حضور خانوادگی در ورزشگاه چه ایرادی دارد؟

به گزارش نامه نیوز، عصر ما نوشت: درحالی که بالاخره پس از جار و جنجال فراوان و تلاش‌ها و تحرکاتی که تا دقیقه 90 هم ادامه یافت، کارساز واقع نشد و زنان علاقمند به تماشای فوتبال با عبور از تمامی موانع پیدا و پنهان، خود را به‌موقع به استادیوم آزادی رسانده و بازی تیم‌های ملی ایران و عراق را از نزدیک تماشا کردند.  اتفاق عجیبی از جمله آن‌چه دلواپسان درباره‌اش زنهار می‌دادند، رقم بخورد و خدایی ناکرده آسمان به زمین بیاید هم نیفتاد.

نکته‌ای که از قضا یکی از زنان فعال در عرصه سیاست که ازجمله رکورداران بیشترین دفعات حضور در مجالس است، از آن گفته و تاکید دارد که دلواپسان باید نگرانی ناموجه و بی‌جایشان را کنار بگذارند. سهیلا جلودارزاده که در زمان آخرین تجربه نمایندگی، در دوره دهم مجلس، پیشنهاد کرده بود برای فراهم کردن شرایط حضور زنان در استادیوم‌ها، تنها به یک تابلوی «ورود خانوادگی» نیاز است تا علاوه بر رفع تمام دلواپسی‌ها، حتی برخی معضلات فرهنگی در استادیوم‌ها را مدیریت کرد، به «عصر ما» گفته است: «زنان ایرانی سال‌هاست که حضوری پررنگ در عرصه‌های مختلف اجتماعی دارند و اتفاقاً هرجا امکان حضور زنان فراهم است، فضایی آرام‌تر و معقول‌تر حاکم می‌شود و بیشترین میزان ناهنجاری‌های فرهنگی و اجتماعی را معمولاً در حوزه‌ها و فضاهایی مشاهده می‌کنیم که خالی از حضور زنان است.» 

او با اشاره به برخی حوزه‌ها که به‌رغم حضور زنان و مردان کنار هم، نه‌تنها مشکلی بروز نکرده و نمی‌کند، بلکه به فضاهایی فرهنگی و آرام و مناسب برای حضور خانواده‌ها تبدیل شده، می‌گوید: «زنان علاوه بر این‌که حضوری پررنگ در جامعه داشته و با ایفای نقش اجتماعی‌شان ازجمله برای کار و تحصیل از خانه بیرون می‌آیند و اتفاقاً بسیار هم موفق هستند، به‌عنوان نمونه سال‌هاست که به سالن‌های سینما و تئاتر می‌روند و در سالن‌های عمومی به تماشای فیلم و تئاتر می‌نشینند و به کنسرت‌های موسیقی می‌روند و روشن نیست چرا با تماشای فوتبال مخالفت می‌شود.»

این نماینده پیشین مجلس می‌گوید: «همان‌طور که حضور زنان در سالن‌های سربسته و به‌نسبت کوچک‌تر سینما و تئاتر و موسیقی، بدون بروز مشکل انجام می‌شود و اتفاقاً به فضای فرهنگی و آرامش در این اماکن کمک می‌کند، طبیعتاً در ورزشگاه‌ها هم موثر خواهد بود و اتفاقاً منجر به ایجاد فضای خانوادگی در ورزشگاه‌ها و استادیوم‌های ورزشی خواهد شد.»

او ادامه داد: «چه اشکالی دارد که خانواده‌ها کنار یکدیگر برای تماشای فوتبال در استادیوم‌ها حاضر شوند؛ فراموش کنیم این جدا کردن زنان و مردان در بسیاری مواقع زمینه‌ساز تلاشی خانواده‌ها و فروپاشی زندگی زنان و مردان بسیاری شده است.»

جلودارزاده که معتقد است نباید با نگاهی منفی و بدبینانه با مسائل اجتماعی مواجه شد، در عین حال می‌گوید: «آن‌قدر در رابطه با این مسئله کوچک ورود زنان به استادیوم‌ها صحبت شده و گاهی آن‌قدر تنش و جار و جنجال ایجاد می‌کنند که گاهی این تصور پیش می‌آید که طرح این موضوع با هدف دور کردن افکار عمومی از برخی مسائل مهمتر است.»

او با انتقاد نسبت‌به دولت و مجلس انقلابی به‌دلیل عملکردی مغایر با شعارهایی که در جریان انتخابات می‌دادند، می‌گوید: «متاسفانه شفافیتی هم وجود ندارد و درحالی که تصور می‌شد اگر بعضی دوستان به قدرت برسند، سعی می‌کنند شفافیت را بر اعمال و رفتار دولت و حاکمیت حاکم کنند اما ظاهراً اشتباه می‌کردیم و این «شفافیت» صرفاً شعاری بوده برای شرایط خاص انتخابات و گاهی مسئولان به قول معروف برای یک طرف راهنما می‌زنند و به طرف مقابل می‌پیچند.

به همین دلیل به نظر می‌رسد گاهی مسائلی همچون مشکلات زنان و محدودیت‌های اجتماعی برای آن‌ها که به‌هرحال برای بخش بزرگی از جامعه مهم است و افکار عمومی نسبت‌به آن حساسیت دارد، با هدف دور کردن ذهن مردم از یک موضوع دیگر مطرح شده است.» 

جلودارزاده اما در عین حال تاکید دارد که حضور زنان در استادیوم‌های ورزشی هیچ مغایرتی با قوانین و شرع اسلام ندارد، می‌گوید: «اسلام هرگز مخالف این حضور اجتماعی زنان نیست و ضمن آن‌که حضور در استادیوم‌های ورزشی، ازجمله حقوق مسلم زنان است و هیچکس حق ندارد حقوق شهروندان را محدود کند.» / منبع : عصر ما