سرگرم کردن مردم با گفتار درمانی خطرناک است

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:در این معادله، رابطه معکوسی هم وجود دارد که بسیار خطرناک است. افرادی که تلاش می‌کنند با گفتاردرمانی و نوشتاردرمانی، مردم را سرگرم کنند ولی گفته‌ها و نوشته‌هایشان پشتوانه عملی ندارد، این اقداماتشان موجب ناامیدی مردم و بی‌اعتمادی می‌شود. به همین دلیل است که امیرالمومنین علیه‌السلام می‌فرمودند من هرگز چیزی نمی‌گویم که خودم به آن عمل نکرده باشم.

فرموده حضرت علی علیه‌السلام، در دو عرصه کاربرد دارد؛ عرصه اخلاقی و عرصه حکمرانی. در عرصه اخلاقی، مخاطبان از گوینده‌ای که گفته‌اش با عملش منطبق است الگوبرداری می‌کنند و در حکمرانی، مردم با لمس کردن آثار عملی وعده‌های حکمرانان، به آنان اعتماد می‌نمایند و به آینده زندگی خود امیدوار می‌شوند و رابطه خود با حکومت را مستحکم می‌کنند. خطر، هنگامی چهره نمایان می‌کند که به گفته‌ها عمل نشود، وعده‌ها بی‌پشتوانه باشند و حکمرانان تلاش کنند به جای ایجاد تحول عملی در زندگی مردم، آنها را با گفتاردرمانی سرگرم کنند و وقت بخرند.

در روزهای اخیر، چند تن از مسئولین خبر از افزایش صدور نفت ایران به میزان قبل از تحریم دادند. رسانه ملی نیز این خبر را با گزارش‌های تفصیلی پشتیبانی کرد و در مجموع تلاش خوبی برای ایجاد امید در دل‌ها به عمل آمد. عده‌ای بلافاصله این خبر و این تلاش را زیر سوال بردند و خواستار آمار و ارقام شدند. آنان این نکته را هم مطرح کردند که اگر این ادعا صحت دارد، پول‌های اینهمه نفت صادرشده که شما می‌گوئید پولش را هم دریافت کرده‌اید، چه شده و چه کاری با آن انجام داده‌اید؟

هرچند از این ایراد و سوال، بوی تلاش برای ایجاد تردید در افکار عمومی می‌آید ولی دولتمردان باید همواره برای مواجهه با این قبیل تردیدافکنی‌ها و پاسخ دادن به چنین سوال‌هائی آمادگی داشته باشند. جهان امروز، جهان ارتباطات است و کسی نمی‌تواند خود را متکلم‌وحده بداند و انتظار داشته باشد مردم هرچه را او می‌گوید بپذیرند و هیچکس سخن او را زیر سوال نبرد و یا از او مطالبه سند و مدرک برای اثبات ادعاهایش نکند. ارائه آمار و ارقام نیز در صورتی که تحولی عملی در زندگی و معیشت مردم ایجاد نکنند بی‌فایده است. راه چاره اینست که دولتمردان به پیدایش تغییرات ملموس در عرصه اقتصادی نجات یافتن مردم از گرانی‌ها و خارج شدن معیشت از تنگناهای تورم و افزایش قیمت‌ها استناد کنند. اگر چنین تغییراتی در عرصه اقتصادی پدید بیاید بطوری که مردم بتوانند کاهش قیمت‌ها و افزایش قدرت خرید خود را احساس کنند، علاوه بر اینکه به سخنان مسئولین اعتماد می‌کنند و در وجود آنها امیدواری پدید می‌آید، به تلاش‌های تردیدافکنانه این و آن نیز اعتنا نخواهند کرد. در چنان وضعیتی، مردم حتی به صحنه مبارزه علیه کسانی که بخواهند خدمات مسئولین را نادیده بگیرند وارد می‌شوند و تلاش‌های آنها را خنثی خواهند کرد.

در شرایطی که قیمت‌ها هر روز افزایش می‌یابند و خبری از کنترل بازار کالاها و خدمات نیست و قشر محروم جامعه صورت خود را با سیلی سرخ نگه می‌دارد، سخن از بازگشت صدور نفت به میزان قبل از تحریم و دریافت پول آن گفتن فقط می‌تواند نوعی گفتاردرمانی باشد که همه می‌دانند جواب نخواهد داد. چاشنی‌هائی از قبیل اینکه گفته شود افزایش فلا‌نقدر درصدی سفرهای نوروزی نشانه رونق اقتصادی کشور و بهبود زندگی مردم است، نیز حتی به اندازه یک قرص آسپیرین هم نمی‌توانند دردهای مزمن معیشتی قشر محروم، که اکثریت جامعه را تشکیل می‌دهند، را تسکین بدهند. کسانی که از تعداد مسافران نوروزی آمار گرفته‌اند، لطفاً از اینکه این مسافران از کدام قشر جامعه هستند هم آمار بگیرند تا معلوم شود تفریحات نوروزی آیا نصیب قشر محروم هم شده است یا نه؟ علاوه بر اینها، طبیعی است که بعد از دو سال محدودیت‌های کرونائی وقتی این محدودیت‌‌ها برداشته می‌شوند، میزان سفرها افزایش می‌یابد و نباید آن را با دوران محدودیت‌ها مقایسه کرد. استناد به سفرهای نوروزی به عنوان یک ابزار تبلیغاتی در دولت‌های گذشته نیز مرسوم بود و ایرادها هم به شکل‌های مختلف به آن دولت‌ها هم تذکر داده می‌شد ولی گویا گوش دولتمردان بدهکار چنین تذکرهائی نیست و هرگز نمی‌تواند جای گفتاردرمانی را در ادبیات حکمرانان بگیرد؟