15سال پس از سوم تیر 84 ؛ روزی که هاشمی مغلوب احمدی نژاد شد / مرد پرحاشیه، به پاستور بازمی گردد؟
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
به گزارش نامه نیوز، حمود احمدی نژاد 15 سال پیش در چنین روزی در یک انتخابات رقابتی، موفق به پیروزی شد و نام خورد را به عنوان رئیس جمهور ایران ثبت کرد. او بر اکبر هاشمی رفسنجانی غلبه کرد. مردی که تا آن زمان، شکست ناپذیر به نظر می رسید.
حالا 15 سال پس از آن پیروزی، محمود احمدی نژاد باز هم یک گزینه برای تشکیل دولت آینده است. به ویژه آنکه سیاست های دیپلماتیک و اقتصادی دولت حسن روحانی که در تعارض کامل با سیاست های احمدی نژاد قرار داشت، به نتیجه نرسید.
احمدی نژاد در گفتگویی که دو سال قبل یعنی تابستان 1397 با خبر فوری داشت، به تفصیل دیدگاه خود در نقد دولت حسن روحانی را تشریح کرد. صحبت هایی که اکنون پس از دو سال، می تواند گره گشای برخی مواضع امروز او باشد.
محمود احمدی نژاد که 15 سال قبل با شعار تشکیل «دولت اسلامی» روی کار آمد، هنوز هم به اصول کلی شعارهای انتخابات 84 پایبند است و از عدالت طلبی و کارآمدی سخن می گوید و ابایی از پیشنهاد مذاکره با ترامپ هم ندارد.
احمدی نژاد کیست؟محمود احمدینژاد در ۶ آبان سال ۱۳۳۵ در بخش آرادان از توابع گرمسار در استان سمنان به دنیا آمد. به گفته وی پدرش آهنگر بود و هفت فرزند داشت. محمود احمدینژاد، که چهارمین فرزند خانوادهاست، به همراه خانواده در سن یکسالگی به تهران آمده و ساکن تهران شدند. در تصاویری که از صفحه آخر شناسنامه محمود احمدینژاد منتشر شده، توضیحاتی در مورد تغییر نام خانوادگی وی دیده میشود. رابرت تیت، خبرنگار روزنامه گاردین مدعی شده که نام خانوادگی قبلی او «سبورجیان» (به معنای رنگرز) بودهاست.
وی دوران تحصیل خود را تا مقطع پایانی متوسطه در مدرسههای تهران از جمله مدرسه سعدی و مدرسه دانشمند پشت سر گذاشت و با کسب رتبه ۱۳۲ از کنکور سراسری در سال ۱۳۵۴ در رشته مهندسی راه و ساختمان دانشگاه علم و صنعت ایران دوره تحصیلات عالی را شروع کرد. در سال ۱۳۶۵، پس از فارغالتحصیل شدن در مقطع لیسانس در همان سال (پس از ۱۱ سال)، در مقطع کارشناسی ارشد همان دانشگاه پذیرفته شد و در سال ۱۳۶۸ نیز به عضویت در هیئت علمی دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران درآمد. در سال ۱۳۷۶ و همزمان با داشتن سمت استانداری اردبیل و مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی، موفق به دریافت مدرک تحصیلی دکترا در رشته مهندسی و برنامهریزی حمل و نقل ترافیک شد. وی طی تدریس در این دانشگاه، پژوهشهای علمی، راهنمایی چند پایاننامه کارشناسی ارشد در زمینههای مختلف مهندسی حمل و نقل را، بر عهده داشتهاست. احمدینژاد در دوران دانشجویی عضو انجمن اسلامی و تیم فوتبال دانشگاه علم و صنعت ایران بود. او از هدایتکنندگان اصلی طیف فکری طرفداران خط امام در انجمن اسلامی بود، و به فعالیتهای سیاسی میپرداخت. مجتبی ثمره هاشمی، صادق محصولی، مسعود زریبافان و علیرضا علیاحمدی از دوستان دوران دانشجویی احمدینژاد بودند.
پس از انتخاب محمود احمدینژاد به ریاست جمهوری چند نفر از کارمندان سفارت آمریکا که در جریان تصرف سفارت آمریکا به گروگان گرفته شده بودند، احمدینژاد را یکی از گروگانگیرها معرفی کردند. علاوه بر این برخی گروههای بسیجی در ایران نیز وی را از شرکت کنندگان در این واقعه نام برده بودند. با این حال سازمان سیا معتقد است که هیچ مدرکی تاکنون دال بر این ادعاها قابل اثبات نبودهاست.
این موضوع بلافاصله از سوی تعدادی از دانشجویان فعال در ماجرای اشغال سفارت آمریکا رد شد. ابراهیم اصغرزاده نیز از مخالفت احمدینژاد با پیشنهاد تصرف سفارت آمریکا خبر داد. ابراهیم اصغرزاده اظهار داشت: «احمدینژاد کمونیسم را خطر جدیتری میپنداشت و به جای آن اشغال سفارت شوروی را پیشنهاد میکرد.» به همین جهت ابراهیم اصغرزاده، محسن میردامادی و حبیبالله بیطرف همگی مصمم شده و احمدینژاد را از عملیات خارج کردند. البته ایده حمله به سفارت شوروی را کسی جدی نگرفت. عباس عبدی نیز گفت احمدینژاد پس از اشغال سفارت میخواست به ما بپیوندد، اما ما اجازه ندادیم وارد سفارت شود یا به گروه ما بپیوندد.
