پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
به گزارش نامه نیوز، نارضایتی از امدادرسانی یکی از اساسیترین مسائلی است که در وقوع حوادث طبیعی و وضعیت بحرانی پس از آن شکل میگیرد. یعنی وقوع حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله یک طرف، رسیدگیهای بعد از آن هم یک طرف. حالا هم مانند امدادرسانی در زلزله کرمانشاه، در خوزستان هم شکلی از نارضایتی از نحوه رسیدگی به وضعیت پساسیل صورت گرفته است. آنچه مسلم است دلیل این نارضایتی هرچه که باشد، دولت باید با برنامهریزی و مدیریت، عوامل این نارضایتی را مشخص و مشکل را برطرف کند، زیرا هرگونه بیتوجهی یا برخورد غیرمنطقی با آن، عواقب جبرانناپذیری خواهد داشت.
**بدبینی به دولت در عمل به وعدهها
در ارتباط با این موضوع، زهرا کُهرام، دبیر ستاد بحران جمعیت امام علی در خوزستان میگوید: مسأله این است که دولت به خانوادههای درگیر این وضعیت هشدار داده بود، اما مردم به دلیل عملی نشدن وعدههای مسئولان در سیل سال 95 به دولت بدبین و بیاعتماد هستند. علاوه بر آن، در حالت عادی مسئولان به مردم اینجا توجه نمیکنند و به همین دلیل به کمپها و مکانهایی که دولت اعلام میکرد، نمیرفتند و وسط آوار مشکلات میماندند. آب تمام زندگیشان را گرفته، اما وسط سیل به فکر وسایل منازلشان هستند.
کهرام ادامه داد: نمونه این اتفاق در روستای بامدژ، بخش مرکزی اهواز اتفاق افتاد. ما وضعیت را به مسئولان گفتیم. مسئولان این منطقه گفتند که ما بارها به آنها گفتیم، اما خانهها را خالی نمیکنند و به هشدارها توجه ندارند. بنابراین از تصاویر و ویدیوهایی که منتشر میشود اینطور برداشت میکنند که همه به حال خود رها شدهاند. واقعیت این است که حجم خسارت و آسیبدیدگی خیلی گسترده است و دولت توان رسیدگی به اینهمه خرابی را ندارد.
**کمپها امکانات کافی ندارند
دبیر ستاد بحران جمعیت امام علی(ع) در خوزستان تشریح کرد: کمبودها خیلی زیاد است. کمپها امکانات کافی ندارند. برای مثال ما به یک کمپ رفتیم، با آن همه جمعیت، یک سرویس بهداشتی نداشت. جانمایی کمپ مناسب نبود، طوفان آمد و همه چادرها جمع شدند، همه مردم کمپ را رها کردند و به خانههای سیلزده برگشتند. یعنی حتی کمپها هم وضعیت خوبی ندارند و مردم از این جهت میترسند.
این عضو جمعیت امام علی(ع) توضیح داد: مردم میگویند همین چهارتا وسیلهای هم که داریم از دست میدهیم و کسی این وسیلهها را به ما برنمیگرداند. شهروندی به من گفت: همین یخچال من که پنج میلیون تومان است، اگر سیل ببرد تا پنج سال دیگر نمیتوانم بخرم. کسی به من برای خرید یخچال، پنج میلیون نمیدهد. اگر شهرداری یا فرمانداری مکان مطمئنی را مشخص کند که مردم تمام وسایلشان را آنجا بگذارند، مشکل خاصی به آن صورت پیش نمیآید.
**مردم میترسند آنچه را که دارند از دست بدهند
وی تصریح کرد: بعضی از کشاورزها توان مالی کافی برای بازگشت به زندگی عادی را دارند، اما در حاشیه اهواز مانند عیندو، محله گلدشت، گلبهار، کوی مندلی و محله سلیمآباد از نظر مالی فقیر هستند. حتی زمانی هم که آب بالا آمده بود، میگفتند ما این وسایل را میبریم پشتبام خانه، اما اینجا را ترک نمیکنیم. رقم خسارت و آسیبدیدگی رقم بسیار بالایی است، مردم میترسند آنچه را که دارند از دست بدهند.
**مسائل پزشکی، بهداشتی و درمانی رها شده
کهرام میگوید: در امدادرسانیها، مشکلاتی خاصی وجود دارد. برای مثال، جنگلهای حمیدیه، مسیر مخرجی، روستای اطراف آن حالا یک پناهگاه برای آوارگان شده است. هلالاحمر چادر آورده، اما به همه نرسیده است. بعضی از خانوادهها بدون آب، برق و گاز در جنگل زندگی میکنند. ما رفتیم دیدیم با دو تا پتو سرویس بهداشتی درست کردهاند. از نظر تغذیه مشکل آنچنانی نیست، اما مسائل پزشکی، بهداشتی و درمانی رها شده است و رسیدگی کامل انجام نمیشود. این وضعیت و این خانوادهها نیازمند این هستند که بهصورت اورژانسی خدمترسانی شوند. امدادرسانی پزشکی خیلی کند پیش میرود.
کهرام درباره قومی کردن امدادرسانی و رسیدگی به سیلزدگان در خوزستان میگوید: 99 درصد از شهروندانی که در خوزستان آسیب دیدهاند، عرب هستند. اما ما ندیدیم نسبت به قوم خاصی تبعیض قائل شوند. اما حجم آسیب بسیار بالاست و ضعفهایی که در زمینه امدادرسانی وجود دارد، تولید نارضایتی را چندین برابر میکند. به دلیل محقق نشدن مطالبات مردم در سیل سالهای گذشته، اعتماد نسبت به نهادهای رسمی از بین رفته و مردم خودشان آنچه را که فکر میکنند درست است، انجام میدهند.
منبع: ایرناپلاس
منبع: ایرنا
دیدگاه تان را بنویسید