ماجرای سرمقاله کیهان و جوابیه تند دولت

به گزارش نامه نیوز؛ روزنامه کیهان در واکنش به نامه موسوی خوئینی ها سرمقاله ای نوشت که بیشتر از آنکه موسوی خوئینی ها را ناراحت کرده باشد خاطر دولت را مکدر کرد. این تکدر خاطر به حدی بود که دفتر رئیس جمهور به سرمقاله کیهان واکنش نشان داد. متن سرمقاله و جوابییه دفتر رئیس جمهور را در ادامه بخوانید.

دیروز آقای موسوی خوئینی‌ها نامه سرگشاده‌ای خطاب به رهبر معظم انقلاب نوشته و در آن به مسائلی اشاره کرده‌اند که اگرچه، با توجه به هوشیاری مثال‌زدنی ملت، درک میزان صحت آن به آسانی برای عموم مردم امکان‌پذیر است ولی نگارنده به دو علت، پرداختن به این نامه سرگشاده را ضروری تلقی می‌کند. اول؛ آنکه ایشان در صدر نامه نوشته‌اند «مطالبی را در محضر ملت شریف ایران به استحضار عالی می‌رسانم» یعنی نگارنده نیز به عنوان یکی از آحاد ملت مخاطب نامه ایشان هستم و حق پرداختن به آن را دارم. دوم؛ اینکه نامه یاد شده همانگونه که در ادامه خواهد آمد، دقیقاً -تاکید می‌شود که دقیقاً-بازگویی آرزوهای برباد رفته دشمنان اسلام و انقلاب است و از این روی مخاطب نگارنده در این وجیزه، قبل از آنکه آقای موسوی خوئینی‌ها باشد، دشمنان بیرونی نظام هستند که اصرار دارند نظر ایشان را به قاطبه مردم ایران نسبت دهند! که البته در اولین دقایق بعد از انتشار نامه، با آب و تاب به همین سو رفته‌اند! و اما، درباره نامه یاد شده گفتنی‌هایي هست. ولی قبل از آن به این کلام حضرت امیر علیه‌السلام توجه کنید. ۱- در جریان جنگ جمل، طلحه و زبیر که از یاران امیرالمومنین علیه‌السلام بودند به تحریک معاویه (دقت کنید) آتش جنگ را برافروخته بودند. بهانه آنها خونخواهی عثمان بود و حال آنکه طلحه و زبیر به گواه همه مورخان از قاتلان عثمان بودند و در مقابل، حضرت امیر(ع) - بازهم به گواه تاریخ - فرزندان خود، امام حسن و امام حسین علیهما‌السلام را به دفاع از خلیفه سوم فرستاده بود. اینگونه بود که امیر مومنان‌(ع) درباره این دو فرمودند « إِنَّهُمْ لَیَطْلُبُونَ حَقّاً هُمْ تَرَکُوه وَ دَماً هُمْ سَفَکُوهُ ... آنها حقی را مطالبه می‌کنند که خود وانهاده‌اند و خونی را می‌طلبند که خود ریخته‌اند»! حالا بخوانید و ببینید! چگونه آقای خوئينی‌ها تمامی مشکلات و بلاهایي که خود و دوستان هم حزب و گروهشان به مردم مظلوم این دیار تحمیل کرده‌اند را به کلیت نظام نسبت می‌دهند‌! ۲- آقای خوئینی‌ها خطاب به رهبر معظم انقلاب می‌نویسد: «در ذهن این مردم باورهایی که پشتوانه استحکام و نیز مقبولیت و مشروعیت نظام اسلامی بود به گونه‌ای روزافزون آسیب دیده و می‌بیند»! ایشان توضیح نمی‌دهد که این بی‌اعتقادی نسبت به اسلام و نظام و انقلاب است یا عملکرد برخی از مسئولان نظام؟! اگر بی‌اعتقادی نسبت به اصل نظام است، در مقابل ده‌ها نمونه اخیر که مردم با حضور چند ده میلیونی خود بر وفاداری و اعتقاد راسخ خویش به اسلام و انقلاب و مخصوصاً رهبر انقلاب تاکید ورزیده‌اند چه پاسخی دارند؟! مثلاً