فریدون عباسی: دولت اقتدار و اختیار ندارد
نماینده کازرون میگوید: ممکن است عدهای در کشور احساس کنند که آزاد نیستند و این طبیعی است، ولی اصل آزادی، آزادی از چنگال استکبار جهانی است که ما آزاد شدیم. ما مرکز تصمیمگیری را از خارج کشور به داخل مملکت منتقل کردیم و در حال دادن تبعات این استقلال و آزادی هستیم و ممکن است شرایط از این هم که هست، سختتر شود.
رویداد۲۴ نوشت: فریدون عباسی نماینده کازرون در مجلس یازدهم درباره شرایط حاکم بر اقتصاد کشور به رویداد۲۴ میگوید: برای اداره کشور، دولت باید مقتدر و متخصص باشد و استاندارها و فرماندارها اختیارات لازم را داشته باشند. در دولتهای مختلف و حتی الان، این اقتدار و اختیار وجود ندارد بنابراین هر چقدر قانون تصویب کنیم تا زمانی که مدیران در استانها نتوانند مسائل را حل کنند، مشکلات کشور لاینحل باقی خواهد ماند.
عباسی میگوید: یکی از معضلات مهم این است که دستگاههای دولتی ما اصلاً آمادگی بهکارگیری بخش خصوصی را ندارند و مدام با دیدگاههای منفی و مشکوک بودن به همه سرمایهگذارها نمیخواهند و نمیپذیرند که آنها وارد کار شوند و در این مسیر، دستانداز و سنگاندازی زیادی وجود دارد.
عضو کمیسیون انرژی مجلس میگوید: در حال حاضر در کشور ما، یک پنجره واحد برای حوزه اقتصاد وجود ندارد که مثلاً یک سرمایهگذار وقتی به فرمانداری یا اداره صمت مراجعه میکند، یک هفته بعد استعلامهایش آماده باشد و جوابش را بگیرد. تمام کارشناسان و مدیرانی که نشستهاند تا مجوزها را صادر کنند از چارت دستگاه دولتی خود میترسند.
عباسی میگوید: تا دولتها تکلیف سازمان بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات، اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات را مشخص نکنند که شما میخواهید مملکت را اداره کنید یا مدیران اجرایی، این مشکلات حل نمیشود. اگر دولت این موضوع را حل کند، دیگر مدیران اجرایی نمیتوانند پشت سر این نهادها پنهان شوند و بگویند که آنها نمیگذارند که ما کار کنیم یا از آنها بترسند که مبادا پستشان را از دست بدهند.
احمد علیرضابیگی: سوخت ماشین جمهوری اسلامی مشکل دارد، ما مدام راننده را عوض میکنیم/ تا قدرت را به مردم برنگردانیم، تغییر ایجاد نمیشود
نماینده کازرون میگوید: تا بخش اجرا، آمادگی لازم را پیدا نکند، مشکلات اقتصادی حل نخواهد شد. از اینرو، مشکلات ما با بخش خصوصی و تولید حل میشود نه با فروش نفت. اگر بخواهیم تحریمها را حساب کنیم باید به بخش خصوصی اعتماد کرده و اجازه دهیم آنها فعالیت کنند تا اشتغال ایجاد شود و درآمد مردم بالا برود و بعد دولت راحت میتواند مالیات بگیرد و درآمد کسب کند و مملکت را بدون نیاز به نفت اداره کند. تنها راهی که میتوانیم جلوی افزایش نقدینگی را بگیریم، تولید است.
او میگوید: اصلاً انتظاری نداشتم که دولت سیزدهم مشکل اقتصادی کشور را حل کند، فقط انتظار داشتم با انتخاب رییس جمهور، انسجام مدیریت در قوای سهگانه مملکت ایجاد شود و تا الان در حد خوبی یعنی ۸۰ درصد این انسجام ایجاد شده است که به نظر من، قبلاً این عدد زیر ۴۰ درصد بود.
عباسی میگوید: این وحدت قوای سهگانه میتواند زمینهساز حل مشکلات اقتصادی کشور باشد. ما انتظار این را داشتیم که اگر جبهه انقلاب، حاکمیت بیشتری در کشور پیدا کند، فشارهای خارجی از همه جهت بیشتر میشود؛ هم از جهت اقتصادی و اجتماعی و هم سیاسی. به حدی که اجازه ندهند جبهه انقلاب یا نظریه مقاومت در کشور ما به پیروزی برسد. این اتفاقات، تماماً به این دلیل است که روش مبتنی بر نظریه مقاومت در کشور در حال اجرا شدن است و باید منتظر سختیهای بیشتر از این باشیم.
نماینده کازرون در پاسخ به اینکه اگر ما این هزینهها را بدهیم چه فایدهای برای مردم دارد؟ گفت: ما باید سرمایه اجتماعی خود را با صداقت حفظ کنیم و به مردم واقعیت را بگوییم که این یک مبارزه است. یعنی ما خود را از چنگال استکبار آزاد کرده و استقلال و آزادی کشور را به دست بیاوریم، ولی دشمن مدام میخواهد با روشهای مختلف اینها را از ما بگیرد. از اینرو، میخواهند یا کودتا بکنند و یا مثلاً در زمانی جنگ را به ما تحمیل کردند و حالا با تنگتر کردن محاصره اقتصادی و استفاده از ابزار رسانهای خود، کشور ما را تحت فشار گذاشتهاند و افکار عمومی را به تسخیر خود درآوردهاند و ما در حال مبارزه با این قضیه هستیم.
این چهره اصولگرا میگوید: ممکن است عدهای در کشور احساس کنند که آزاد نیستند و این طبیعی است، ولی اصل آزادی، آزادی از چنگال استکبار جهانی است که ما آزاد شدیم. ما مرکز تصمیمگیری را از خارج کشور به داخل مملکت منتقل کردیم و در حال دادن تبعات این استقلال و آزادی هستیم بنابراین مردم منتظر این هم باشند که شرایط از این هم که هست، سختتر شود.
عباسی میگوید: نظام باید کارش این باشد که تبعیض در بین مردم نباشد، در این صورت مردم این فشارها را میپذیرند، چون همه میتوانیم این سختیها را تحمل کنیم، ولی اگر سختی و فشار هست باید برای همه باشد نه قشر خاصی. دولت تا حدی توانسته مشکلات را کنترل کند، ولی ما مشکلات دیگری هم داریم. باید نظام انتخاباتی تغییر کند. اگر مردم در انتخابات احساس مشارکت نکنند و گروههایی چه جناح اصلاحطلب و چه جناح اصولگرا قصد یکهتازی داشته باشند، مشارکت کم خواهد شد. هر باری که این گروهها یکهتازی داشتند و بقیه را حذف کردند، ما سرمایههای اجتماعی خود را از دست دادیم.