معضلات آنقدر زیاد شده که تبدیل به یک مشکل امنیتی و سیاسی شده

حسن بیادی، دبیرکل جمعیت آبادگران جوان ایران اسلامی، در پاسخ به این سوال با توجه به شرایط موجود، راهکارهای برون رفت از این وضعیت چیست و به چه شکلی می‌شود آن را اجرایی کرد، گفت: مهم‌ترین مشکل کنونی کشور، دو مسئله مدیریتی و مسائل اقتصادی است که به عوامل مختلفی از جمله تحریم‌های ناعادلانه، ضعف مجموعه گروه و مدیریت اقتصادی، عدم ثبات در تصمیمات سیاسی و اقتصادی و تا‌ثیر بیش از حد و سایه افکندن تصمیمات سیاسی بر تصمیمات اقتصادی مربوط می‌شود.

به گزارش ایلنا، بخش هایی از گفت و گوی بیادی را در ادامه می خوانید:

مشکلاتی که به‌دلیل بی تدبیری و به کارگیری افراد ناپخته در وزارتخانه‌ها تبدیل به یک معضل مهم اجتماعی و سیاسی شده است. همگان واقفند آن بلایی که بر اثر ضعف و فساد اداری در این شرایط بوجود آمده بخاطر بی تدبیری است و مشکل تولید و عدم اشتغال هم مزید بر آن شده و این واقعیت بر کسی پوشیده نیست. 

همه به وضوح می‌دانند که گرانی‌های بی رویه و بی منطق، تصمیمات غلط وزارتخانه‌های اقتصاد و دارایی، صمت، وزارت نیرو و امثالهم است که بسیاری از معضلات را در کشور ایجاد کرده‌ و گویی برایشان مهم نیست که چه بر سر مردم می‌آید. وزارتخانه‌های دیگر هم وضعیت بهتری نداشته و در حوزه‌های مختلف درگیر مشکلات عدیده‌ای هستند.

از حق و انصاف هم عبور نکنیم دولت کارهای مثبتی انجام داده است از جمله بالابردن سطح حقوق بازنشستگان اگرچه به حد واقعی آن نرسیده، تلاش جدی در جهت فراهم کردن مایحتاج عمومی مردم و داروهای حساس که علیرغم تحریم‌های ظالمانه تولید آن در کشور امکان‌پذیر نیست، توجه جدی به تولید داخلی و موفقیت نسبی در برداشتن موانع تولید و تسریع در دادن مجوزهای کسب و کار، پیوستن به کشورهای عضو در شانگهای، معاهده دوطرفه با چین علیرغم جوسازی‌های افراطی‌های کم عقل، داشته است.

 اما دولت باید از طریق سازماهای امنیتی با نفوذی‌های مردم آزار و سازمان‌های اقتصادی مانند باندهای صادرات و واردات مبارزه جدی داشته باشد.

با توجه به نفوذ و استقرار باندهای متصل به قدرت و ثروت در کشور مگر احزابی که هیچ حامی و جایگاه حکومتی ندارند می‌توانند اثرگذار باشند؟

در کشوری که به احزاب با دید امنیتی نگاه می‌کنند و مسئولان درجه یک با افتخار اعلام می‌کنند که وابستگی حزبی ندارند، چه باید کرد؟

مگر در استخری که در آن آبی وجود ندارد، می‌شود شنا کرد؟ یکی از راهکارهای مناسب و اثرگذار برای برون‌رفت از این معضلات کنونی توجه به ساختار پارلمانی با قدرت گرفتن احزاب فراگیر و مؤثر و استقرار یک مدیریت یکپارچه و فرار از مدیریت‌های جزیره‌ای است. 

به قدری معضلات زیاد شده که همه آنها تبدیل به یک مشکل امنیتی و سیاسی شده که خوراک دشمنان ما برای دسیسه و توطئه را سهل و آسان نموده و هزینه سازمان‌های امنیتی و انتظامی و بعضاً نظامی کشور را دوچندان کرده است.

تا باندهایی همچون ائتلاف‌های بی‌خاصیت مطرح وجود دارد این گفت‌وگوها فایده‌ای ندارد. وقتی که این ائتلاف‌ها می‌آیند، مجلس، شوراها و دولت را با عده‌ای معدود بنام نیروهای انقلاب فقط به خاطر اتصال به مرکز قدرت، تصاحب می‌کنند، به گونه‌ای که حتی جامعه روحانیت و دیگر احزاب و گروه‌های اصیل را به صورت ظالمانه برای تحقق اهداف بی برنامه‌شان کنار می‌گذارند، در این صورت از این گفت‌وگوهای مطرح شده چه انتظاری می‌شود، داشت؟

با آن تفکر غلط و با تفرقه می‌خواستند با یکدست شدن کل مدیریت اجرایی کشور ارزانی بیاورند و مردم را به سعادت دنیا و آخرت برسانند. جالب اینجاست که مانند کبک سر خود را داخل برف کرده و نمی‌خواهند پاسخگوی این معضلات عدیده و مشکل‌ساز باشند و در این راستا هیچ‌گونه نقدی را هم بر نمی‌تابند و مردم کاملا از تصمیمات آنان بی‌خبرند و هیچ سازمانی هم برای پاسخگویی به مردم ندارند و رابطه اکثر مسئولان با مردم قطع شده و اگر هم وجود دارد، به صورت صوری و شعاری است.

در هر حال چنانچه بخواهیم منصفانه و عاقلانه موضوعات را تحلیل و پیگیری کنیم و از تاریخ عبرت بگیریم موضوع این است که حضرت امیرالمؤمنین برای تحقق زمینه‌های نقد و نظارت قدرت و انجام عملی آن از سوی مردم اصولی را وضع کرد و در سرتاسر حکومت خود بدان پایبند ماند.

 این الگوی ارائه شده نقد و نظارت برقدرت از جانب علی علیه‌السلام، نامه مهم ایشان به مالک اشتر نخعی که خوشبختانه در سازمان ملل بعنوان سند راهبرد حکمرانی ثبت شده، نمونه مناسب و بی بدیلی از رفتارهای مردم‌‌سالارانه حکومتی ایشان است که امروزه می‌تواند الگویی برای جوامع اسلامی، به‌خصوص جامعه شیعی و حکمرانان نظام اسلامی ایران جهت حرکت در این مسیر باشد. بنابراین راهی نداریم مگر اینکه دست به دست هم دهیم به مهر و میهن عزیز خود را کنیم آباد.