برانکو، امید بزرگ پرسپولیس در روزهای ناامیدی

تورج عاطف روزنامه نگار ورزشی مطلبی درباره محکومیت اخیر پرسپولیس و دست بسته برانکو در آستانه بازی با الهلال به رشته تحریر در آورده است.

به گزارش نامه نیوز، یادداشت عاطف را در ادامه می خوانید:

دسته گل‌های مدیران ما حتی در پاییز هم جوانه می زنند و پس از درخشش مدیران تراکتورسازی و استقلال حال نوبت به بوستان مدیریت باشگاه پرسپولیس رسیده است.

ناقوس مرگ فوتبال دولتی مدتها است که به صدا در آمده است اما گوئی قرار است این ناقوس هم‌فاز با ناقوس مرگ فوتبال شود تا کسی در این دیار بفهمد که با مدیریت " چاکرم " و "آدم خوبیه " و ... به جائی نمی رسیم.

پرسپولیس در آستانه بازی مهمی که در پیش دارد با شوکی مواجه شد، اتفاقی که می‌توانست رخ ندهد درحالی که پیش از آن هم مدیرانی که ردای سرخ مدیریت پرسپولیس را بر تن کرده بودند هم شاهکار هائی داشتند مردانی چون رویانیان و انصاری فرد و رحیمی و.... و حالا طاهری است که باید پاسخ دهد که چرا تیمش به این راحتی دچار بحران شد؟!

طاهری هم چون بسیاری از پیشینیانش باور نمی کرد که قانون اجرا کردنی است. او و تیم تحت نظرش علی رغم تلاش زیادی که در جهت بستن بسیاری از پرونده ها کردند ناگهان دچار مخمصه ای شده اند که نیاز به راه حل های بنیادی دارد.

تماشاچیان و دوستداران فوتبال پرسپولیس و ایران نگران هستند و شاید تنها نقطه امید آنها به مردی است که قابلیت ها و کارنامه اش باعث شده است که بسیاری از سوال های پاسخ نداده مدیریت پرسپولیس چون پرونده گولج و فوتبالیست های کشتی گیر نمای اوکراینی و انتقال ناگهانی نور الهی و عالیشاه و جریمه ها در مورد ماریچ و... چندان پرسیده نشود.

از برانکو ایوانکوویچ سخن می گوئیم مردی که به دنبال بهانه نیست و سعی در عبور دادن قطار موفقیت تیمش از همه گذرگاه های سخت و دشوار دارد. برانکو فوتبالفارسی را تجربه کرده است و می داند که در این فوتبال شوک بخشی از واقعیت است و او بخوبی با مشکلات برخورد می کند.

هنوز یادمان نرفته او چگونه تیم امید ما در سال 2002 را قهرمان بازیهای آسیائی کرد آن هم وقتی که شوک مرگ پدر علی دایئ باعث محرومیت از حضور این بازیکن در ادامه مسابقات شد. او تیم ملی که به همایون شاهرخی داده شده بود و به عراق در یک بازی دوستانه باخته بود را تحویل و با آن تیم در جام ملتهای آسیا 2004 وقتی دو بازیکنش یعنی بداوی و رحمان رضائی در میانه میدان با هم درگیر شدند شرایط را کنترل و درخشید و سپس با آن تیم به جام جهانی 2006 رفت.

برانکو تیم جوانی از پرسپولیس ساخت و حالا می داند طارمی را ندارد و دو پنجره نقل و انتقال را از دست داده است اما به قولی آسیاب به نوبت است. او باید الهلال را ببرد و کمال کامیابی نیا و انصاری و طارمی را ندارد و بی شک سعی نخواهد کرد به سهل انگاری مدیران فوتبالفارسی اهمیت زیادی دهد.

او مردان زیادی در تیمش دارد مردانی که حالا باید متحد تر شوند. آنها حق میزبانی نداشتند حق استفاده از بازیکن خود را نداشتند حق استراحت از آنها سلب شد و... اما می دانند برانکو اگر با این شرایط به فینال برسد و حتی قهرمان آسیا و به جام باشگاه های جهان برود فضا آنقدر مطلوب خواهد بود که کسی به غیبت طارمی نیاندیشد و همه مطمئن خواهند بود که برانکو از الوان زاده ها و کرملاچعب ها و آدام همتی ها و طاهر خانی ها و... بازیکنانی خواهد ساخت که نگران پنجره نقل و انتقال نباشد هر چند پیروزی در این دیدار ها می تواند مردان مشهور امروز برانکو را بیش از پیش به او وفادار کند که کسی یادش نیاید فصل نقل و انتقال چه زمانی بود!