درباره حضور چند ده میلیونی ملت از همه طیف‌ها در سوگ سپهبد شهید سردار سلیمانی چه پاسخی دارند؟! حمایت همه‌جانبه آنان از اقدامات نظام در مقابل باج‌خواهی آمریکا و متحدانش را چگونه تفسیر می‌کنند؟! و... ما هم بر این باوریم که اعتقاد مردم آسیب دیده است اما اعتقادشان به کدام مقوله با آسیب رو‌به‌رو شده است؟! ۳- می‌نویسند: «بر زبان بسیاری از مردم در کوی و برزن و در برخی محافل و مجالس، سخنانی می‌رود که از عمق بی‌اعتقادی و بی‌اعتمادی نسبت به مدیریت کلان و مدیران کشور حکایت می‌کند»! باز هم توضیح نمی‌دهند کدام مدیریت کلان مورد نظر ایشان است؟! کدامیک از مسئولان نظام صدها وعده به مردم داده‌اند که حتی به یکی از آنها نیز عمل نکرده‌اند؟! کدامیک از مدیران ارشد نظام هر روز یک دروغ تازه بر زبان آورده و حتی زحمت یک عذر‌خواهی خشک و خالی هم به خود نداده‌اند؟! اگر تصور می‌کنید که مردم این طیف از مسئولان دروغگو و لاف‌زن را نمی‌شناسند، خود را فریب داده‌اید و اگر می‌دانید که نام و نشان و مسئولیت این عده را می‌دانند، چرا جرأت بیان آن را ندارید؟! ۴- نوشته‌اند: « تورم روزافزون، همراه با کاهش درآمد اقشار گسترده، نه‌تنها زندگی امروز مردم را گرفتار دشواری‌های طاقت‌فرسا کرده که ناهنجاری در درون بسیاری از خانواده‌ها را گسترش داده و آنان را نگران آینده نامعلوم خود و فرزندانشان ساخته است. علاوه‌بر این مردمِ گرفتار در تلاطم زندگی و مشکلات طاقت‌سوز معیشتی، بسیارند انسان‌های ناراضی از اوضاع فرهنگی و سیاسی که گرفتار بی‌عدالتی‌های غیرقابل ‌انکار شده‌اند»! جناب خوئينی‌ها! تورم روز‌افزون و کاهش درآمد اقشار گسترده را چه کسانی به مردم مظلوم این دیار تحمیل کرده‌اند؟! یعنی حضرتعالی نمی‌دانید که دولت تحت حمایت شما و حزب و گروه شما عامل اصلی همه این نابسامانی‌ها و پلشتی‌هاست؟! ادعای دلسوزی شما برای فرزندان مردم این مرزو بوم، قبل از آنکه تعجب‌آور باشد خنده‌دار است! تعجب‌آور است چون بعید است شما از حضور فرزندان هم‌حزبی خود که با پول حاصل از دسترنج ملت در آمریکا و اروپا پرسه می‌زنند بی‌خبر باشید! و خنده‌دار است که این رخداد پلشت و سوءاستفاده از بیت‌المال را به روی مبارک خود نمی‌آورید! راستی جناب خوئينی‌ها، برادران کدامیک از مسئولان بلند‌پایه و به شدت تحت حمایت جنابعالی پرونده‌های فساد اقتصادی میلیاردها دلاری دارند؟ نمی‌دانید یا تجاهل می‌فرمائید؟! دستکم می‌دانید فرزندان کدامیک از همین قماش در کار عتیقه هستند و با سوءاستفاده از مسئولیت پدران خود بین ایران و اروپا و آمریکا هروله می‌کنند؟! یعنی شما از این موارد که همه عالم باخبرند، خبر ندارید؟! اگر اجازه بدهید نام و نشان آنها را برایتان بازگو کنیم و از روابط آنها با شما و حزبتان پرده برداریم. اگرچه با توجه به اطلاع مردم از این پلشتی‌ها نیاز چندانی به این بازگویی نیست، جز آنکه شاید باعث خجالت شما بشود! آقای خوئینی‌ها! این جملات برایتان آشنا نیست؟! «بی‌سواد، بی‌شناسنامه، مزدور، کاسب تحریم‌، کودک‌صفت، حسود، بزدل، ترسو، جیب‌بر، بی‌قانون، مستضعف‌ فکری، بیکار، متوهم، غوطه‌ور در فساد، سوءاستفاده‌گر، خرابکار، عقب‌مانده، تازه به دوران رسیده، عصر حجری، هوچی‌باز، منفی‌باف، یأس‌آفرین، ناشکر، باید به جهنم بروند، انقلابیون نفهم!