اما این، تنها شایعه درباره سوابق رئیس جمهور سابق ایران نبود. پس از آنکه پیتر پلز سخنگوی حزب سبز اتریش اعلام کرد که احمدینژاد در ترور عبدالرحمان قاسملو دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران در وین نقش داشتهاست، سخنگوی وزارت کشور اتریش اعلام کرد که تحقیقاتی را در این زمینه آغاز خواهد کرد. این موضوع توسط دو نفر از چهرههای اطلاعاتی اصلاح طلب، سعید حجاریان و علی ربیعی (عضو شورای عالی امنیت ملی) تکذیب شد.
همه این ادعاها شاید برای این مطرح می شد که احمدی نژاد نسبت به سایر چهره های سیاسی ایران، کمتر شناخته شده بود. او در دههٔ شصت خورشیدی، چهار سال سمت معاون و فرماندار ماکو و خوی در استان آذربایجان غربی و دو سال سمت مشاور استاندار کردستان را بر عهده داشت. و در دوران جنگ ایران و عراق به عنوان داوطلب بسیج در قسمتهای متعدد جبهه به ویژه مهندسی حضور پیدا کرده بود.
مهمترین سمت اجرایی احمدی نژاد تا پیش از شهرداری تهران، استانداری اردبیل در دولت هاشمی رفسنجانی بود. رئیس جمهوری که سردار سازندگی خوانده می شد و احمدی نژاد موفق به شکست وی در انتخابات 84 شد.
احمدینژاد در سال ۱۳۷۲، در دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی در شرایطی که به عنوان مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی فعالیت میکرد به سمت استانداری استان تازه تأسیس اردبیل برگزیده شد و تا پایان کار دولت دوم رفسنجانی (سال ۱۳۷۶) این سمت را بر عهده داشت.
در زمان استانداری اردبیل، شکایت وی مبنی بر نشر اکاذیب از روزنامه سلام، همراه با کیفرخواست یکی از اعضای موتلفه از طرف نمایندگان، در روند تعطیلی روزنامه سلام در تیرماه ۱۳۸۷ مؤثر بود. این در حالی بود که وزارت اطلاعات به عنوان شاکی اصلی، شکایت خود را از روزنامه سلام پس گرفته بود.
وی پس از پایان فعالیت در اردبیل، در سال ۱۳۷۷ کاندیدای نخستین دوره انتخابات شورای شهر تهران و در سال ۱۳۷۸ کاندیدای ششمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از تهران زیر عنوان «فهرست ۳۰ نفره ائتلاف خط امام و رهبری» در کنار هاشمی رفسنجانی، علی لاریجانی و غلامعلی حدادعادل بود که در هر دو انتخابات ناکام شد. طنز ماجرا اینجاست که او رئیس ستاد انتخاباتی اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات دوره ششم مجلس شورای اسلامی در منطقه نارمک بود.
احمدینژاد در ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۲ و به دنبال پیروزی فهرست آبادگران در انتخابات دوم شورای اسلامی شهر تهران به عنوان شهردار این شهر توسط این شورا انتخاب شد و این، راه را برای پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری هموار کرد.
دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد کم حاشیه نبود. از مواضع ضدصهیونیستی او گرفته تا جملاتش علیه تحریم ها و قطعنامه ها، هر یک سوژه رسانه ای می شد. اوج این حاشیه ها به انتخابات 88 باز می گشت که برای چندین ماه کشور را درگیر التهابات سیاسی کرد.
احمدی نژاد در دولت دوم خود به دلیل بهادادن به اسفندیار رحیم مشایی و عزل وزیر اطلاعات دچار اختلافاتی شد که به قهر 11 روزه اش منتهی شد. او بعدها گفت که در ماه های پایانی دولتش اختیاری نداشته و مخالف مذاکراتی بوده که در عمان، وزیر وقت امور خارجه با آمریکا دنبال می کرد. مذاکراتی که عملا منتهی به برجام شد.
احمدی نژاد خوب یا بد، حالا یک چهره مدعی در سیاست ایران است. کسی که احساس می کند درستی مواضعش در رابطه با آمریکا برای برخی منتقدان اثبات شده و اعتراض ها به نابسامانی های اقتصادی در دولتش هم در دولت بعدی تکرار شده است.
او که یک رقیبش از دنیا رفته و رقبای دیگرش از رأس دو قوه مقننه و قضائیه کنار رفته اند، حالا شاید فرصت را برای حضور دوباره در پاستور مناسب می بند. هرچند به خوبی می داند که سابقه نهی رهبری و ردصلاحیت شورای نگهبان، کار او را برای حضور دوباره سخت کرده است.
در ادامه، بازنشر ویدئوی گفتگو با او را ببینید و درباره کارنامه مثبت یا منفی دولتی که در پیروزی سوم تیر حماسه ساز شد، نظر بدهید.
دیدگاه تان را بنویسید