کد خبر: 463395
تاریخ انتشار :

دیدگاه نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا درباره " انقلاب اسلامی"

دیدگاه نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا درباره " انقلاب اسلامی"
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

گفت‌وگوی متفاوت و خواندنی با کاندیدای انتخابات 2016 آمریکا درباره پیروزی انقلاب اسلامی
بعد از انقلاب این مردم ایران بودند که برای کشورشان تصمیم می‌گرفتند و ایران به کشور مستقلی تبدیل شده بود، همین مساله باعث شد ایران بتواند به شعارهای انقلاب که همان دفاع از مستضعفان و مظلومان جهان بود جامه عمل بپوشاند.
به گزارش نامه نیوز ما همواره شاهد حمایت‌های گسترده ایران از مردم مظلوم فلسطین بوده‌ایم؛ حمایت‌هایی که محدود به حمایت از مردم فلسطین نماند، بلکه به مبارزه رودررو با اسرائیل نیز رسید. کاری که هیچ‌یک از حکومت‌های عربی انجام نداده‌‌اند.
طی سال‌های گذشته شاهد مقابله ایران با دشمنان مردم سوریه، یمن، لبنان، عراق و بحرین بوده‌ایم. ایرانی‌ها می‌توانستند به‌راحتی با خواسته‌های آمریکایی‌ها کنار بیایند و شاید شرایط بهتری داشته باشند ولی به هدف و آرمان انقلاب خود پایبند ماندند و حمایت از مظلومان جهان را در اولویت برنامه‌های خود قرار داد‌ند.
در این میان تمام تلاش آمریکایی‌ها طی سال‌های بعد از انقلاب، ایجاد تغییر در ایران به‌منظور برگرداندن این کشور به دایره نفوذ خود بوده است. اینها بخشی از یک گفت‌وگوی تفصیلی با «گلوریا لاریوا» عضو ارشد چند حزب آمریکایی و نامزد چندین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در ایالات متحده است که به مناسبت فرارسیدن سالروز پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران ترتیب داده شده است.
«گلوریا لاریوا»، متولد 13 آگوست 1954، فعال سیاسی آمریکایی است که تجربه فعالیت سیاسی در عرصه سیاست داخلی آمریکا را در احزابی نظیر سوسیالیسم و آزادی و حزب صلح و آزادی در کالیفرنیا در کارنامه خود می‌بیند. لاریوا همچنین در دو نوبت نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده در دوره‌های مربوط به سال‌های 2008 و 2016 بوده است.
آمریکایی‌ها با وجود خدمات بسیار زیاد شاه، از جمله بستن قراردادهای نظامی سنگین و برعهده گرفتن نقش ژاندارمی منطقه که هزینه بسیاری را به کشور ایران تحمیل می‌کرد. او را در حالی که به آمریکا پناه آورده بود تنها گذاشتند؟
برخوردی که آمریکایی‌ها با شاه ایران داشتند، زمانی که انقلاب پیروز شد و او به آمریکا پناه آورد مشابه برخوردی است که آنها در سال 1959 با دیکتاتور کوبا انجام دادند. او نیز مانند شاه هم‌پیمان مهمی برای آمریکا محسوب می‌شد. همین اتفاق برای حسنی مبارک و صدام حسین نیز رخ داد. البته این به آن معنی نیست که آنها تلاشی برای حفظ متحدان‌شان در قدرت نکردند؛ مادامی که دست‌نشاندگان و فرمانبرداران آمریکا قدرت را در کشورهایشان در اختیار داشته باشند منافع آمریکا تامین می‌شد ولی زمانی که سیاسیون آمریکایی از همین افراد ناامید می‌شوند دیگر هیچ اعتبار و جایگاهی برای مقامات کاخ سفید ندارند. درخصوص شاه و عدم استقبال از وی در آمریکا، نگرانی از برپایی اعتراضات خیابانی مخالفان ضدجنگ نیز به مساله قبل اضافه می‌شد.
بر اساس گزارش‌های منتشرشده در روزنامه «واشنگتن پست» در آن روزها چندین تظاهرات در مخالفت با حضور شاه برگزار شد. شما این تظاهرات‌ها را به خاطر دارید؟
