استراتژی جدید آمریکا برای مقابله با ناوهای چین/ جنگ دریایی شرق و غرب و سلاح هایی که آماده نبرد می شوند

خبر فوری نوشت: در حالیکه بیشتر نگاه ها به سمت روسیه دوخته شده اما آمریکا نگران چین هم است. هر لحظه ممکن است منازعه بر سر تایوان به جنگی تمام عیار بدل گردد و این بار آمریکا را وارد جنگ مستقیم بکند.

رسانه ها و ژورنال های نظامی آمریکایی معتقدند منازعه دریایی میان چین و آمریکا جدی ترین تنش نظامی میان شرق و غرب است و اگر قرار باشد جنگی میان دو طرف دربگیرد، این جنگ بیشتر در دریاها و میان‌ ناوهای دو طرف خواهد بود.

در این میان، برخی رسانه های آمریکایی از استراتژی جدیدی رونمایی کرده اند که ارتش ایالات متحده قصد دارد از طریق آن، مانع از پیش روی چین در دریاها شود.

این استراتژی که با نام "کشندگی پراکنده" یا Distributed Lethality شناخته می‌شود، یکی از مدرن ترین استراتژی های نظامی دنیا است. بر اساس این راهبرد، دولت ها به جای جنگ مستقیم در دریا به جنگ دور روی می آورند. در واقع، کشندگی توزیعی مفهومی است که به طور رسمی چند سال پیش توسط فرماندهی نیروی دریایی آمریکا راه اندازی شد تا بررسی کند که چگونه پراکنده کردن نیروها باعث افزایش توان دفاعی‌اش در دریاها می شود. به طور سنتی، استراتژی پراکندگی نیروها یک اشتباه بزرگ در جنگ دریایی به حساب می می آمده، اما تسلیحات و قابلیت های جدید باعث شده این استراتژی مورد توجه نیروهای دریایی مدرن قرار بگیرد.

یک استراتژی جدید برای جنگ بزرگ دریایی

پایگاه نشنال اینترست در گزارشی به موضوع استراتژی جدید آمریکا در دریاها پرداخته است. نویسنده گزارش این پایگاه کریس اوسبورن (Kris Osborn)،  تحلیلگر ارشد مسائل نظامی است و در تحلیل خود در نشنال اینترست معتقد است آمریکا در حال اجرایی کردن استراتژی کشندگی پراکنده در مبارزه با چین است.

بر اساس این تحلیل،  این استراتژی به گونه ای طراحی شده که بتواند به نیروی دریایی اجازه دهد از راه دور و بدون خطرات ناشی از نزدیکی به آب‌های چین با ناوهای این کشور بجنگد.

آمریکا به شدت از چالش های بزرگی که در رقابت با چین پیش می آید آگاه است. در تحلیل های اخیر نظامیان ارشد آمریکا آمده است که چگونه نیروی دریایی امیدوار است بتواند با تهدیدات دوربرد و متعددی مانند موشک های ضد ناو مقابله کند.

استفاده چند ساله نیروی دریایی از کلمه «پراکنده» برای توضیح استراتژی جنگ دریایی جدید خود به سرعت در حال گسترش است و با تغییر تسلیحات نیروی دریایی آمریکا و استفاده از برخی سلاح های جدید و پیشرفته وارد فاز  عملیاتی شده است.

مایکل گیلدی، رئیس عملیات دریایی، دریاسالار مایکل گیلدی، تحلیلگر نظامی آمریکایی در یکی از مقالاتش در این رابطه می نویسد: حسگرهای پایدار، سیستم ها و شبکه های نوین ارتباطی و سلاح های پیشرفته ای با برد و سرعت فزاینده، آمریکا را به سمت نبرد پراکنده سوق داده و می دهد.

تسلیح ناوگان ارتش با تسلیحات و موشک هایی با برد بیشتر برای سالهای متمادی تمرکز اصلی نیروی دریایی بوده است. از سال 2015، نیروی دریایی ایالات متحده شروع به تمرکز روی استراتژی کشندگی پراکنده کرد که به عبارت ساده تر، مسلح کردن انبوه ناوگان سطحی با سلاح های جدیدتر،  توانمندتر و بسیار دوربردتر بود.

مسلح کردن ناوهای LCS به موشک هلفایر پرتاب شده از روی عرشه بخشی از استراتژی دریایی جدید آمریکا است. نشنال اینترست در بخش دیگری از مقاله خود تاکید دارد، تحولات تسلیحاتی حاصل از تغییر استراتژی جنگی آمریکا بسیار زیاد خواهد بود. در این تحول، هم تسلیحات جدیدی به نیروی دریایی آمریکا اضافه می شود و هم تسلیحات فعلی پیشرفته تر شده و قابلیت‌شان افزایش می یابد.

یکی از زمینه های استراتژی جدید ارتقای سیستم های نرم افزاری مرکزی موشک ها است. تقویت این سیستم ها نه تنها می تواند سیستم های هدایت را بهبود بخشد و سلاح های تهاجمی را قوی تر کند، بلکه گاهی اوقات محدوده هدف گیری را گسترش می دهد تا سلاح ها را قادر سازد اهداف دریایی در حال حرکت را نیز با موشک هایی مانند Tomahawk و SM-6 نابود کنند.

همچنین، بر اساس استراتژی جدید، سلاح‌های دفاعی نیز به منظور افزایش برد و دقت رهگیری ارتقا یافته‌اند. موشک‌های سی اسپارو جدید یا  Evolved Sea Sparrow Missile Block 2 در جهت همین امر تقویت شده اند.

نشنال اینترست تاکید دارد آنچه می تواند به ارتشی مانند ارتش ایالات متحده کمک کند که استراتژی جدیدی را در زمینه جنگ های دریایی به کار گیرد، راه اندازی یک شبکه اتصال مرکزی به شدت قوی است که ناوها، موشک ها و پهپادها را به هم‌ متصل کند تا هماهنگ با هم عمل کرده و بتوانند جلوی حملات یا ضد حملات دشمن را بگیرند.

چین یا آمریکا، کدام یک دست برتر را دارند؟

تحلیل نشنال اینترست حتی اگر درست هم باشد باز به این معنی نیست که آمریکا جنگ دریایی با چین را می برد. غول شرق مدت ها است در حال سرمایه گذاری روی نیروی دریایی خود است و تلاش دارد تا با ایجاد یک سیستم مرکزی هدایت کننده و به کارگیری هوش مصنوعی بزرگترین و توانمندترین نیروی دریایی جهان‌ را به وجود آورد. باید دید در آینده کدام یک از دو ارتش بزرگ جهان یعنی آمریکا و چین می توانند بر دریاها تسلط بیشتری پیدا کنند.