کوهکن: موتلفه به دلیل مشکلات مالی نتوانسته دامنه فعالیتش را گسترش دهد

محسن کوهکن ریزی به دلایل مختلف پا نگرفتن تحزب در کشور اشاره کرد. بخشی از این گفتگو را در ادامه بخوانید.

امسال سال انتخابات است و همراه با بررسی قانون انتخابات بحث احزاب هم پررنگ شده، در جریان اصولگرایی کدام احزاب هستند که می‌توانند به عنوان یک تکیه‌گاه در جریان راست محسوب شوند؟

بنا بر دلایل مختلفی احزاب هنوز جایگاه خودش را در کشور پیدا نکردند، یک بخشی از آن مربوط به متولیان احزاب است. دلیل این حرف هم این است آنها فعالیت حزبی ندارند. فعالیت حزبی به این معنا که به شکل مخروطی از طریق نقاط مختلف کشور کانون‌های حزبی ایجاد شود و فعالیت حزبی انجام گیرد. اگر چنین وضعیتی بود زمان انتخابات نیز به کار گرفته می‌شد. حال متناسب با اینکه راس مخروط چقدر بدنه را قبول داشته باشد به آنها اختیار می‌دهد. اگر بخواهیم بگوییم در شرایط فعلی کدام مجموعه سیاسی دقیقا کار حزبی انجام می‌دهد، فقط حزب موتلفه را می‌شناسم که بر این مدار حرکت می‌کند. البته حزب موتلفه نیز به دلیل مشکلات مالی نتوانسته دامنه فعالیتش را گسترش دهد. یک بخش دیگر مشکلات ساختاری است که نمی‌خواهم بگویم ایراد است چرا که می‌تواند به عنوان یک نیروی کنترل کننده حزب محسوب شود. مثلا در آمریکا یا کشورهای غربی فرد چون ایدئولوژی خاصی ندارد یک حزب را قبول دارد و همین که این حزب فردی را معرفی می‌کند برایش کفایت می‌کند. یعنی اگر حتی یک چوب را هم معرفی کرد به همان چوب رای می‌دهد؛ این در حالی است که اینجا این چنین نیست و ما در کشورمان با چیزی به نام تکلیف سر و کار داریم. یعنی فرد می‌گوید درست است که حزب این فرد را معرفی کرده است اما من بر اساس شناختی که در مورد این آقا دارم آن را واجد شرایط نمی‌دانم و فردا باید جواب بدهم و به نوعی اینجا کارکرد حزب سخت تر است. البته اگر حزب دقیق کار کند و اطلاعات درستی داشته باشد تلاش می‌کند میزان چالش تصمیم فردی در مقابل تصمیم جمعی را به حداقل برساند.

مشکل دیگر این است که در فرهنگ ما کلمه مستقل، کلمه قشنگ‌تری است تا اینکه فرد بگوید من طرفدار فلان حزب هستم بنابراین وقتی بخواهد مانوری بدهد ترجیح می‌دهد بگوید من مستقل هستم. در حالی که مستقل بودن یک افتخار نیست چراکه فرد می‌تواند مستقل باشد اما درست عمل کند یا مستقل باشد و اشتباه عمل کند. وقتی فرد می‌گوید من مستقل هستم و فلان مرامنامه را قبول ندارم اما مشی‌ام این است یعنی هر فردی حتی تحت لوای مستقل باید یک چارچوبی را برای خود معرفی کند و صرف یک جمله «من مستقل هستم» کفایت نمی‌کند؛ ماهیت انتخابات سیاسی است مگر می‌شود سیاسی نباشد اما در فرهنگ ما کلمه مستقل جایگاه خود را دارد و بار منفی ندارد. به عبارت دیگر شاید کارشناس‌ها دید خوبی نسبت به کلمه مستقل نداشته باشند اما عامه مردم معمولا از اینکه بگویند طرف حامی هیچ جناح و گروهی نیست استقبال می‌کنند.

مشروح این گفتگو را اینجا بخوانید.

۲۱۴۲۱۲

منبع: خبرآنلاین