مروری بر تاثیرات سیاسی و اقتصادی قطعنامه 598/ چرا بعد از صلح بسیاری از ایرانیان سکته کردند؟

به گزارش خبر فوری، بعد از پذیرش قطعنامه 598 در تاریخ 27 تیرماه 1367 تاریخ ایران وارد مرحله جدیدی شد. علل متعددی باعث پایان جنگ شدند. از نظر بین المللی، بیشتر کشورهای عضو سازمان ملل به سمت عراق گرایش داشتند و ایران را مسبب تداوم جنگ می دانستند. این کشورها شروع به گسترش تحریم های ایران کردند و شرایط سختی را برای کشور به وجود آوردند.

به لحاظ نظامی نیز کشور در شرایط خوبی نبود. ارتش و سپاه جمهوری اسلامی ایران مدتی بود که نتوانسته بود به پیروزی چشمگیری در جبهه های جنگ برسند. همچنین، چند پیروزی عراق در جنگ و به خصوص سقوط فاو و تصرف آن توسط ارتش بعث باعث ناامیدی فراوان رزمندگان شد و مسئولین را بر آن داشت که به فکر صلح بیفتند.

قطعنامه 1

از لحاظ اقتصادی نیز وضعیت کشور به شدت نابسامان بود. بیشتر منابع ایران صرف جنگ می شد. کشور از تحریم رنج می برد، تولید به نصف رسیده بود و منابع ذخیره نیز دائما در حال کم شدن بود.

این مسائل مسئولان را بر آن داشت که قطعنامه 598 را که نسبت به قطعنامه های قبلی کاملتر بود و مفاد قطعنامه های قبلی را اصلاح می کرد، بپذیرند و سرانجام جنگ 8 ساله بین ایران و عراق در مرداد ماه 1367 به پایان برسد.

ببیییین! برج تخصصی گوشی و کامپیوتر رو دست اینجا نیست!

ببیییین! برج تخصصی گوشی و کامپیوتر رو دست اینجا نیست!

مشاهده

yektanet-logo-signتبلیغ

همانطور که گفته شد پایان جنگ و پذیرش قطعنامه تاثیرات تاریخی فراوانی بر شرایط کشور گذاشت. این تاثیرات در حوزه سیاسی و اقتصادی به شدت چشمگیر و مهم بودند. در این گزارش سعی داریم مروری بر تغییر شرایط کشور در حوزه سیاست و اقتصاد بعد از پذیرش قطعنامه 598 سازمان ملل داشته باشیم.

تاثیرات اقتصادی قطعنامه 598

قطعنامه 3

بعد از توافق قطعنامه 598 جو عمومی بر این عقیده بود که با اتمام جنگ ریال ایران ارزش خود را در برابر دلار پس گرفته و باید منتظر ریزش بیشتر دلار باشیم. این جو روانی باعث تغییر شدید بازار شد. در آن زمانها برخی افراد به دلیل شرایط بی ثبات جنگی، ترجیح می دادند دارایی های خود را بصورت دلار نگهداری کنند اما  پس از پذیرش قطعنامه 598، این گروه و نیز واردکنندگان و مالکانی که کالایشان را با نرخ دلار 148 تومان تامین کرده بودند یک شبه قسمت عمده دارایی خود را از دست رفته دیدند. برخی از این افراد فشار را تاب نیاورده و حتی سکته کردند. تعداد این افراد سکته کرده در آن زمان آنقدر زیاد بود که این اتفاق تبدیل به یک مثل گردید.

همانطور که گفته شد، بعد از پایان جنگ، وضعیت اقتصادی کشور دچار یک شوک بزرگ شد. بسیاری از قیمت ها و نرخ های شاخص های اقتصادی یک شبه تغییر جهت 180 درجه ای داشتند. قیمت هر دلار آمریکا تا قبل از پذیرش قطعنامه که در بازار تهران 148 تومان بود پس از اعلام پذیرش به 75 تومان کاهش یافت و روند کاهشی آن در روزهای بعد تا 59 تومان نیز ادامه پیدا کرد.

بهترین نرم افزار پشتیبانی مشتریان آنلاین با دو هفته استفاده رایگان!

بهترین نرم افزار پشتیبانی مشتریان آنلاین با دو هفته استفاده رایگان!

مشاهده

yektanet-logo-signتبلیغ

همچنین، در سال 67 قیمت سکه طلا با 1 درصد کاهش نسبت به سال قبل به 9هزار و 940تومان تنزل کرد.

همچنین قیمت مسکن، خودرو و نیز وسایل لوکس و ... نیز به شدت پایین آمد.

تاثیرات سیاسی قطعنامه 598

قطعنامه 2

پایان جنگ 8 ساله به معنی ورود ایران به دوره «سازندگی» است. بعد از پایان جنگ، اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1368 پیروز شد و توانست دولت اول خود را تشکیل دهد. هاشمی تلاش کرد تصویر ایران جنگ زده را تغییر دهد. شعار او «بازسازی» ایران بعد از 8 سال جنگ بود. به جز فعالیت در زمینه های اقتصادی و تولیدی، بازسازی روابط ایران با کشورهای همسایه، افزایش فعالیت فکری، علمی و فرهنگی نیز از جمله شعارهای هاشمی بود.

کسب درآمد لحظه ای و بدون ریسک با ربات آربیتراژ

کسب درآمد لحظه ای و بدون ریسک با ربات آربیتراژ

تست رایگان

yektanet-logo-signتبلیغ

ورود ایران به عصر سازندگی باعث افزایش تولید، ثروت، کارخانه و نیز زیاد شدن تعداد ثروتمندان شد. این اتفاق نوعی روحیه اشرافی در برخی گروه ها ایجاد کرد. طیفی از سیاستمداران و رزمندگان سابق که این روحیه اشرافی و کسب ثروت را مغایر با شعائر انقلاب اسلامی می دانستند در مقابل هاشمی، دولتش و شعارهایش ایستادند. این تقابل بعدا خود را در رقابت های حزبی و سیاسی نشان داد.

 در حالیکه تا پیش از پایان جنگ، میان هاشمی و سایر سران کشور تفاوتی وجود نداشت، بعد از پایان دوره اول ریاست جمهوری رفسنجانی، طیف های سیاسی مختلفی ایجاد شدند. کارگزاران گروهی از نزدیکان هاشمی بودند که سعی داشتند با شعارهای اقتصادی لیبرالی و احیاء سنت تولید و بازسازی، کشور را هدایت کنند. در مقابل، گروهی از سنت گرایان انقلابی بودند که به آنها «راست» سیاسی یا اصول گرا می گفتند. این افراد روحیه کارگزاران را مغایر با شعایر انقلابی دانسته و آنها را انحراف از انقلاب می دانستند.

تقابل بین دو طیف سیاسی در دولت های هاشمی رفسنجانی بعد ها و در اواسط دهه هفتاد به تقابل «راست»و «چپ» یا به عبارتی، «اصولگرایان» و «اصلاح طلبان» تبدیل شد. این تقابل جناحی تا چند سال پیش هم ادامه داشت و بسیاری از حوادث سیاسی داخلی ایران را شکل می داد.  

منبع: خبر فوری