قرار بر این بود که موافقان و مخالفان شاه در آمریکا همزمان با حضور وی در این کشور اقدام به تظاهرات و راهپیمایی خیابانی کنند. در میان دانشجویان ایرانی که در آمریکا درس می‌خواندند و مخالف شاه بودند تا قبل از پیروزی انقلاب نگرانی‌های زیادی بود که در صورت توسعه فعالیت‌هایشان توسط ساواک دستگیر شوند و به زندان بیفتند. چندین تظاهرات در آن زمان در آمریکا رخ داد که فقط منحصر به ایرانی‌ها و مخالفان شاه نبود بلکه گروه‌های مخالف در آمریکا نیز به جمع این معترضان پیوسته بودند. دو تظاهرات عمده در زمان حضور شاه در آمریکا رخ داد که یکی مربوط به نیویورک بود و دیگری تحصن مردم در مقابل پایگاه نظامی لک‌لند در تگزاس، ولی گسترده‌ترین راهپیمایی که در حمایت از انقلاب مردم ایران در روزهای اوایل انقلاب انجام شد مربوط به مساله گروگانگیری دیپلمات‌های آمریکایی در سفارت آمریکا در تهران بود؛ سفارتی که- به گفته ایرانی‌ها- بیشتر لانه جاسوسی بود تا سفارت.
شاه چه جایگاهی در میان مقامات کاخ‌سفید و سیاسیون آمریکا داشت؟
نگاه آمریکایی‌ها به شاه به‌عنوان یک فرد صاحب ایده و موثر نبود. آنها اهمیت زیادی به شاه نمی‌دادند و نگاه آنها به وی شبیه نگاه یک عروسک‌گردان به عروسکش بود. هرچند در برخی بازه‌های زمانی حمایت‌های لفظی از شاه شد از جمله از سال 1953 تا 1979 که شرکت‌های بزرگ نفتی آمریکایی سودهای سرشاری را از معاملات‌شان با ایران به دست آوردند.
مشکل آمریکایی‌ها با نظام تازه شکل گرفته ایران چه بود؟ ایران در آن زمان نه انرژی هسته‌ای داشت و نه حتی برنامه موشکی خاصی را دنبال می‌کرد؟
وقتی که انقلاب پیروز شد آمریکا متحد مهمی را از دست داد. برای همین مخالفت‌ها و دشمنی‌ها از همان ابتدا علیه ایران آغاز شد. اگر به تحولات چند دهه گذشته در جهان دقت کنیم آمریکا راهبرد براندازی حکومت‌هایی را پیش گرفته که در راستای منافعش اقدام نمی‌کنند و مانع پیشبرد سیاست‌های کاخ سفید در منطقه می‌شوند. شاید ایرانی‌ها می‌توانستند به‌راحتی با خواسته‌های آمریکایی‌ها کنار بیایند و شرایط بهتری داشته باشند ولی ایران به هدف و آرمان انقلاب خود پایبند بوده و حمایت از مظلومان جهان را در اولویت برنامه خود قرار داده‌ است. تمام تلاش آمریکایی‌ها ایجاد تغییر در ایران به‌منظور برگرداندن این کشور به دایره نفوذ خود است.
اهمیت انقلاب اسلامی ایران را در منطقه و جهان در چه مسائلی می‌بینید؟
مقاومت ایران در مقابل زورگویی آمریکایی‌ها و کشورهای سلطه‌گر بسیار حائز اهمیت است. اگر حمایت‌های ایران به عنوان یک کشور مستقل و قدرتمند در منطقه از کشورهای مورد مداخله آمریکا در منطقه نبود گروه‌های تروریستی در منطقه مثل القاعده و داعش امنیت را در خاورمیانه به‌طور کل از بین می‌بردند. با وجودی که ایران برخلاف ادعای غرب به دنبال تسلیحات هسته‌ای نیست و غرب تمام تلاش خود را برای به انزوا کشاندن ایران و همچنین اعمال تحریم‌های اقتصادی انجام می‌دهد، ایران توانسته است قدرت خود را به رخ آمریکایی‌ها بکشد و در معادلات منطقه نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشد. یکی از دلایل مهم دشمنی علیه ایران علاوه‌بر اینکه ایران سیاست‌های مستقلی را در سایت خارجی دنبال می‌کند مخالفت ایران با اسرائیل است. این مهم باعث شده است که صهیونیست‌ها و صاحبان سرمایه در آمریکا برای مقابله با ایران به دولت این کشور فشار بیاورند.
طی حدود 4 دهه‌ای که از انقلاب ایران می‌گذرد روسای جمهور آمریکا از هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه به قدرت رسیده‌اند اما هیچ‌وقت دشمنی آنها علیه ایران کم نشده است. آیا تفاوتی می‌کند که چه کسی و از چه حزبی در آمریکا به قدرت برسد تا رابطه و نگاه به ایران اصلاح شود؟
