چرا در برخی از موارد مانند بیماری کرونا، قرنطینه کردن ضروری است؟

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

قرنطینه کردن یک اقدام بسیار موثر و مفید برای متوقف کردن و قطع زنجیره شیوع کوروناویروس است. افرادی که گمان می کنند در معرض این ویروس قرار گرفته ‌اند، حتی در صورتی که علائم آن را ندارند، باید به قرنطینه بروند.

تاکنون موثرترین اقدام برای کنترل شیوع بیماری کرونا قرنطینه کردن بوده است. از آنجا که هیچ داروی خاصی برای درمان این بیماری وجود ندارد و همچنین واکسنی برای مقابله با آن کشف نشده است، قرنطینه کردن بهترین راه کنترل و جلوگیری از ابتلای هر چه بیشتر افراد به این بیماری به شمار می رود.

در حال حاضر آنچه که کرونا ویروس را بسیار خطرناک تر می کند، این است که متخصصان اطلاعات کافی در مورد آن ندارند. زیرا ویروس کرونا یک ویروس جدید است و متخصصان دانشی در مورد چگونگی رفتارهای آن ندارند. در حقیقت اطلاعات کافی در مورد نحوه شیوع این بیماری وجود ندارد و بنابراین قرنطینه یک اقدام پیشگیرانه ایده‌آل است.

آنچه کارشناسان در مورد کرونا ویروس یا کووید ۱۹ کشف کرده اند، این است که این ویروس بسیار مسری است. به همین دلیل به سرعت گسترش می یابد. این همان علت شیوع بالای این بیماری در کشورهای چین، کره و ایتالیا می باشد. همچنین میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری به طور واضح مشخص نیست. زیرا در حالی که رقم مرگ و میر ناشی از کرونا در کشور چین بین ۲ تا ۴ درصد است، در سایر کشورها این ارقام متفاوت تر هستند.

قرنطینه کردن

ایزوله کردن و جداسازی فرد بیمار اولین چیزی که باید روشن شود این است که جدا کردن فرد بیمار به همان معنی قرنطینه کردن نمی باشد. زیرا ایزوله کردن و جداسازی فرد بیمار یک اقدام اجباری است که در هنگام تشخیص فرد مبتلا به کرونا ویروس اعمال می شود. وقتی این اتفاق رخ دهد، فرد بیمار باید بلافاصله از هرگونه تماس مستقیم با دیگر انسان ها خودداری کند.

افراد مبتلا به کرونا ویروس به مدت ۳ تا ۶ هفته علائم این بیماری را خواهند داشت. در این مدت، بیمار باید کاملاً از دیگران جدا شود. همچنین اگر فرد آلوده با افراد دیگری در یک محیط زندگی می کند، بهترین اقدام این است که این فرد در محیط دیگر و به تنهایی ایزوله شود.

اگر این امر امکان پذیر نباشد، توصیه می ‌شود که فرد بیمار را در یک اتاق جداگانه نگهداری کنید تا هیچ تماسی با سایر افراد نداشته باشد. در چنین شرایطی، افراد مبتلا باید حمام مخصوص به خود را داشته باشند و از به اشتراک گذاشتن ظروف غذا، ملحفه و یا سایر وسایل خود اجتناب کنند. همچنین افرادی که در اطراف آنها هستند، باید از ماسک های جراحی تخصصی استفاده کنند. در موارد شدیدتر، بیمار باید توسط آمبولانس به بیمارستان انتقال داده شود.

قرنطینه کردن در بیماری کرونا ویروس قرنطینه کردن برای افرادی که مبتلا به این بیماری نیستند اما با افرادی که مبتلا بوده اند و یا ممکن است به آن مبتلا باشند، در ارتباط بوده‌اند، ضروری است. این امر همچنین برای افرادی که به مکان هایی که شیوع کرونا ویروس در آن وجود داشته سفر کرده‌اند، نیز مهم است.

در صورت وجود چنین مواردی، جدی نگرفتن بیماری بسیار خطرناک است. بیشترین خطر مربوط به افرادی است که در معرض کرونا ویروس قرار گرفته اند و قصد ندارند که اقدامات احتیاطی را انجام دهند. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها احساس بیمار بودن ندارند و حال آنها پایدار است. این افراد ممکن است ناقل بیماری باشند و می توانند آن را به افراد آسیب پذیرتر انتقال داده و به این ترتیب جان آنها را به خطر اندازند.

قرنطینه کردن

روش قرنطینه کردن قرنطینه کردن لغتی است که در حالت کلی از آن استفاده می شود. اما این به این معنی نیست که دوره قرنطینه باید همواره ۴۰ روز به طول انجامد. در مورد کرونا ویروس توصیه می شود اگر شما با افراد آلوده تماس داشته اید و فاقد علائم هستید، به مدت ۲ هفته یا ۱۴ روز خود را قرنطینه کنید. در بیشتر موارد، در صورت ابتلا به این بیماری، علائم در این دوره زمانی آشکار می شوند. بنابراین ۱۴ روز دوره ای است که خطر وجود حداقل عفونت را تضمین می کند.

به یاد داشته باشید که حتی فاصله از فرد آلوده نیز می ‌تواند منجر به انتقال عفونت شود. بنابراین برای ابتلا به این بیماری لازم نیست که به چین یا ایتالیا سفر کرده باشید، بلکه این بیماری به سادگی از طریق ارتباط نزدیک با افراد نیز قابل انتقال است.

بر طبق آخرین اطلاعات رسمی، بیش از ۲۰۰ هزار مورد ابتلا به کرونا ویروس در بیش از ۱۰۰ کشور جهان گزارش شده است که تا کنون تقریبا ۸ هزار نفر از آنها در اثر این بیماری جان خود را از دست داده اند. کرونا ویروس پتانسیل شیوع بالایی دارد و می تواند به سرعت گسترش یابد.