رایزن پیشین ایران در افغانستان مطرح کرد:
ناگفته‌هایی از نامه‌نگاری طالبان با سازمان ملل
رایزن پیشین ایران در افغانستان گفت: سازمان ملل همین حالا نمی‌تواند از پس کشورهای دموکراتیک بر بیاید، حال چگونه می‌خواهد طالبان را به رسمیت بشناسد.
عبدالمحمد طاهری رایزن پیشین ایران در افغانستان در تشریح ابعاد و دلایل ارسال نامه طالبان به سازمان ملل و درخواست سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: ارسال نامه طالبان به سازمان ملل را باید یک مشورت پشت پرده به این جریان دانست که به نظر می‌رسد پاکستانی‌ها آن را راهبردی کردند. معتقدم به رسمیت شناختن طالبان توسط سازمان ملل و ارائه تریبون به این جریان نه تنها مشکلات افغانستان را حل نمی‌کند، بلکه یک خطر بزرگ به حساب می‌آید. در این میان چین و روسیه معتقدند که اگر این اتفاق بیفتد، می‌توانند سهم خود را از طالبان کسب کنند اما شکی وجود ندارد که اجرای این سناریو یک بحران را به وجود می‌آورد. اینکه یک گروه با سلاح و ادوات وارد کابل شده‌اند و دولت را ساقط کرده‌اند و حالا آنها توسط بزرگ‌ترین نهاد بین‌المللی به رسمیت شناخته شود بدون تردید یک بدعت و باب خطرناک در جهان را پایه‌گذاری می‌کند.
وی ادامه داد: در این میان پاکستانی‌ها به شدت به دنبال این موضوع هستند که طالبان را به رسمیت بشناسند و چندی پیش هم شاهد بودیم که نخست‌وزیر این کشور اکیداً بر این موضوع اشاره کرد. اما به نظر من این موضوع صرفاً یک رویا است و نمی‌تواند به حقیقت بپیوندد. باید به این نکته توجه شود که سازمان ملل همین حالا کشورهایی که در قلب اروپا و حتی جغرافیای آمریکا ادعای دموکراسی می‌کنند را نمی‌تواند هدایت کنند و حتی نمی‌تواند به دلیل مسائل حقوق بشری و سایر موضوعات بر آنها اعمال فشار کند. این سازمان حتی نمی‌تواند در مورد کنترل گازهای گلخانه‌ای به قدرت‌های غربی فشار بیاورد، حال چگونه می‌خواهد پس از به رسمیت شناختن یک جریان مسلح بر آن اشراف داشته باشد؟ امروز برگ برنده طالبان این است که مدام اعلام می‌کنند با اتصال شریعت به سیاست به دنبال برقراری امنیت و سرکوب غارتگران و فاسدان است اما توجه داشته باشید که در دورن این جریان یک چند دستگی در حال مشاهده است.
این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: همین حالا میان نخست‌وزیر موقت و معاونان وی درگیری ایدئولوژیک وجود دارد و برخی از این درگیری‌ها به مواضع سیاسی آنها برمی‌گردد. از سوی دیگر، شبکه حقانی عملا به گونه‌ای رفتار می‌کند که با ذات و بنیان سازمان ملل در تضاد است. بنابراین نمی‌توان انتظار داشت که سازمان ملل به این جریان کرسی بدهد. طالبان به دنبال نقش بازی کردن است و بارها اعلام کرده که تغییر کرده‌اند اما واقعیت این است که این جریان تجربه حکومت‌داری کلاسیک ندارد. آنها می‌خواهند در سازمان ملل عضو شوند که به همه بگویند ما دیگر رادیکال نیستیم اما به نظر من به محض به رسمیت شناختن طالبان، مشکلات دوچندان خواهد شد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: طالبان در وضعیت فعلی از مشکلات اقتصادی و اختلافات داخلی رنج می‌برد و از سوی دیگر ما شاهد یک بلاتکلیفی در افغانستان هستیم؛ به گونه‌ای که مهاجرت، مسائل درمانی و بهداشتی و همچنین موضوعات امنیتی در افغانستان در حال افزایش است و این مسائل در حالی مطرح می‌شود که افغانستان آرام آرام به سمت فصل سرما پیش می‌رود که بدون تردید مردم این کشور در شش ماه آینده بسیار سختی خواهند کشید؛ چراکه طالبان نمی‌تواند اوضاع را مدیریت کند. این روند به جایی رسیده که گفته می‌شود هسته‌های مقاومت در افغانستان در حال شکل گرفتن است و این موضوع هم می‌تواند بحران را عمیق‌تر کند.