صدام، برنده جایزه صلح نوبل!

به گزارش نامه نیوز به نقل سایت جامع آزادگان، از بین شروطی که صدام برای برقراری آتش بس اعلام کرده بود، بیشتر از همه روی مذاکره مستقیم با ایران تأکید داشت و معتقد بود یکی از نشانه های حسن نیت ایران، قبول همین کار است. عراقی ها در تبلیغات شان می کوشیدند وانمود کنند که قبول قطعنامه از سوی ایران، فقط یک ترفند موقت برای تجدید قواست و استناد می کردند به فرمایش امام (ره) که :" قبول قطعنامه، به معنای پایان جنگ نیست." روزنامه های عراقی می کوشیدند تا حد امکان اوضاع جبهه ها را بحرانی نشان دهند تا بتوانند در این میان یکی ازکارهای ناچیز صدام را به عنوان ابتکاری منحصر به فرد و صلح طلبانه معرفی کنند. درست دو هفته بعد از عملیات نظامی منافقین، یعنی روز ۶آب[۱]۱۹۸۸، صدام آتش بس را پذیرفت و دو روز بعد (روز۸آب) اعلام کرد که به ارتش عراق رسماً دستور آتش بس داده است. خدا بدور! روزنامه ها چنان قشقرقی به راه انداختند که آن سرش ناپیدا. آنها با تأکید بر" شرایط بحرانی جبهه ها" ادعا می کردند که چطور این اقدام کبوتر صلح را از بدبختی و بیچارگی نجات داده است! و از همه دعوت می کردند بیایند و بینند این کار صدام نشانه ای محکم بر صلح طلبی او هست یا خیر؟! روزنامه ها به همین بهانه تا مدت ها صدام را مدح کردند تا جایی که ادعا کردند: به خاطر ابتکارات صلح طلبانه و بشردوستانه صدام، از طرف چند تن از مقامات بین المللی پیشنهاد شده که جایزه صلح نوبل، به او تعلق گیرد!! آن طورکه روزنامه ها می گفتند، چندکشور از دنیا به خاطر همین صلح دوستی او خیابان های مهم خود را "صدام حسین" نامگذاری کرده و از او دعوت کرده بودند به آن کشورها برود و آن خیابان ها را با نام جدیدشان افتتاح کند. صدام هم دستور داد که روز(۸آب) را به نام "یوم نصر و السلام"[۲] نامگذاری کردند و چون در آن تاریخ، چند" هشت" پشت سرهم ردیف شده بود،[۳] و هم به خاطر اینکه دو رقم از شماره آخرین اطلاعیه نظامی عراق "هشت" بوده، این عدد مقدس اعلام شد! ما در اردوگاه در بدترین شرایط، ناظر این کمدی مسخره، بودیم.