نگاه تحلیلگر/ گفتوگوی «نامه نیوز» با هدایت آقایی
تفاوت کنار گود و داخل گود
هدایت آقایی، فعال سیاسی اصلاحطلب سکوت قابل توجه مخالفان تندرو برجام در دولت قبل را ناشی از این میتواند که متوجه اشتباه خود شدهاند و البته این را به فال نیک میگیرد.
گروه سیاست نامه نیوز – مذاکرات برجامی در وین ادامه دارد و خبرهای خوبی هم نمیرسد. پیشنهاد توافق موقت که رد شده، طرف مقابل و مشخصا آمریکاییها هم نه تنها تن به خواستههای ایران نمیدهند، بلکه هر روز یک شرط جدید میگذارند و مساله را پیچیدهتر و سختتر میکنند. در این شرایط آنچه عجیب و قابل توجه به نظر میرسد، این است که هیچ خبری از مخالفان سرسخت و تندرو برجام و اعضای جبهه پایداری نیست. آقای ذوالنوری که قبلا برجام آتش زده و تازهگری پی نقد کردن چک مطالبات ایران است به جای خود اما خبری از امثال کوچک زاده و رسایی و ... نیست.
چرایی این سکوت البته واضح به نظر میرسد. بعید است که دلیلی غیر از سیاسی کاری و بازی گرفتن منافع ملی در کار باشد، چون اگر بود حالا که گفته میشود توافق احتمالی از آنچه در دوران عراقچی دنبال میشد هم ضعیفتر و به زیانتر است، اینطور سکوت نمیکردند.
تحلیلگران سیاسی اما با همه اینها معتقدند که باید این سکوت را به فال نیک گرفت. مثلا هدایت آقایی، فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتوگویی با «نامه نیوز» در این باره میگوید: «اولا از محتوای پیشنهادات و تصمیماتی که ممکن است در جریان این مذاکرات گرفته شود، اطلاعی نداریم. البته خارجیها به نظر میرسد که اطلاعات دقیقتر و بیشتری دارند اما ملت ایران، کنشگران و سیاسیون متاسفانه نمیدانندکه دقیقا در وین چه میگذرد و باید منتظر بود.»
وی میافزاید: «ثانیا بازیچه قرار دادن منافع ملی، سیاست خارجی و قراردادها و مذاکرات خیلی مهم از جمله برجام چندسالی است که به عنوان ابزار سیاسی محسوب میشوند. حتی برجام که در زمان خود با موافقت رهبری صورت گرفت و در مجلس هم تصویب شد، از سوی برخی کفر خوانده شده و آن را میکوبیدند. آنها اما امروز قدرت را در دست گرفته و متوجه شدهاند که باید در شرایط فعلی بالاخره با دنیا تعامل داشت و بده، بستان کرد لذا دیگر در برابر افکار عمومی، رسانهها و فضای سیاسی کشور پاسخی ندارند.»
او با این حال به رسانهها و سیاسیون توصیه میکند که «اکنون در پی تمرکز به این تغییر رویه و تسویه حساب سیاسی نباشند. مردم ما اکنون آنقدر زیر فشار هستند و ناراحتی دارند یا فضای کشور متاسفانه به نحوی است که خیلی چیزها را قربانی میکند لذا باید در این مساله تحمل به خرج دهیم و از هر تصمیمی که در راستای کاهش مشکلات مردم گرفته شود، با آغوش باز استقبال و حمایت کنیم. فرقی ندارد که دولت رئیسی باشد یا دیگری. فرقی ندارد که آقای باقریکنی مذاکره میکند یا عراقچی و ... . باید دست هر کسی که گرهای باز میکند را بوسید چون مردم بسیار تحت فشار هستند. باید تسویه حسابهای سیاسی را برای بعدا گذاشت به قضاوت تاریخ سپرد.»
آقای میگوید: «مساله مخفی و پوشیدهای وجود ندارد، در فضای مجازی و رسانههای گسترده امروز نمیتوان چیزی را مخفی کرد لذا باید این مسال را به آینده موکول کرد و به تیم مذاکره کننده کمک کرد تا اگر واقعا میتوانند مشکلات را کاهش دهند، به نتیجه برسد.»
وی در پاسخ به اینکه اگر فرض کنیم این سکوت ناشی از درک موقعیت و خطاهای قبلی است، میتوان امیدوار بود که در راستای رسیدن به توافق به نحوی عمل کنند که منافع کشور و ملت بیشتر تامین شود؟ میگوید: «صددرصد همین طور است . به هرحال وقتی کسی کنار گود نشسته باشد یک طور برخورد میکند و وقتی وارد گود شد مساله فرق میکند. الان خودشان وارد گود و میدان شدهاند و میبینند که مشکلات بانکی، مسائل تجارت خارجی، صادرات و واردات و کلا اقتصاد کشور با جامعه جهانی گره خورده و ما جزیره جدا نیستیم. خودشان هم خانواده دارند و خانوادههایشان در همین جامعه زندگی میکنند لذا خوشبین هستم که همین سبب شود به طور منطقی تصمیم بگیرند و از شعارهای پوچ و ذهنگرایی فاصله بگیرند و به کار مردم برسند. هرچند که مطلوب نظر ما نیستند و میدانیم که کشور ما شانی بالاتر از وجود این عناصر دارد اما به هرحال چارهای نیست و با اینها زندگی میکنیم پس باید به نحوی برخورد کرد که کار خرابتر از این نشود.»