بازتعریف روابط واشنگتن و اتحادیه اروپا آسان نیست!

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

گروه بین الملل نامه نیوز: امروز، امیدها و تردیدهایی در میان کشورهای اروپایی بر سر گردش قدرت در ایالات متحده آمریکا وجود دارد. کشورهای اروپایی در بسیاری از زمینه‌ها با یکدیگر اختلاف نظر دارند، اما هنگامی که صحبت از رابطه با ایالات متحده در دوران ریاست جمهوری ترامپ و تنش های چهار سال گذشته مطرح می شود، با در نظر گرفتن یک همکاری منسجم و پایدار امیدوارند که چشم‌انداز روابط، بهتر از اوضاع فعلی باشد و جنگ تجاری همراه با تعرفه‌ های تنبیهی پدیدار نشود در حالی که عده ای از مقامات اروپایی بر این باورند که این واقعیت استراتژیک تغییر نخواهد کرد و خواه جو بایدن انتخاب شود یا دونالد ترامپ، ایالات متحده یک هم ‌پیمان مهربان برای اروپا نبوده است. چرا ژرمنها و فرانسوی ها خوشحال هستند؟ به نظر می رسد امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه و آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان، نمی توانند خرسندی خود را نسبت به از بین رفتن "نقطه ثقل حمایتی ملی گرایان اروپایی"پنهان کنند. پس از پایان یافتن نسبی تنشهای ناشی از اعلام نتیجه انتخابات در امریکا که همچنان هم ادامه دارد، یکی از حوزه های مهمی که تحلیلگران حوزه روابط بین الملل بر روی آن متمرکز خواهند بود، روابط امریکا و اروپا است. بدون شک انتخابات امریکا «دو بازنده بزرگ» در اتحادیه اروپا و کلا محدوده جغرافیایی اروپا دارد. اولین گروه بازنده گروههای ملی گرا یا ناسیونالیسم افراطی در اتحادیه اروپا هستند، کسانی که در چهار سال اخیر در پی حمایتی که از کاخ سفید و شخص ترامپ از آن ها می شد، توانسته بودند در اتحادیه اروپا و در محدوده جغرافیایی آن پا بگیرند. این ملی گرایان افراطی که تحت عنوان راست افراطی در اتحادیه اروپا شناخته می شوند، توانسته بودند در کشورهایی مانند فرانسه، سوئد و حتی آلمان و سایر کشورهای اروپایی برای خود پایگاه سیاسی رسمی و عمیقی را ایجاد کرده و حتی به پارلمان کشورها راه پیدا کرده بودند. حتی حزب آزادی اتریش به دولت این کشور راه پیدا کرد که از همان جریان ملی گرای افراطی آن بود.بنابراین آنچه که مسلم است این است که پشتوانه امریکایی این گروهها در کاخ سفید به گونه ای از بین می رود، زیرا معمولا دموکراتها نشان دادند که اهل تعامل بیشتری با دو گروه سوسیال دموکرات و محافظه کار یعنی دو گروه راست میانه و چپ میانه در اروپا هستند. دموکراتها نشان داده اند که اهل تعامل بیشتری با دو گروه سوسیال دموکرات و محافظه کار یعنی دو گروه راست میانه و چپ میانه در اروپا هستند. اوضاع لزوما بر وفق مراد اروپاییان پیش نمی رود! اما سوال اصلی اینجاست که آیا ارتباط بایدن و کشورهای اروپایی،به وضعیت قبل از حضور ترامپ باز خواهد گشت؟! پاسخ این سوالات قطعی مثبت نیست! استقبال اکثر شهروندان آمریکایی از گروکشی آمریکا از اعضای ناتو و کشورهای اروپایی، کار را برای تغییر همه جابنه وضعیت فعلی برای دموکراتها دشوار کرده است! یکی از اصلی ترین دغدغه های مشترک جو بایدن و اتحادیه اروپا، مسئله ناتو است. بالاخره با توجه به عضویت ۲۶ کشور اروپایی در ناتو، این مسئله مطرح می شود که بایدن چگونه می خواهد تنشهای چهار سال گذشته میان ترامپ، اعضای ناتو و اعضای اروپایی ناتو را بازسازی کند؟مسئله دیگر مربوط به هزینه های ناتو است که بایدن اتفاقا در این خصوص با ترامپ تفاوتی ندارد. در سال ۲۰۱۴، زمانی که اوبا بر سر کار بود، خواستار افزایش بودجه دفاعی و نظامی کشورهای عضو ناتو در این مجموعه شده بود. ترامپ هم به همین رویکرد دولت اوباما استناد کرد. اما فرق اوباما ترامپ این بود که دونالد ترامپ بر روی این مسئله اصرار شدید داشت. اوباما این مسئله را به عنوان اهرم فشار بر روی اعضای ناتو نگه داشته بود تا مذاکرات و هم افزایی هایی با یکدیگر داشته باشند.در هر حال، اگر بایدن بخواهد کاملا روش ترامپ را در قبال ناتو کنار بگذارد و از بحث هایی مانند افزایش بودجه اعضای ناتو و فراتر از آن، تقابل با واردات بی رویه محصولات اروپایی به آمریکا عقب نشینی کند، با مخالفت برخی طرفداران خود نیز مواجه خواهد شد. بنابراین کار دموکراتها در بازتعریف روابط با اروپا چندان آسان نخواهد بود! بایدن مجبور است که روشی بین اوباما و ترامپ را در قبال ناتو و منطقه یورو انتخاب کرده و در پیش بگیرد. روشی که به سهولت اوباما و سختی ترامپ نباشد. در هر حال، روابط امریکا و اتحادیه اروپا، یک پروسه سریع نیست و ممکن است زمان بر باشد. برخی از تصمیمات ترامپ که طی چهار سال اخیر اتخاذ شده است، با یک قانون و دستور لغو نمی شود، بلکه لغو آنها در مواردی بسیار دشوار خواهد بود.