نباید هر مسئله سیاسی و اجتماعی را امنیتی کنیم

سایت فردا نوشت: چند وقتی است که فضای سیاسی ایران آرام نیست. در شرایط کنونی یک پرسش مهم به وجود می‌آید؛ آنکه در صورت فروکش‌کردن ناآرامی‌ها آینده سیاست‌ورزی در ایران به چه سمتی می‌رود؟ به بیان دیگر آیا باز هم به شرایط نرمال سیاسی که در آن جریان‌های سیاسی و احزاب به عنوان نمایندگان سیاسی جامعه به کنشگری می‌پردازند، می‌توانند نقش سابق خود را ایفا کنند؟

جواد آرین‌منش، فعال و تحلیلگر سیاسی، درباره این موضوع به «فردا» گفت: «مهمترین مسئله این است که باید علل حوادث اخیر بررسی شود؛ از علل سیاسی-امنیتی گرفته تا اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که این زمینه‌ها هرچندوقت یک‌بار جرقه بروز حادثه خود را نشان می‌دهند. گاهی نارضایتی‌های سال 88 و انتقاد به نتیجه انتخابات، گاهی گرانی بنزین و بعد از آن سقوط هواپیمای اوکراینی و گاهی هم موضوع گشت ارشاد که صرفا مسئله مرگ یک فرد در بازداشتگاه گشت ارشاد دلیل اصلی نارضایتی‌ها نیست، بلکه این موضوع به جرقه‌ای برای بروز ناآرامی‌های گسترده تبدیل می‌شود. اکنون باید صورت مسئله به صورت دقیق مطرح و علل آن شناسایی شود که مهم‌ترین موضوعی است که باید به آن توجه شود؛ به این معنی که اگر صورت مسئله درست درک نشود، در حل اساسی آن هم ناتوان خواهیم بود اگر بخواهیم کنترل و حل کنیم لازمه‌اش شناخت درست مسئله است و متناسب با واقعیت‌های موجود راهکارهای متناسبی را اتخاذ کنیم».

او ادامه داد: «مسائل اقتصادی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل نارضایتی‌های مردم است؛ تورم فزاینده، فقر، فساد تبعیض، نابرابری‌ها ناکارآمدی‌ها و... که همه‌شان نارضایتی ایجاد می‌کنند. در کنارش ضعف نهادهای فرهنگی و آموزشی در انتقال مفاهیم دینی هم مشهود است. در حوزه سیاسی و امنیتی، نبود گفت‌وگو در جامعه، ضعف احزاب و نبود حلقه‌های واسطه میان مردم و حاکمیت نیز قابل اشاره است. مسئله دیگر امنیتی‌کردن هر موضوعی است؛ اینکه که هر اعتراض را ناامنی بدانیم درست نیست. نباید هر مسئله سیاسی-اجتماعی را امنیتی کنیم و راه‌حل پلیسی برای آن در نظر بگیریم».

این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «این ناآرامی‌ها در برهه‌هایی به اشکال گوناگون بروز می‌کند و بعد از آن مدام نادیده‌ گرفته می‌شود و مسئولان می‌گویند تمام شد و رفت. اگر چنین رفتار شود باز هم شاهد مواردی از این دست خواهیم بود باید مواردی که مردم را ناراضی کرده است، حل شود تا با مطالبات متراکم مواجه نشویم. دولتمردان باید به مشکلات اولیه توجه کنند و بر حسب اولویت به رفع آن بپردازند. مسئله معیشت بسیار مهم است زیرا بیش از 24میلیون از مردم درگیر فقر هستند. دولت باید راهکارهایی برای حل موضوع معیشت در نظر گرفته شود. امروز به مسائلی می‌پردازیم و اعتبارات بودجه را صرف می‌کنیم که از نظر مردم اولویت ندارند. موضوع دیگر آن است که باید باب گفت‌وگو و تعامل با مردم گشوده شود؛ مانند ایجاد کرسی‌های آزاداندیشی، شنیدن صدای مردم و البته تحقق اصل 27قانون اساسی که راهپیمایی و تجماعات را بدون حمل سلاح را آزاد دانسته است و در صورت تحقق این اصل معترضان با اغتشاشگران یکی دانسته نشوند. متأسفانه در چهاردهه گذشته هم این اصل اجرا نشده است و هم احزاب محدود شده‌اند و در نهایت وقتی اعتراضی صورت می‌گیرد».

آرین‌منش در پایان گفت: «نیروهای داخلی اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب اگر بخواهند بمانند باید خود را بازسازی کنند و نگاهشان را نسبت به مردم و جامعه تغییر دهند. باید نگاه از بالای جناح‌های سیاسی به مردم از بین برود و اگر اصلاحاتی در دو جبهه اصولگرا و اصلاح‌طلب به وجود نیاید، هم شکاف میان ملت و حاکمیت عمیق می‌شود و هم این دو جریان از بین می‌روند».