، یک مشت لات!...»! اینها فقط بخشی از پاسخ رئیس‌جمهور تحت حمایت شما و حزبتان است که در مقابل انتقاد به گرانی و تحمیل فاجعه برجام و تورم افسار‌گسیخته و... نثار منتقدان کرده‌اند! راستی آقای خوئينی‌ها جنابعالی در آن هنگام کجا بودید که غیر از حمایت از دولتی که آن را در اجاره خود می‌دانستید، لام تا کام سخنی نمی‌فرمودید و کاغذ به نامه‌نگاری سیاه نمی‌کردید؟! ۵- نوشته‌اند « البته هنوز کم نیستند کسانی که اصلاحِ امور و تغییر وضع نامطلوب کنونی را از عالی‌ترین جایگاه مدیریت کشور انتظار می‌کشند. در چشم این خیل عظیم، اوضاع غیرقابل ‌دوام‌ امروز صرفاً معلول تصمیمات مدیرانی که می‌آیند و می‌روند نیست (که البته این آمدن‌ها و رفتن‌ها هم خارج از چارچوب اراده عالی و حاکم بر کل مقدرات کشور نیست). از نگاه مردم، شیوه مدیریت در بالاترین سطح، و قدرتِ نافذ آن، نقش‌آفرین اصلی در تمام یا اکثر مهامّ امور کشور است»! این بخش از نامه یاد شده نکته‌ای افزون بر مطالب قبلی ندارد غیر از اینکه در این بخش، به جان کلام و انگیزه اصلی خود از نگارش این نامه با صراحت بیشتری پرداخته است و آن «نامطلوب بودن وضع فعلی و ضرورت تغییر آن» است! این خواسته و آرزویی است که مقامات رسمی آمریکا دقیقاً با همین تعبیر خواستار آن بوده‌اند. توضیح آنکه بعد از فاجعه برجام و فشارهای اقتصادی ناشی از آن، جمهوری اسلامی ایران تصمیم قاطع گرفت که مسیر حرکت خود را بدون توجه به تحریم‌ها تعریف کرده و دنبال کند که مبارزه با مفاسد اقتصادی، تشکیل مجلس انقلابی و اقداماتی نظیر فروش بنزین به ونزوئلا، برقراری روابط تجاری با برخی از همسایگان، تکیه بر ظرفیت‌ها و امکانات داخلی و... از جمله آنهاست. این حرکت نظام برای آمریکا که اصرار بر فشار حد‌اکثری بر ایران داشت نه فقط نا‌خوشایند که به گفته خود آنان (از جمله وزیر خزانه‌داری آمریکا ‎و...) نا‌امید‌کننده بود. تا آنجا که حتی صدای فاکس‌نیوز، شبکه تلویزیونی پنتاگون و حامی سینه‌چاک ترامپ را نیز به هوا بلند کرده است. حالا خودتان قضاوت کنید، در این حال و هوا سخن از «شرایط نا‌مطلوبی که باید تغییر کند» چه مفهومی دارد و آیا تکرار آرزوی دشمنان نیست؟! اشتباه نکنید سخن از تغییر دولت نیست چرا که اولاً: دولتی با خصوصیات دولت‌های یازدهم و دوازدهم ایده‌آل موسوی خوئینی‌هاست و برای پایان دوره آن عزا گرفته‌اند و ثانیاً: دولت‌های یاد شده هرگز برای آمریکا خطرآفرین نبوده‌اند که بماند...! ۶- همین جا باید گفت که نگارنده قصد داشت به آقای خوئینی‌ها بگوید؛ قسم حضرت عباست را باور کنیم یا دم خروس را ولی پشیمان شدم زیرا احترام ایشان برای حضرت عباس علیه‌السلام به جِد مورد تردید است! می‌پرسید چرا؟! عرض می‌کنم، آقای خوئينی‌ها