به حرف اصلاحطلبان توجه نکن، بمون تو پاستور
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
كنار رفتن نه به معناي اعتراض، بلكه به معناي گشودن راه براي حل ماجرا. متاسفانه در ايران استعفا هم به سرنوشت طلاق دچار شده است. ميتوان دوستانه هم طلاق گرفت. استعفاي ديويد كامرون نخستوزير بريتانيا را به ياد بياوريم؛ هنگامي كه رفراندوم برگزيت راي آورد، خيلي راحت و مدني استعفا داد و خانم ترزا مي جانشين او شد.» «قفله؟... بازش ميکنيم»، «دلواپس آگاه باش. روحاني تنها نيست»، «دوباره ايران، دوباره لبخند، دوباره روحاني» و صدها تبليغ بنفش در دستان مردمي که در سال 92 خواهان تغيير بودند، تغييري که حامي قدرتمندي به نام اصلاحات داشت و کليدي که قرار بود قفلهاي زيادي را بگشايد اما ظاهرا اين کليد متناسب با قفلهاي موجود ساخته نشده بود و کليدسازان خستهتر از آن بودند که کليدهاي قفلگشا بسازند و البته ميدانستند کليدهاي موردنياز با يک چرخش باز نميشود و گاهي توانايي چرخش و گشايش ندارد. آناني که در حمايت از روحاني و لزوم رياستجمهوري او شعار ميدادند نااميد شدند. اين حاميان ديروز به دو بخش تقسيم ميشوند؛ بخش نخست آناني که ميدانند گشوده نشدن برخي قفلها ارتباطي با تلاش و تدبير روحاني ندارد و بخشهاي ديگر هستند که اجازه چرخش کليد در قفل را نميدهند بنابراين روحاني را مقصر معرفي نميکنند اما بخشهايي هم تحتتاثير تبليغات رقيب سياسي چنين تصور ميکنند که شعارهاي روحاني براي فريب آنها و جلب آرا بوده و کليد قفلگشا تنها يک وعده خيالي است. برخي در اين ميان مسئوليت نااميد کردن مردم از راي دادن به کانديداي جريان اعتدالي و اصلاحات در انتخابات 1400 را دارند؛ بنابراين با مظلومنمايي چنين عنوان ميکنند: «آقاي روحاني، چه با ما گفتي، چه با ما کردي؟ تدبيرت نااميدم کرد» تصورات اصولگرايان و دلواپسان براي استعفاي روحاني سياسي است و نسبتي با منافع ملي ندارد؛ آنها درصدد هستند که بتوانند کانديداي خودشان را در انتخابات 1400 راهي پاستور کنند و در اين مسير به تنها موضوعي که فکر نميکنند بهبود شرايط کشور و کمک به رئيسجمهور مستقر است.
دليل طرح استعفاي روحاني
اما اکنون اصلاحطلبان هستند که پيشنهاد استعفاي روحاني را مطرح ميکنند. دليل اين پيشنهاد جز گرههايي نيست که در مسير اجراي برنامههاي رئيسجمهور براي حل مشکلات کشور ايجاد ميشود و البته آگاه کردن جامعه از سنگاندازيها در مسير دولت با هدف ناکارامد نشان دادن برنامههاي رئيسجمهور و درنهايت افشاي تلاش مخالفان براي ايجاد فضاي بياعتمادي به گزينههايي است که از سوي اصلاحطلبان براي انتخابات رياستجمهوري 1400 معرفي ميشوند. همچنين انتظارات از رئيسجمهور برابر با اختيارات او نيست و همين موضوع دليل واضحي براي پيشنهاد استعفا به روحاني است.
روحاني مايل به استعفاست!
روحاني هم چندان بيميل به استعفا نيست. رئيسجمهور 27 بهمن 98 در پاسخ به اين سوال که «مدتي است شايعاتي مبني بر استعفاي شما مطرح ميشود، پاسخ شما به اين شايعات چيست»، گفت: «استعفا چندان معنا ندارد. هيچوقت مساله استعفا را در ذهن نداشتم، اما ماههاي اوليه که انتخابات برگزار شد، موضوعي به دلايلي در ذهن من بود و خدمت رهبري بيان کردم که دولت آمده است و ميخواهد کار کند، اما شما اگر به هر دليلي فکر ميکنيد فرد يا دولت ديگري بهتر ميتواند خدمت کند، من آمادهام که کنار بروم. ايشان بهشدت اين موضوع را رد کردند. يک مرتبه ديگر هم من به دلايلي خدمت ايشان رفتم و اين مساله را مطرح کردم، ايشان گفتند من اجازه نميدهم دولت حتي يک ساعت زودتر به کار خود پايان دهد.»
اصلاحطلبان چه نظري دارند؟
اظهارات اصلاحطلبان درباره ضرورت استعفاي روحاني در ماههاي اخير افزايش داشته است. بهعنواننمونه، مصطفي تاجزاده فعال سياسي اصلاحطلب به «آرمان ملي» گفته بود: «به نظر من روحاني ميبايست جلوي تحريمها را ميگرفت. روزي که ترامپ بر سر کار آمد، امکان مذاکره با او درباره سوريه بود.» و در واکنش به اينکه «شايد اختيار پذيرش مذاکره را نداشت.» تصريح کرد: «در آن صورت ميبايست استعفا ميداد و به مردم ميگفت ميتوان جلوي تحريم را گرفت، اما نميگذارند. بسياري از مردم اکنون همين را ميگويند که اگر نميخواهند مذاکره کنند، بهجاي روحاني، جليلي بنشيند تا لااقل مسئوليت اداره کشور و گراني و تورم و بيکاري به خودشان بازگردد، شايد متنبه شوند.» ديروز عباس عبدي فعال سياسي اصلاحطلب هم نوشت: «حالا كه اصولگرايان غالب، قدرت و اراده استيضاح را ندارند، پيشنهاد ميكنم كه روحاني شخصا دستبهكار شود. متاسفانه در ايران استعفا هم به سرنوشت طلاق دچار شده است. ميتوان دوستانه هم طلاق گرفت.»
واهمه اصولگرايان
نکته قابلتامل اينجاست که وقتي اصلاحطلبان پيشنهاد استعفا به روحاني را مطرح ميکنند، اصولگرايان و دلواپسان سکوت ميکنند و واهمه و ترس در آنها نمايان ميشود و ديگر سخني درباره لزوم خداحافظي روحاني با پاستور بر زبان جاري نميکنند چراکه خودشان هم ميدانند فضاي پس از رفتن روحاني از رياستجمهوري نفعي براي آنها ندارد. نکته قابل توجه اينجاست که روز گذشته رسانههاي دلواپس گزارشي با تيتر مقصد بعدي روحاني پس از پايان دولت کجاست؟ منتشر کردند تا نشان دهند برخلاف ادعاهاي قبلي خودشان مبني بر استعفاي روحاني، اکنون بر ماندن او در پاستور تا آخرين روز دوره رياستجمهورياش تاکيد دارند. جهاننيوز نوشت: «حسن روحاني در وضعيتي پاستور را ترک ميکند که به دليل شرايط اقتصادي و معيشتي جامعه، نارضايتيهايي از سوي اصولگرايان و حتي اصلاحطلبان با خود به همراه دارد، به همين دليل لازم است که با دقت و جديت بيشتري حوزه کاري بعدي خود را انتخاب کند تا کمي از نگرانيها و نارضايتيهاي کنوني جامعه کاسته شود.» پس از آن پيشنهاداتي براي فعاليت روحاني پس از دوران رياستجمهوري مطرح شده است.
دیدگاه تان را بنویسید