جبهه پایداری بعد از ابراهیم رئیسی بازهم بحث نامزد اصلح را پیش می‌کشد؟

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

گروه سیاست نامه‌نیوز: سقای بی‌ریا از اعضای جبهه پایداری روز گذشته گفت که دو گزینه اصلی پایداری برای انتخابات1400 صادق محصولی و سعید جلیلی هستند. این گزاره خبری نشان می‌دهد که سید ابراهیم رئیسی قصد نامزد شدن در انتخابات را ندارد زیرا تا پیش از این گزینه اول پایداری رئیسی بود؛ تا حدی که اخیرا تعدادی از نمایندگان مجلس که در جبهه پایداری عضویت دارند، اقدام به جمع‌کردن امضا در مجلس برای دعوت از رئیسی در انتخابات1400 کرده بودند؛ افرادی از جمله آقاتهرانی، پژمانفر، نظام‌الدین موسوی و جلالی. حالا که جبهه پایداری از نامزدهای اختصاصی خود رونمایی کرده است، می‌شود فهمید که سید ابراهیم رئیسی قصد حضور در انتخابات ندارد. چند روز پیش هم محمدرضا باهنر در گفت‌وگو با «نامه‌نیوز» گفت که: «من خودم چند بار شخصا با آقای رئیسی صحبت کردم، ایشان گفت من نمی‌آیم». پیش از این هم رئیسی در جمع دانشجویان با رونمایی از برنامه پنج‌ساله قوه قضائیه گفته بود که به جز مدیریت این قوه به هیچ چیز دیگر فکر نمی‌کند و همین بود که باعث شد تا چنین پیش‌بینی‌ای تقویت شود که او قصد حضور در انتخابات را ندارد. از سوی دیگر به دلیل آنکه مسئولیت او ناشی از انتصاب از سوی مقام معظم رهبری بوده است، بسیار باور داشتند که او از این مسئولیت خطیر صرف نظر نمی‌کند.

ابراهیم رئیسی در سال92 توانست مورد اجماع تمام اصولگرایان واقع شود . در حقیقت رئیسی همواره به عنوان یک قطب محوری میان نیروهای اصولگرا مطرح بوده است که توان اجماع‌سازی کامل را داشته است. او بعد از ریاست‌جمهوری که بع قوه قضائیه رفت نیز توانست تحولات مهمی در دستگاه قضایی به وجود آورد و حتی نیروهای رقیب او در انتخابات96 یعنی اصلاح‌طلبان نیز بر اقدامات مثبت او در دستگاه قضایی اذعان دارند اما بعد از رئیسی به نظر می‌رسد قدری اجماع در میان اصولگرایان سخت‌ باشد زیرا همان‌طور که مشاهده شد جبهه پایداری به سرعت از نیروهای خود نام برد. یکی سعید جلیلی که البته مورد اقبال بخش‌هایی از اصولگرایان است اما در عین حال برخی نیز باور دارند که او نمی‌تواند گزینه نهایی اصولگرایان باشد؛ برای مثال همین چندوقت پیش بود که محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا درباره سعید جلیلی گفته بود: «آقای جلیلی این کاره نیست. او سابقه اجرایی و مدیریتی در هیچ حوزه‌ای ندارد. او حتی بخشدار یک منطقه کوچک نبوده است. او تنها چندسالی در شورای عالی امنیت ملی بحث های تئوریک می‌کرد، این سابقه برای او آمادگی ایجاد نمی کند که رئیس جمهور شود... جلیلی بیشتر اهل تئوری‌پردازی و درس دادن است، صحبت‌هایی که مشتری‌هایش از اطرافیان او تجاوز نمی‌کند».

البته در چندوقت اخیر سخنانی مبنی بر ورود جلیلی به انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس برای کسب ریاست‌مجلس به گوش می‌رسید؛ مشخصا چندوقت پیش سیدحسین نقوی حسینی گفته بود: «صحبت‌هایی شده است که اگر اجماع اصولگرایان روی قالیباف انجام شد و او برای ریاست‌جمهوری آمد، جلیلی به میاندوره مجلس وارد شود و ریاست مجلس را برعهده بگیرد». که البته با سخنان اخیر سقای بی‌ریا به نظر می‌رسد این طرح یعنی تلاش جلیلی برای ریاست‌مجلس منتفی است و گویا او آماده کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری می‌شود.