بعد از فتنه آمریکایی اسرائیلی ۸۸ به شدت از سوی مردم زیر سؤال بود که به عنوان یک روحانی، چرا در مقابل اهانت فتنه‌گران به ساحت مقدس امام حسین علیه‌السلام سکوت کرده و موضعی نگرفته است و به میرحسین موسوی عتاب نکرده است که چرا اهانت‌کنندگان را «مردمان خدا‌جوی»! نامیده است. ایشان به این پرسش‌ها پاسخ نداد ولی ۲ سال بعد از فتنه 88 در سايت شخصي خود نوشت که با حرمت‌شکني روز عاشورا موافق نبوده است ولي براي پيشگيري از سوءاستفاده ديگران ترجيح داده است که مخالفت خود را علني نکند! در اظهارنظر ايشان دقت کنيد. چه مي‌بينيد؟ آيا اظهارات وي مفهومي غير از اين دارد که آقاي موسوي‌خوئيني‌ها، حفظ آبروي خود و قبيله مدعي اصلاحات را به دفاع از ساحت مقدس امام حسين(ع) ترجيح داده است؟!. و آیا به کسی که برای شخصیت! خود بیشتر از ساحت امام حسین‌(ع) ارزش قائل است می‌توان درباره قسم حضرت عباس‌(ع) سخنی گفت؟! ۷- در همین فاصله که نامه ایشان منتشر شده و استقبال گسترده دشمنان را در پی داشته است، برخی از هم حزبی‌های بسیار نزدیک وی از تهیه و انتشار این نامه و مخصوصاً از اینکه نامه وی بازگو‌کننده آرزوهای آمریکا‌ست به‌شدت ابراز نگرانی کرده و یکی از آنها نامه خوئینی‌ها را آخرین میخ به تابوت اصلاحات دانسته است. نگارنده در صورتی که این افراد اجازه بدهند -که امیدوارم بدهند- نام آنها را فاش خواهم کرد. ۸- آقای خوئینی‌ها در بخش دیگری از نامه خود به روش اداره کشور از سوی عالی‌ترین مقام نظام انتقاد کرده است که برای پیشگیری از اطاله کلام پرداختن به آن را به فرصت دیگری می‌گذاریم و در این محدوده فقط به دو نکته کوتاه بسنده می‌کنیم. اول آنکه به یقین برای توده‌های عظیم مردم ایران و تمامی مسلمانان دلباخته انقلاب در سراسر جهان اسلام باعث افتخار است که امثال شما با مدیریت ایشان موافق نباشید و با شخصیت برجسته‌ای که طی سه دهه پوزه دشمنان را به خاک مالیده و از جان و مال و ناموس مردم حفاظت کرده است مخالف باشید. شخصیتی که حتی دشمنان تابلو‌دار هم علی‌رغم کینه‌های دیرینه نمی‌توانند توانمندی و ده‌ها خصوصیت برجسته و بی‌نظیر ایشان را نادیده بگیرند و ثانیاً درباره مدیریت جنابعالی اگرچه گفتنی‌های فراوانی هست که به آن خواهیم پرداخت ولی فقط به عنوان یک نمونه به تفسیر تحریف شده شما از قرآن در مسجد جوزستان اشاره می‌کنیم که با اعتراض شدید دانشمندان دینی از جمله شهید مطهری رو‌به‌رو شد و جنابعالی را از خطر تفسیر بی‌مایه و تحریف شده قرآن بر حذر داشتند که البته توجه نکردید و نهایتاً یکی از شاگردان دست پرورده شما اکبر گودرزی بود که استاد مطهری را شهید کرد و دیگری شهید مفتح را و... این قصه سر دراز دارد... ۹- و بالاخره، انتظار از خوانندگان آن است که یک بار هم که شده نامه آقای خوئینی‌ها را بخوانند و اگر فقط یک نکته -‌تاکید می‌شود که فقط یک نکته- از آن را با خواسته‌های رسماً اعلام شده آمریکا و اسرائیل متفاوت یافتند، نگارنده را هم بی‌خبر نگذارند. حسین شریعتمداری

