شیمون پرز: اسرائیل با خطر جنگ ابدی روبرو است

به گزارش نامه نیوز شیمون پرز 92 ساله، رهبر سابق رژیم صهیونیستی در مصاحبه‌ای با خبرگزاری آسوشیتدپرس از انتقاد مستقیم از بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل خودداری کرد اما بدون هیچ‌گونه پنهان‌کاری گفت که "ارزش‌"هایی که او و اسحاق رابین، نخست‌وزیر ترور شده اسرائیل از دیوید بن گورین، بنیانگذار این رژیم به ارث برده‌اند، در خطر است. او گفت: بهتر است در بخشی از این سرزمین یک "کشور یهود" داشته باشیم تا اینکه کل این سرزمین را بدون یک کشور یهود در اختیار داشته باشیم. اسرائیل باید به خاطر خودش راه‌حل دو کشوری را اجرا کند چراکه اگر قرار باشد اکثریتمان را از دست بدهیم همانند امروز که با یکدیگر از نظر تعداد برابر هستیم، نمی‌توانیم به عنوان یک کشور یهود یا یک کشور دموکراتیک باقی بمانیم. این مهم‌ترین مساله است و متاسفم که دولت تل‌آویو برعکس آن را انجام می‌دهد. شیمون پرز در سال 1993 میلادی با فلسطینی‌ها درباره نخستین توافق صلح موقت موسوم به «توافق اسلو» مذاکره کرد که در آن پیشنهادی را درباره برنامه مرزبندی که به فلسطینی‌ها خودمختاری محدود داد، مطرح کرد. اما پس از یک دوره شش ماهه سرنوشت‌ساز بین سال‌های 1995 تا 96 میلادی که شامل ترور اسحاق رابین، انتفاضه و عملیات‌های شهادت طلبانه فلسطینی‌ها و شکست پرز در مقابل نتانیاهو در انتخابات می‌شد، دورنماهای صلح شروع به کمرنگ شدن و از بین رفتن کرد. امروز اعضای ارشد دولت تندروی نتانیاهو اعلام کرده‌اند که اسلو منسوخ شده، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین نامربوط است و یک کشور فلسطین چیزی نیست جز یک خیال خطرناک. در کمال ناباوری، نتانیاهو در سال 2009 میلادی با تصویر کلی و مفهوم یک کشور فلسطینی موافقت کرد. اما هرگز به طور کامل این مساله را قبول نکرد و از آن زمان تاکنون نیز درباره این مساله اظهارنظری نکرده است. نتانیاهو، عباس را به راه‌اندازی موج شش هفته کنونی حملات فلسطینی‌ها متهم می‌کند و اخیراً گفته است که اسرائیل باید قبول کند که دستیابی به صلح بعید است و به زندگی شمشیر به دست ادامه دهد. این اظهارات به طور آشکار پرز را دلخور و ناراحت کرده که اخیراً به نمایندگی از نتانیاهو با عباس مذاکره کرد و همچنان معتقد است که عباس بهترین شریک بالقوه اسرائیل برای صلح است. پرز می‌گوید: جایگزین راه‌حل دو کشوری یک جنگ دائم است و هیچ‌کس نمی‌تواند تا ابد یک جنگ را ادامه دهد. اگر شما می‌گویید که ما باید هوشیار و شمشیر به دست زندگی کنیم، فراموش نکنید که شمشیرهای دیگری نیز وجود دارد. پیش‌درآمدهای صلح نتانیاهو هرگز از حوزه مذاکره فراتر نرفت. یک سیاستمدار یا دولت باید تنها براساس کارهایی که انجام داده یا می‌دهد مورد قضاوت قرار گیرد نه حرف‌هایی که می‌زند. شیمون پرز از زمانی که در سن 25 سالگی به سمت مدیرکل وزارت جنگ اسرائیل منصوب شد و توسعه برنامه اتمی اسرائیل را رهبری کرد، تقریباً در تمامی پست‌های دولتی کار کرده است. پرز که از سوی دیوید بن گورین حمایت می‌شد، در سال 1959 میلادی برای نخستین بار در پارلمان انتخاب شد. او از آن زمان به بعد برای تمامی پست‌های مهم کابینه از جمله وزارت جنگ، دارایی و امور خارجه منصوب شد و سه دوره کوتاه به عنوان نخست‌وزیر ایفای نقش کرد. نقش کلیدی او در نخستین توافق صلح میان اسرائیل و فلسطین جایزه صلح نوبل را برای او به همراه رابین و یاسر عرفات، رئیس فقید تشکیلات خودگردان فلسطین به ارمغان آورد و در خارج از اسرائیل نیز به عنوان یک سیاستمدار برجسته معروف و مشهور شد. پرز از تابستان سال گذشته میلادی که دوره هفت ساله رهبری رژیم صهیونیستی را به پایان رساند، از طریق مرکز غیردولتی‌اش موسوم به «مرکز صلح پرز» به ارتقاء صلح و توسعه در خاورمیانه ادامه داده است. پرز که خودش را فردی خوش‌بین توصیف می‌کند، می‌گوید: دوست ندارم به گذشته فکر کنم چراکه این کار تلف کردن وقت و زمان است. اما پرز در بیستمین سالروز ترور اسحاق رابین به دست یک یهودی افراط‌گرای ناسیونالیست که با تلاش‌های صلح او مخالف بود، به شبی که افراد بسیاری آن را نقطه عطفی در تاریخ اسرائیل می‌دانند، اشاره کرد. پرز گفت: راهپیمایی گسترده صلح در چهار نوامبر سال 1995 میلادی در تل‌آویو شادترین روز در زندگی اسحاق رابین و بهترین لحظه در مبارزات چند دهه‌ای ما بود. ما کاملاً با یکدیگر موافق بودیم و در کاری که انجام می‌دادیم به شدت مورد تشویق قرار گرفته بودیم. لحظه‌ای پیش از آنکه قرار بود به نشانه اتحاد با یکدیگر وارد صحنه شویم، آژانس امنیتی شین بت اسرائیل به ما اطلاع داد که جان هر دوی ما از سوی یک یهودی یا یک فرد عرب تهدید شده است. پرز جلوتر از رابین از پله‌ها پایین می‌رود و هنگامی که سه تیر مرگبار شلیک شد، گاردهای امنیتی پرز او را به داخل خودرویش در مقابل در هل دادند و او را از صحنه دور کردند. در بیمارستان پزشکان به پرز اطلاع دادند که رابین کشته شده و پرز نیز این خبر را به بیوه رابین منتقل کرد. سپس هر دو، جسد بی‌جان رابین را دیده و پرز برای آخرین بار پیشانی رابین را بوسید. پرز گفت: چهره رابین خندان بود گویی که بالاخره به یک آرامش ابدی رسیده باشد. مطمئنم اگر زنده بود تاکنون با فلسطینی‌ها به صلح دست یافته بود.

منبع: ایسنا