واکنش روزنامه دولت به موضع آمریکا درباره حوادث اخیر
«رابرت مالی» چند روز پیش در توئیتی به تجمعات ایرانیان خارج کشور در دفاع از اغتشاشات اشاره کرد و راهپیمایان را کسانی خواند که حمایت خود را از مردم ایران نشان می‌دهند و با تظاهرات مسالمت‌آمیز، از دولت خواستار احترام به کرامت‌شان و رعایت حقوق بشر هستند.
ایران، روزنامه رسمی دولت نوشت: فارغ از آنکه «مالی» اساساً حق اظهارنظر درباره یک رویداد داخلی مربوط به ایران را نداشت، اما این پیام به‌زعم اقلیت‌های معاند به اندازه‌ای تند نبود که از فحوای آن هدف فروپاشی جمهوری اسلامی دنبال شود. این همان هدفی است که جریان‌های برانداز برای محقق کردن آن از هیچ اقدامی دریغ نمی‌کنند؛ از راه‌اندازی کمپین برای ترغیب امریکا به تحریم‌های بیشتر علیه مردم ایران گرفته تا تحت فشار قرار دادن مسئولان این کشور برای اتخاذ مواضع سخت‌تر که خواسته‌ای کمتر از فروپاشی نظام جمهوری اسلامی را دنبال نکند.
به همین دلیل بود که حامیان تحریم و فروپاشی ایران موضع نماینده ویژه امریکا در امور ایران را تأمین‌کننده این هدف تلقی نکردند. از این‌رو در متن فراخوان کارزار اعتراضی که با اشاره به اظهارنظر اخیر «مالی» منتشر شده، آمده است: «رابرت مالی در آخرین توئیت خود در روز ۳۰ مهر، تظاهرات اخیر مردم ایران را به درخواست آنان برای رعایت حقوق بشر و احترام به کرامت انسانی توسط حکومت ایران تقلیل داد؛ ادعایی که خواست مردم ایران برای تغییر حکومت ایران را نادیده می‌گیرد.»
بازجویی ناکام اینترنشنال
جالب آنکه فعالان ضد ایرانی در حالی به راه‌اندازی این کارزار اقدام کرده‌اند که در عین حال مدعی شده‌اند «مالی» در گفت‌وگو با رسانه «ایران‌اینترنشنال» اشتباه خود را در استفاده از کلمات نادرست پذیرفته اما خطاب به پرسش آن گفته است: «من و دولت امریکا این وظیفه را نداریم که بگوییم تظاهرات‌کنندگان در ایران چه می‌خواهند و خواسته‌هایشان چیست.» فارغ از آنکه این مقام امریکایی در این گفت‌وگو هیچ اشاره‌ای به بروز اشتباه در پیام توئیتری خود نکرده است، بازهم به مصاحبه‌گر یادآور شده که به‌عنوان نماینده امریکا نمی‌توانسته خواسته مشخص مدنظر براندازها را به نیابت از همه مردم ایران تکرار کند، چراکه قطعاً تجربه بیشتری از اپوزیسیون متوهم در مواجهه با ایران دارد.
سوای حمایت صریح امریکا در هفته‌های اخیر از اغتشاشگران در ایران، واکنش این فعالان رسانه‌ای به موضع‌گیری «رابرت مالی» نشان می‌دهد این جریان‌ها با وجود شعارهای فریبنده در دفاع از دموکراسی و آزادی بیان تا چه اندازه آماده هستند خواسته‌های نامشروع خود را حتی به قیمت زیر پا گذاشتن همان شعارهای توخالی به دیگران ولو کارفرمایان خود تحمیل کنند. کسانی که اگر فرصت پیدا کنند، پیراهن بهانه خود را از هر آنچه به چنگ آورند، می‌دوزند و کلاه فریبکاری‌شان را اگر طلبید از نمد حمایت از حقوق ملت ایران می‌سازند.