جوابیه دفتر رئیس جمهور به ادعاهای روزنامه کیهان

پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، متن کامل جوابیه دفتر رییس جمهوری به مدیرمسوول روزنامه کیهان به این شرح است:

جناب آقای حسین شریعتمداری

مدیر مسئول محترم روزنامه کیهان

با سلام

پیرو طرح برخی مطالب و ادعاهای سست، مغرضانه، خلاف عدالت و واقعیت نسبت به دولت، همچنین انتساب برخی اتهامات ناروا در ستون سرمقاله روزنامه کیهان مورخ هشتم تیرماه ۱۳۹۹، نکات ذیل به‌عنوان جوابیه ایفاد می‌شود و لازم است، برابر قانون مطبوعات در اولین شماره آن نشریه، در همان محل منتشر شود.

۱- سرمقاله فوق ‌الاشاره به ظاهر، در پاسخ به نامه سرگشاده یکی از سیاسیون به رهبر معظم انقلاب اسلامی و به اسم دفاع از معظم‌له نوشته شده است اما حاوی انبوهی از عقده‌گشایی‌ها و تهمت‌پراکنی‌های ناروا نسبت به دولت و شخص رییس‌جمهور محترم یعنی نفر دوم نظام بعد از رهبری وفق صریح قانون اساسی، است.

۲- نگارنده محترم، در فرازهای مختلف سرمقاله، همسویی با آمریکا و اراده و خواست این کشور را تقبیح کرده اما در عمل، کارنامه دولتی را که با تمام توان در خط مقدم مقابله با تحریم‌های ضدبشری آمریکا ایستاده است، به کلی نفی می‌کند؛ این کار آیا قدم برداشتن در مسیر خواست آمریکایی‌ها نیست!؟ در دو سال گذشته، کشور تحت تحریم‌هایی اداره شده است که طراحان و مجریان آن مدعی بودند ظرف سه ماه منجر به فروپاشی اقتصاد ایران می‌شود. حالا عجیب نیست که مدعیان مبارزه با آمریکا، به جای گفتن دست‌مریزاد به دولتی که متولی اداره کشور در این شرایط بسیار دشوار است، دستاوردهای نظام در مقابله با تحریم‌های آمریکا و سایر تحریم‌های در سایه را چنین غیرمنصفانه زیر سوال می‌برند؟

