چین در پی استقرار صورت فلکی ماهواره‌ای خود است
چین در واکنش به استقرار ماهواره‌های اینترنتی استارلینک، قصد دارد با استفاده از موشک‌های بزرگ «لانگ مارچ ۸» یک صورت فلکی ماهواره‌ای جدید را متشکل از ۱۳ هزار ماهواره در فضا مستقر کند.
به گزارش نامه‌نیوز، به نقل از آی‌ای، آژانس ملی فضایی چین(CNSA) به تازگی اعلام کرد که به دنبال توسعه گسترده تولید سیستم پرتاب جدید لانگ مارچ ۸(Long March ۸) با تأسیساتی است که قادر به تولید ۵۰ موشک در سال است.
این موشک به چین کمک می‌کند تا یک صورت فلکی ماهواره‌ای جدید را به مدار زمین برساند که به آن اجازه می‌دهد با قابلیت‌های اینترنتی استارلینک(Starlink) متعلق به شرکت اسپیس‌ایکس رقابت کند.
چین در حال ساخت یک کارخانه مونتاژ با قابلیت تولید ۵۰ موشک لانگ مارچ ۸ در سال است که در سال ۲۰۲۴ تکمیل خواهد شد.
این کارخانه در جزیره گرمسیری هاینان(Hainan) واقع شده است و ظرفیت پرتاب سالانه چین را تقریباً دو برابر می‌کند.
احداث این کارخانه در حالی صورت می‌گیرد که چین تضمین می‌کند که هیچ تأسیسات موجود دیگری در جهان نمی‌تواند با این سرعت موشک بسازد.
موشک لانگ مارچ ۸ می‌تواند بیش از ۲۰ ماهواره ارتباطی به اندازه ماهواره‌های استارلینک را با خود حمل کند و چین قصد دارد از این وسیله نقلیه برای ارسال بیش از ۱۰۰۰ ماهواره به فضا در هر سال استفاده کند.
صورت فلکی ماهواره‌ای چین که گاهی به آن «گووانگ»(Guowang) یا شبکه ملی نیز گفته می‌شود، از حدود ۱۳ هزار ماهواره در مدار نزدیک زمین تشکیل می‌شود و بسیار شبیه به استارلینک اسپیس‌ایکس، نگرانی‌هایی را در مورد تأثیراتی که می‌تواند بر جامعه نجومی جهان داشته باشد، برانگیخته است.
چین در حال حاضر بیش از ۴۰۰۰ ماهواره در مدار زمین دارد و قصد دارد ۱۳ هزار ماهواره دیگر را برای رقابت با پروژه اینترنت ماهواره‌های استارلینک پرتاب کند.
شاید نکته جالب‌تر، این واقعیت باشد که این موشک جدید برای قرار دادن ماهواره‌ها در مداری بالاتر از ماهواره‌های فعلی استارلینک طراحی شده است که به ماهواره‌های چینی اجازه می‌دهد بتوانند علاوه بر انجام وظایف خود، بر ماهواره‌های آمریکایی نیز نظارت کنند.
آمادگی چین برای استقرار صورت فلکی ۱۳ هزار ماهواره‌ای
انتظار می‌رود چین اولین ماهواره‌های شبکه جدید خود را اواخر سال جاری میلادی به فضا پرتاب کند.
طبق گزارش‌ها، اولین ماهواره‌ها برای اولین بار بر فراز مرحله دوم یوانژنگ-۲(Yuanzheng-۲) متصل به موشک لانگ مارچ ۵بی(Long March ۵B) پرتاب خواهند شد.
اکنون شرکت علوم و فناوری هوافضای چین(CASC) در حال افزایش تولید موشک لانگ مارچ ۸ است تا به این کشور کمک کند تا به ظرفیت مورد نیاز برای پرتاب تمام صورت فلکی خود برسد و برای انجام این کار، در حال ساخت یک مرکز جدید و سکوهای پرتاب در فرودگاه فضایی ونچانگ(Wenchang) در جزیره هاینان است.
موشک لانگ مارچ ۸ به‌روزترین موشک عملیاتی چین است. این موشک، عنوانِ متمایزِ اولین موشک در جهان را یدک می‌کشد که بدون نیاز به آزمایش کیفی در مقیاس کامل با موفقیت پرواز کرده است.
این کشور در عین حال در حال توسعه موشک لانگ مارچ ۹ است و اخیراً اعلام کرده است که این موشک جدید دقیقاً مانند موشک استارشیپ شرکت اسپیس‌ایکس کاملاً قابل استفاده مجدد خواهد بود.
در عین حال انتظار می‌رود که موشک لانگ مارچ ۱۰ به ارسال فضانوردان به ماه قبل از سال ۲۰۳۰ کمک کند.
در ماه فوریه سال ۲۰۲۲ موشک لانگ مارچ ۸ طی یک پرتاب، ۲۲ ماهواره را به مدار برد و یک رکورد ملی را ثبت کرد. این پرتاب به چین اجازه داد تا سیستم پرتاب خود را برای ماموریت‌های آتی «گووانگ» تأیید کند.
تاکنون اطلاعات کمی در مورد مشخصات ماهواره‌های «گووانگ» وجود دارد و فقط می‌دانیم که آنها تحت نظر آکادمی علوم چین در حال توسعه هستند.
ماهواره‌های «گووانگ» می‌توانند مشکل تراکم آسمان را بدتر کنند
با برنامه‌های چین برای پرتاب ۱۳ هزار ماهواره به مدار زمین، احتمالاً نگرانی‌هایی در مورد تأثیر بالقوه آنها بر مشاهدات نجومی و همچنین نگرانی‌های امنیتی احتمالی به ویژه پس از حادثه بالن چین در آسمان آمریکا وجود خواهد داشت.
اسپیس‌ایکس با فاصله زیاد در رتبه نخست شرکت‌ها و سازمان‌هایی است که در حال حاضر بیشترین ماهواره را در فضا دارند و تاکنون بیش از ۴۴۰۰ ماهواره استارلینک خود را به مدار زمین رسانده است. این شرکت در حال حاضر منتظر تایید سازمان هوانوردی فدرال آمریکا برای پرتاب ۳۰ هزار ماهواره دیگر است.
دکتر سامانتا لاولر، ستاره شناس دانشگاه رجینا در یک مصاحبه در سال گذشته هشدار داد که به دلیل تعداد بالای ماهواره‌ها در مدار زمین، ما در حال حاضر در آستانه وقوع سندرم کسلر هستیم.
سندرم کسلر، سناریویی را توصیف می‌کند که در آن یک قطعه ماشینی در فضا شکسته می‌شود و ترکش‌هایی ایجاد می‌کند که به اجسام دیگر آسیب می‌رساند و منجر به یک اثر مخرب متوالی و آبشاری می‌شود.
لاولر توضیح داد که اگر این اتفاق بیفتد، احساس می‌کنیم در یک کره برفی با چند ساعت طلوع یا غروب خورشید هستیم و هر تلاشی برای رفع این مشکل، شبیه به جمع‌آوری گلوله است.