گزینه دوم جبهه پایداری صادق محصولی است که همواره به عنوان بانفوذترین شخصیت در جبهه پایداری مطرح می‌شود؛ فردی که به تازگی بعد از آقاتهرانی توانست دبیرکلی جبهه پایداری را ازآنِ خود کند تا گمانه‌زنی بر سر ورودش به انتخابات تقویت شود.

با این حال هنوز مشخص نیست که آیا جبهه پایداری به صورت مستقل و با نامزدهای خود وارد انتخابات می‌شود یا مانند ادوار گذشته در نهایت و به سختی به اجماع تن می‌دهد. آنچه در چند انتخابات اخیر از جبهه پایداری مشاهده شده این است که نیروهای این طیف سیاسی تا آخرین لحظه بر اساس تشخصی خود عمل می‌کنند؛ مگر آنکه شرایط به‌گونه‌ای رقم بخورد که همراهی با بدنه اصلی اصولگرایان را برای خود مناسب‌تر ببینند؛ مانند آنچه در انتخابات مجلس یازدهم رقم خورد که پایداری تا آخرین لحظه تن به اجماع و ارائه لیست واحد نمی‌داد. در حقیقت آن‌طور که مرحوم آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی پیش از انتخابات مجلس یازدهم در سال98 بیان کرده بود، جبهه پایداری باید به سمت نامزد اصلح برود و در تبین شرایط اصلح گفته بود: «باید اصلح را بشناسیم، سهم‌خواهی چیست؟ باید بنایمان بر این باشد که افراد ‎اصلح را بشناسیم. مسأله‌ سهم‌خواهی یعنی دنیاطلبی! سهم‌خواهی چیست؟ اگر من می‌دانم فردی از یک گروه دیگر اصلح است چرا او را انتخاب نکنم؟ فرض کنید حتی در بین ‎اصلاح‌طلبان فردی بود که من دانستم که او اصلح از کاندیدای ‎اصولگراهاست؛ چه حجتی دارم که به او رأی ندهم؟ من باید به اصلح رأی بدهم. اگر ‎ائتلاف برای این باشد که بنشینند واقعا در بین خودشان اصلح‌ها را انتخاب کنند. اگر فرض کنید یکی دو مورد اختلاف شد -چون راه دیگری برای تشخیص وجود ندارد- با اکثریت آراء انتخاب شود. اگر بنا براین است ‌أهلاً و سهلاً». که این سخنان در مقطع خود با واکنش‌های متفاوتی روبه‌رو شد برای مثال عباس سلیمی‌نمین گفت: «اینکه گروهی روی نظر خود بایستند که از نظر من اصلح این افراد هستند و دیگران باید آن را بپذیرند به هیچ وجه قابل قبول نیست و در واقع با پیروان چنین تفکری نمی‌توان هیچ کار مشترکی انجام داد و به اجماع رسید». یا محمدرضا باهنر بیان کرد: « آیت الله مصباح معتقد است باید از اصلح حمایت شود حتی اگر رأی نیاورد که ما موافق این موضع نیستیم؛ زیرا فعالیت سیاسی باید به نتیجه ختم شود. ما در انتخابات صالح مقبول را بر اصلح غیر مقبول ترجیح می‌دهیم».

حالا گویا جبهه پایداری با همان منطق به دنبال نامزدهای خودش است و باید دید که در نهایت بر همین تصمیمی که سقای بی‌ریا اعلام کرده، خواهد ماند یا خیر اما تا اینجای کار می‌شود گفت که سید ابراهیم رئیسی نامزد ریاست‌جمهوری نمی‌شود و همین گزاره کافی است تا بدانیم صحنه انتخابات برای اصولگرایان متفاوت‌تر از آنچه در سال96 تجربه کردند خواهد بود.