۳- کارنامه دولت و ملت ایران در مقابله با تحریم‌های غیرقانونی آمریکایی، به اندازه‌ای افتخارآمیز است که حتی دشمنان ایران هم به آن اذعان دارند. تنها یک جلوه از این کارنامه، در روزهای اعمال محدودیت‌های اجتماعی در ایام اوج کرونا به چشم دیده شد؛ همان زمان که در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، هجوم مردم قفسه فروشگاه‌ها را خالی کرده بود، اما در ایران کمبود هیچ کالایی احساس نشد و تمامی مایحتاج مردم، به اندازه‌ای که حتی بیش از نیاز عادی کشور بود، توسط دولت تامین شد و در دسترس مردم قرار گرفت. در سالی که بلای کرونا، اقتصاد جهانی و حتی اقتصاد کشورهای صنعتی را به زانو درآورده است، تقویت بنیان‌ها برای رفع موانع تولید در کشور، غلبه بر تنگناهای تحریم و دستیابی به رشد در اشتغال و میزان تولید توسط دولت خدوم و مظلوم منتخب اکثریت قاطع مردم، آیا جای حمایت و افتخار دارد یا جای دشمنی و تضعیف!؟

۴- تخریب و تخطئه کارنامه دولت توسط سرمقاله‌نویس روزنامه کیهان در حالی انجام شد که فشار و دشواری تحریم‌ها، با شیوع بیماری کووید۱۹ دوچندان شده و دولت بیش از ۴ ماه است که با تمام توان در دو جبهه کرونا و تحریم می‌جنگد و در شرایطی که امکان استفاده از ظرفیت‌های متعددی را به دلیل تحریم‌های ظالمانه و تروریسم اقتصادی بی‌سابقه ندارد، با چنگ و دندان از سلامت شهروندان حفاظت کرده است، با این همه، معلوم نیست چرا این تلاش‌های مجاهدانه و کارنامه افتخارآمیز حتی بنا بر عمل به وظیفه عقلی و انقلابی، هیچ‌گاه جایی در روزنامه کیهان نداشته است. اشباع بازار از لوازم بهداشتی پیشگیری از کرونا، تولید بومی دستگاه‌های پیشرفته بیمارستانی، پرداخت تسهیلات حمایتی یک میلیون تومانی به ۲۴ میلیون نفر، اعطای تسهیلات به کسب‌وکارهای آسیب‌دیده، تامین مایحتاج ضروری مردم علی‌رغم بسته بودن مرزها و مشکلات اقتصادی و تحریمی، اجرای طرح عظیم بسیج ملی مبارزه با کرونا، تامین زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری برای آموزش مجازی و امثالهم مواردی هستند که تحسین رهبر معظم انقلاب اسلامی و اعجاب مراجع بین‌المللی را به دنبال داشته اما هیچ‌گاه در سرمقاله‌ها و گزارش‌های روزنامه‌ای که داعیه انقلابی‌گری دارد، دیده نشده است.

۵- حمله ظالمانه و مستمر به مدیریت دولت در شرایط تحریم و شیوع کرونا در حالی از سوی کیهان انجام می‌شود که مشابه همین تحریم-البته بسیار محدودتر از امروز- در زمان دولت مورد حمایت این روزنامه هم وجود داشت و از قضا اثرات بسیار بدتری در اقتصاد کشور و معیشت مردم پدید آورده بود. این روزنامه اما در آن زمان نه نقدی به دولت وارد می‌دانست و نه هیچ گاه اثرات تحریم را به پای مدیریت دولت می‌نوشت، بلکه با تمام توان از آن دولت دفاع می‌نمود. دست‌اندرکاران کیهان اگر به دنبال دلایل کم‌اثری و عدم اقبال مردم به این رسانه می‌گردند، باید ریشه‌های آن را در این استانداردهای دوگانه بجویند.

