دولت هیچ امیدی به سرانجام تلاش‌های فرانسه نداشته باشد

دیپلماسی ایرانی از قول دکتر فواد ایزدی نوشت: من معتقدم که نه تنها گام سوم در کاهش تعهدات برجامی ایران، بلکه هر سه گام تاکنون، گام‌هایی لاک‌پشتی، محتاطانه و در سایه ملاحظات دیپلماتیک اتخاذ شده است. چون در قیاس با 14 ماه تحریم و فشار بی‌سابقه ایالات متحده آمریکا و نیز بدعهدی‌های اروپا اساساً گام‌های صورت گرفته در کاهش تعهدات برجامی توسط دولت نمی‌تواند موازنه قوا را شکل دهد و ایران را از موضع قدرت وارد میدان کند.

ایزدی می‌افزاید: همین نکته هم سبب شده تا اروپا علی‌رغم برخی نمایش‌ها در خصوص نگرانی از گام‌های ایران در کاهش تعهدات برجامی، تهدیدی جدی از این بابت احساس نکنند. شاهد این مدعا مواضع خود سران و مقامات اروپایی‌ها در این رابطه است. اخیراً از خانم موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا سوال شد که چرا برخورد چندان جدی از جانب اروپا در برابر اقدامات ایران در خصوص کاهش تعهدات برجامی انجام نمی‌شود و او اینگونه عنوان کرده که این گام‌ها به گونه‌ای نیست که بتواند تهدید جدی را برای ما ایجاد کند.

فلذا در این رابطه گام سوم اعلامی دولت در کاهش تعهدات برجامی، ذیل انجام تحقیق و توسعه در حوزه هسته‌ای بدون هیچ‌گونه محدودیت می‌تواند بسیار مفید و سازنده باشد، منتهی به شرطی که همین گام کم‌رمق هم از امروز واقعا در دستور کار سازمان انرژی اتمی قرار گیرد و دولت به واقع در همه زمینه‌های فعالیت‌های هسته‌ای محدودیت‌های تحقیق، پژوهش و توسعه را کنار بگذارد. چون در دو گام قبلی هم عملا آن‌چنان که باید کار جدی عملی صورت نگرفت. اما نکته مهم اینجا است که عملا اگر دولت جدیت عملیاتی درخصوص گام‌ها نداشته باشد به ضرر منافع کشور خواهد بود. چرا که از یک سو ما با گام‌های کاهش تعهدات برجامی حساسیت جامعه بین‌الملل و به‌خصوص غرب را نسبت به حقوق حقه هسته‌ای خود افزایش داده‌ایم، ولی در آن سو به واسطه ترس و یا ملاحظات دیپلماتیک دولت هیچ‌گونه کار جدی هم در سایه این گام‌ها صورت نگرفته است. یعنی آش نخورده و دهن سوخته.

این کارشناس بین‌المللی تصریح کرد: اگر ما احتیاط و محافظه‌کاری را از اقدامات خود برداریم و گام‌های جدی‌تر و عملی‌تر برداریم یقینا اروپا احساس نگرانی بیشتری خواهد کرد. از آن طرف ایالات متحده آمریکا از یک طرف هم رسماً پاسخ «نه» قاطعی به خط اعتباری ۱۵ میلیارد دلاری فرانسه داد و از طرف دیگر با اعمال تحریم‌های جدید دهن‌کجی و تحقیر فرانسه رقم زده است. اما نکته‌ای که فراموش می‌شود این است که اساساً بار این تحقیر بر دوش ایران خواهد بود. یعنی به واسطه تلاش‌های فرانسه به منظور کاهش تنش عملا، نه تنها مشکلات تحریمی ما کم نشد که حتی دایره تحریم‌ها نیز افزایش پیدا کرد. پس به نظر من اگر فرانسه تلاشی نکند برای ما بهتر است تا اینکه بخواهد تکاپوی دیپلماتیک خود را برای حمایت از برجام صورت دهد. بر این اساس منطقی نیست که دولت بخواهد امیدی به سرانجام تلاش‌های فرانسه داشته باشد.