورده است.
هواداران لاتزیو بیش از پیش امیدوار هستند تا با همین تیمی که از هیچ ستاره گران قیمتی در زمین برخوردار نیست اما با هدایت و رهبری مرد شصت و یک ساله و ارتقا کیفیت معمولی‌ترین بازیکنان فصل گذشته به مهره‌هایی درجه یک و در خدمت تیم، به سومین قهرمانی خود در تاریخ ادوار سری آ برسند و بعد از برپایی آخرین جشن قهرمانی خاطره‌انگیز با اسون گوران اریکسون فقید در سال 2000 این بار با مارکو بارونی و تیم دوست داشتنی‌اش، یک قهرمانی تاریخی در المپیکو برگزار کنند.
دیدگاه تان را بنویسید