۶- سرمقاله‌نویس محترم روزنامه کیهان که از یک نامه به رهبر معظم انقلاب به دلیل احتمال سوء استفاده دشمنان انتقاد کرده است، آیا خود با سیاه‌نمایی از وضع اقتصادی کشور و تخطئه کارنامه نظام در همان مسیر گام بر نمی‌دارد؟ آیا اقدامات و رفتارهای این روزنامه در موارد متعددی به ضرر امنیت ملی کشور به‌خصوص در جریان مذاکرات خارجی و سوءاستفاده حریف منجر نشده است؟ آیا انتساب برخی مواضع فردی و محفلی این روزنامه به کل نظام با تذکرات، هشدارها و اخطارهای مکرر مواجه نشده است؟ این روزنامه که به ظاهر نگران سوءاستفاده دشمن از مفاد نامه یک سیاستمدار به رهبری است، آیا همین حساسیت را مثلا درباره هم‌فکران و نویسندگان نامه سرگشاده اخیر به رئیس‌جمهور هم دارد و نسبت به تصویر تماماً سیاه، یاس‌آور، غم‌انگیز و غیرمنصفانه‌ای که در این نامه از وضع کشور ارائه شده، منتقد است یا معتقد است دشمن در سوء استفاده از سیاه‌نمایی‌ها گزینشی عمل می‌کند!؟

۷- رییس‌جمهور منتخب مردم از ابتدای پذیرش مسوولیت همواره بر اهمیت وحدت کلمه و یکپارچگی در مقابله با زیاده‌خواهی دشمنان تاکید و دست دوستی به سوی همه سیاسیون و جریان‌های اسلامی و انقلابی و ایران‌دوست دراز کرده است. در سوی مقابل اما افکار عمومی حیرت‌زده نظاره‌گر رفتار شما و برخی هم‌فکران‌تان است که نه تنها دعوت دولت به یکپارچگی را بی‌پاسخ گذاشته‌اید، بلکه آشکارا در جهت عکس آن گام برمی‌دارید و علی‌الدوام و غیرمنصفانه دولت را زیر تازیانه عقده‌ها، شکست‌ها و دشمنی‌های خود گرفته‌اید. موسسه کیهان یک سرمایه ملی است اما متاسفانه روزنامه تحت مدیریت شما در دو دهه اخیر به روزنامه‌ای کاملا افراطی و بی‌منطق و هتاک بدل شده است که بر موضع براندازی دولت پا می‌فشارد.

۸- حجم تلاش‌های براندازانه کیهان علیه دولت به حدی است که گویا در پوشش دفاع از نظام و رهبری به‌دنبال انتقام از مردمی است که به دولتی مخالف منویات جریان مورد نظرش رای داده‌اند. طرح حاکمیت دوگانه و جداسازی دولت از نظام همان دام خطرناکی است همیشه در آن گرفتار بوده‌اید. غافل از آن که تجربه شورش‌سازی‌ها در سال‌های اخیر بار دیگر نشان داده عبور از دولت و عبور از نظام از یک جنس است و نادیده گرفتن خدمات دولت نه‌تنها خلاف مروت که خلاف مصلحت نظام و سیاست راهبردی و اعلام شده مقام معظم رهبری هم هست و به همین علت برخلاف رویه‌ی کیهان و امثال کیهان، ایشان تاکنون از همه دولت‌های کشور تا روز پایان مسوولیت قانونی خود حمایت کرده‌اند.

۹- این دولت با ملت بزرگ ایران عهدی بسته که تا پایان به آن وفادار خواهد ماند و در دفاع از منافع ملت و مصالح ملی حتی قدمی به عقب نخواهد نشست. اما تاریخ رفتار دوگانه و غیرمنصفانه دولت‌ستیزان را فراموش نخواهد کرد. شما قادر نیستید دولت را از راه جهاد و ایثار، باز دارید و به حاشیه‌سازی بکشانید. شما قادر نیستید افتخار بزرگ دولت تدبیر و امید را به فراموشی بسپارید. در هر کوی و برزن نشانی از تلاش و فداکاری این دولت ثبت است. یکبار به مواضع خود و مواضع صهیونیزم نسبت به دولت بنگرید و ببینید در کجا قرار گرفته‌اید.