در واقع اگر به صورت کلی نگاه کنیم این دو حزب یک حزب محسوب می‌شوند. گفته می‌شود که جمهوری‌خواهان جنگ‌طلب و دموکرات‌ها به دنبال حل مسالمت‌آمیز مسائل هستند ولی بسیاری از جنگ‌ها در زمان روسای جمهوری دموکرات رخ داده است. در زمان اوباما تغییری در رویکرد آمریکا در قبال ایران اتفاق افتاد که این تغییر یک تغییر تاکتیکی بود. اوباما قول داد در ازای توافق هسته‌ای تحریم‌ها علیه ایران را لغو کند؛ مساله‌ای که هرگز تحقق نیافت. ممکن است تاکتیک روسای جمهور آمریکا در قبال ایران تغییر کند اما راهبرد همه آنها یکی است. هر دو حزب فعال آمریکا ایران را به‌عنوان دشمن خود تلقی می‌کنند.
برخی تصور می‌کنند مساله فلسطین و اشغال آن توسط اسرائیل مساله‌ای صرفا ایدئولوژیک است، ولی افراد و گروه‌های بسیاری غیرمسلمان و غیرعرب در آمریکا همین عقیده را دنبال می‌کنند. تشکیل اسرائیل در راستای تحقق منافع آمریکا و دیگر کشورهای غربی است. اسرائیل یک رژیم سرکوبگر، اشغالگر و جنایتکار است؛ اسرائیل تهدیدی برای ایران، مسلمانان و تمامی کشورهای خاورمیانه است. منافع آمریکا در منطقه به‌شدت با حیات اسرائیل پیوند خورده و برای همین است که شاهد حمایت‌های مالی و سیاسی گسترده آمریکا از اسرائیل هستیم. مساله فلسطین علاوه‌بر ابعاد سیاسی‌اش که مطرح شد یک مساله انسانی است. فلسطینی‌هایی که سال‌ها در کشور خود زندگی کرده‌اند، در حالی از کشور اخراج می‌شوند که یهودیان از سراسر دنیا به فلسطین منتقل می‌شوند.
سال‌هاست که تحلیلگران و صاحب نظران بین‌المللی از تضعیف آمریکا و فروپاشی آن در آینده نه‌چندان دور صحبت می‌کنند. به نظر شما آیا روی کار آمدن ترامپ باعث تسریع این روند می‌شود؟
سهم آمریکا از اقتصاد جهان روزبه‌روز کمتر می‌شود. علاوه‌بر از دست دادن بازارهای اقتصادی نفوذ سیاسی آمریکا نیز بسیار کمتر از گذشته شده است.
با توجه به شناختی که به‌عنوان یک فعال سیاسی از سیاست خارجی آمریکا دارید، توصیه شما به آن دسته از افرادی که در ایران، هیمنه آمریکا را پذیرفته‌اند و می‌گویند با آمریکا باید کنار آمد و باید به جای مقابله با آن در کنارش ایستاد، چیست؟
با وجود همراهی و صداقت ایران در امضای برجام و عمل به آن تحریم‌ها هیچ‌گاه برداشته نشد. با تغییر رئیس‌جمهور آمریکا علاوه‌بر اینکه تحریم‌ها برداشته نشد تحریم‌های جدید نیز اعمال شده است. زمانی که قولی از طرف آمریکا داده می‌شود حواس‌ها باید کاملا جمع باشد. وقتی می‌خواهید روی قول آمریکا حساب کنید بهتر است روند اتفاقاتی را که در عراق افتاد پیش خود مرور کنید. ابتدا هجمه‌ای را ایجاد کردند که عراق سلاح کشتارجمعی دارد، سپس به واسطه آن تحریم‌های شدیدی را علیه عراق اعمال کردند. عراقی‌ها تحت فشار با بازرسی‌ها موافقت کردند و درنهایت باوجود همکاری‌های عراق نه‌فقط تحریم‌های عراق برداشته نشد بلکه با خلع سلاح شدن عراق به این کشور حمله کردند. آن دسته از کسانی که در ایران می‌گویند نباید توان موشکی داشت یا اینکه می‌گویند آنچه آمریکایی‌ها می‌گویند باید انجام شود از تاریخ درس بگیرند. لیبی سال‌ها تحت تحریم‌های سنگین بود و درنهایت تصمیم گرفت تن به خواسته‌های آمریکا بدهد و درنهایت آن شد که همگان شاهدش بودند. نه‌تنها سیاستمداران لیبی تحقیر و کشته شدند بلکه مردم دچار بحران شدید شدند؛ دیگر نه امنیت در لیبی وجود دارد و نه زندگی.
بیشتر بخوانید: ناگفته‌های تکان‌دهنده پسرخاله فرح پهلوی درباره فساد اخلاقی همسر شاه+تصاویر
اگر در راهپیمایی 22 بهمن در ایران حضور داشتید چه خواسته‌ای را مطرح می‌کردید؟
عزت برای ایرانیان و خروج آمریکا از منطقه؛ درواقع تنها راه ایجاد ثبات و صلح در منطقه خروج آمریکا و متحدانش از منطقه و عدم مداخله آنهاست و شعار دیگر من این خواهد بود که تمام پایگاه‌های نظامی آمریکا در سایر کشورها برچیده شوند. آمریکا هیچ‌نقش سازنده‌ای در جهان نداشته و هرجا که حضور یافته نتیجه‌ای جز تخریب و ایجاد تنش نداشته است.
منبع: فرهیختگان

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    پیشنهاد ما

    دیگر رسانه ها