بخشی از خاطرات هاشمی؛ روایتی از عصبانیت لاریجانی از تندروی‌های احمدی نژاد
چند ثانیه/ برش هایی از خاطرات آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در سال ١٣٨۵ که مربوط به اقدامات هسته ای ایران و رفتار های نسنجیده و تندروی های احمدی نژاد در دادن بهانه به سازمان ملل در جهت ایجاد اجماع جهانی علیه ایران است، منتشر شد.
این نوشته ها برخی مطالب گزینش شده از کتاب خاطرات هاشمی رفسنجانی در سال ٨۵ است که هنوز منتشر نشده است.
سه شنبه اول فروردین ۱۳۸۵
تهدیدهای ناشی از اختلافات جناحی و باندی در داخل و حذف نیروهای کارآمد از دولت زمینه را برای طمع و فشار خارجی فراهم کرده و مساله غنی سازی هسته ای و مسائل حقوق بشر و تروریسم و فلسطین و لبنان و عراق هم بهانه های زیادی در اختیار امریکا و اعوانش گذاشته و اظهارات نسنجیده آقای احمدی نژاد سرمایه تبلیغاتی وسیعی در اختیار دشمنان قرار گرفته که ایران را خطر جدی برای امنیت جهان معرفی کنند و تیم تازه کار دولت قدرت مانور در خارج ندارد و تعدادی از سفارتخانه های مهم ما بی سفیر است و دیپلمات های کارکشته خانه نشین شده اند.
جمعه ۳ آذر ۱۳۸۵
ساعت ۸ صبح بازدید از مرکز هسته ای نطنز را آغاز کردیم. دکتر روحانی که معمولا خبرهای موفقیت ها را با تردید می نگرد هم پذیرفت که تا اینجا موفق بوده اند. در مراجعت آقایان دکتر روحانی و مهندس آقازاده در ماشین من نشستند و درباره مسائل هسته ای مذاکره کردیم. آقازاده گفت حفظ ایران و دستاوردها باید هدف اولی باشد. آقای روحانی و من تندروی های آقای احمدی نژاد و اظهارات نسجیده را مانع دیدیم.
دوشنبه ۲۷ آذر ۱۳۸۵
در جلسه شورای عالی امنیت کشور در دفتر رهبری برای بررسی راهکار مقابله با مسائل منطقه ای و هسته ای شرکت کردم... احمدی نژاد که معمولا در این گونه بحثها شعاری حرف می زند، امروز اصلا حرف نزد.
شنبه ۲ دی ۱۳۸۵
شورای امنیت سازمان ملل ساعتی پیش قطعنامه تحریم علیه ایران را به اتفاق آرا تصویب کرد. حتی نماینده قطر که در قطعنامه گذشته رای مخالف داده بود، رای موافق داد. آقای لاریجانی برای چاره جویی به دفترم آمد، عصبی بود. از احمدی نژاد به خاطر ملتهب کردن سیاست خارجی با اظهارات نسنجیده و به هم ریختن اقتصاد کشور انتقاد کرد و گفت امروز به او گفته که با تعلیق دو آبشار مشغول کار غنی سازی موافقت کند که قطعنامه تصویب نشود، نپذیرفته و با اصرار حاضر شده که برود با رهبری صحبت کند. از من خواست که دخالت کنم و نگذارم مصالح کشور پایمال شود.
سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۸۵
در سیاست خارجی وضع بدتری داریم. تقریبا تنها مانده ایم فقط چند کشور سوریه و ونزوئلا دوست مانده اند. دو قطعنامه از شورای امنیت علیه مان صادر و تحریم هایی اعمال شده و سومی هم در شرف صدور است. احتمال حمله نظامی آمریکا به ایران جدی است و اظهارات احمدی نژاد و ضعف دیپلماسی وزارت خارجه کار را سخت کرده اند