داورزنی: رفتارها درلیگ حرفه‌ای نیست

به گزارش نامه نیوز؛درگیری، فحاشی و حاشیه دو هفته قبل لیگ برتر حالا فدراسیون را نگران‌تر از قبل کرده است. اتفاقی که نباید به سادگی از کنارش گذشت. محمدرضا داورزنی همه این مسائل را به نتیجه‌گرایی ربط می‌دهد. در حالی که معتقد است ماهیت لیگ تنها به خاطر تیم ملی است و بس. البته رئیس فدراسیون والیبال نداشتن اقتدار داوران را مزید برعلت می‌داند. حاشيه‌هاي ليگ، نگران‌كننده نيست؟ كي گفته نگران‌كننده نيست؟ همه نگراني ما در اين شرايط، لطمه حاشيه‌ها به واليبال است. توقع داريم همه به وظايفشان درست عمل كنند. سازمان ليگ، فدراسيون، باشگاه‌ها، مربيان و بازيكنان. اگر همه ما وظايفمان را درست انجام دهيم اين اتفاقات نمي‌افتاد. به رغم اينكه باشگاه‌ها در ليگ برتر سرمايه‌گذاري مي‌كنند اما اصلاً رفتارها حرفه‌اي نيست. از بازيكن گرفته تا مربي، حتي خود فدراسيون هم كاستي‌هايي دارد كه بايد برطرف شود. در دنيا، برخورد و جريمه با هر رفتاري كه موجب ضرر و زيان مادي شود، قانوني است. قرار نيست به هر قيمت نتيجه بگيريم. ماهيت ليگ، مسابقاتش و هزينه‌هاي آن، خروجي‌‌اش بازيكنان خوب براي تيم ملي است. پرورش تنها به معناي پرورش فيزيكي نيست. بايد بازيكنان تحت كنترل باشند تا رفتارهايشان هم كنترل شود اما در بازي‌هاي ليگ ايران، رفتارهايي اتفاق مي‌افتد كه در هيچ كشور صاحب سبكي نيفتاده است. معمولاً كاپيتان بايد با داور صحبت كند اما در ايران همه بازيكنان و حتي بازيكن روي نيمكت هم با داور صحبت مي‌كند و سروصدا مي‌كند. كادر فني هم داد و بيداد راه مي‌اندازد. در كجاي دنياي واليبال، اين مسائل هست؟ شايد قاطع نبودن داوران هم مزيد بر علت شود. تنها چيزي كه در ليگ هست كوتاهي ديوار داور است. تا با كسي صحبت مي‌كني، مي‌گويند داوري ضعيف است. من نمي‌گويم داوري بي‌نقص است نه، نقص دارد و بايد برطرف شود اما چه معنا دارد يك بار 7، 6 بازيكن با داوران بالا و خط، تند برخورد كنند و پرخاشگري؟ اين مسئله نشان مي‌دهد كه تيم در اختيار مربيان نيست. كادر فني بايد توانايي اداره تيمش را داشته باشد. منظور من تنها بازي بانك سرمايه با پيكان نيست. بايد ببينيم دنبال چه هستيم؟ هزينه ميلياردي براي چه مي‌شود؟ بعضي تيم‌ها به رغم باخت، ادب و اخلاق را هم رعايت مي‌كنند. اساساً ما از كادر فني تيم‌هاي ليگي انتظار داريم تا بازيكنانشان را از نظر اخلاقي و فني در بازي كنترل كنند. نه اينكه بازيكن به هر سوت داور واكنش نشان دهد. اگر همين رفتار آنها در تيم ملي و رقابت‌هاي ليگ جهاني سر بزند چه اتفاقي مي‌افتد؟ مگر به جز كاپيتان بازيكن ديگري مي‌تواند حرف بزند؟ مخصوصاً بازيكن روي نيمكت نشسته. تيم‌ها تلاش مي‌كنند به هر قيمت ممكن برنده باشند. در حالي كه آنها بايد همه جوره خوب باشند. البته همه حرف‌هايم متوجه مربي تيم‌ها نيست. پس منظور شما كي هست؟ همه ما موظف به انجام اين كار هستيم. منِ مسئول، مربيان، باشگاه‌ها و... نكته‌اي كه بايد همه توجه كنيم اينكه، اگر قرار باشد خروجي ليگ توسعه اخلاق و فرهنگ نباشد به چه دردي مي‌خورد؟ فدراسيون در قبال شكايت ورميليو از مهدوي چه موضعي دارد؟ اين قضيه يك جنبه حقوقي دارد و يك جنبه حقيقي. بازيكنان شخصيت حقوقي دارند. فدراسيون با هر اتفاقي خارج از آيين‌نامه با بررسي، برخورد مي‌كند اما شكايت ورميليو از مهدوي بحث حقيقي مسئله است. آنها مي‌توانند اتفاق پيش آمده را از مراجع قانوني پيگيري كنند. هر چند تا به حال اين مسائل سابقه نداشته است. البته نفي اتفاق، كار زشتي است. فرقي نمي‌كند، هم ورميليو بازيكن خارجي كه در ايران بازي مي‌كند بايد مقررات را رعايت كند و هم بازيكنان ايراني، تا اين اتفاقات تكرار نشود. البته توقع داريم باشگاه‌ها دقت بيشتري به خرج دهند و بازيكنان را بيشتر كنترل كنند. چراكه واليبال ورزشي است كه دو تيم برخورد فيزيكي با هم ندارند. مثل فوتبال، هندبال و بسكتبال نيست. اين اتفاقات تعجب‌آور است. كادر فني تيم‌ها بايد طوري كار كنند كه با حفظ منافع باشگاه، تنها برنده نباشند و منافع معنوي، شخصيت و حيثيت و جايگاه اجتماعي حفظ شود. چرا آستانه تحمل بازيكنان در تيم ملي بالاست اما در تيم‌هاي باشگاهي نه؟ متأسفانه تيم‌ها بعضي مواقع برد را به هر قيمتي مي‌خواهند، بنابراين جدا از بعد فني از فشار تماشاگران هم استفاده مي‌كنند. حتي به داوري كه قضاوت مي‌كند هم حمله‌ور مي‌شوند كه ديگر جرأت سوت زدن نداشته باشد. بايد هم فدراسيون بهتر كار كند و هم داوران با به روز شدن اطلاعاتشان مسلط‌تر شوند. كميته داوران و سازمان ليگ هم با اعمال قانون طوري كار كنند كه بازيكن به خودش اجازه اعتراض ندهد. بعضي مواقع اغماض و چشم‌پوشي اين اتفاقات را رقم مي‌زند. حتي رفتارها بدتر هم مي‌شود. داوران بايد مقتدرانه، بازي را مديريت كنند. وگرنه آسيب مي‌بينند. به هر حال از جمع 12 تيم ليگي يك تيم قهرمان مي‌شود و 11 تيم ديگر مي‌مانند. همه كار براي قهرماني نيست. ما بايد براي توسعه اخلاق كار كنيم. براي اين مهم بايد نگاه باشگاه‌ها از نتيجه‌گرايي صرف تغيير كند. ظاهراً لوزانو براي انتخاب دستيار ايراني، كار رحمان محمدي‌راد را پسنديده. فدراسيون موافقت مي‌كند؟ هنوز تصميم‌گيري درباره دستيار ايراني لوزانو نكرده‌ايم. بعد از ليگ انتخاب مي‌كنيم كه از بين مربيان چه كساني مي‌توانند دستيار شوند. البته براي رقابت‌هاي انتخابي المپيك فرصت تربيت مربي كنار تيم را نداريم و بايد از كسي استفاده كنيم كه بيشترين خدمت را به تيم ملي بدهد. بعد از انتخابي المپيك زمان بيشتري براي حضور مربيان كنار تيم و لوزانو هست اما فرصت دو ماه فروردين تا خرداد ماه براي تجربه‌اندوزي نيست. به هر حال هنوز براي بود يا نبود محمدي‌راد به جمع‌بندي نرسيده‌ايم.

منبع: خبرآنلاین