خبر بد برای جهانگیری؛ کاندیداتوری سیدحسن خمینی و ظریف جدی شد/ موتور نامزدی آقای معاون اول، خیلی زود خاموش می‌شود؟

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

به گزارش آزادی ، کمتر از ۱۰۰ روز تا انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ باقی است و بسیاری از چهره‌های سیاسی نیز در حال سبک و سنگین کردن اوضاع و تصمیم‌گیری درباره کاندیداتوری با عدم کاندیداتوری خود هستند. اسحاق جهانگیری یکی از همین سیاسیون است که انگار وضعیت هم چندان به نفع او نیست. معاون اول روحانی یک چهره اصلاح‌طلب خالص و به باور برخی از فعالان سیاسی در جبهه اصلاح‌طلبی یک کاندیدای شاخص است. او، اما نقاط تاریک بسیاری در کارنامه دارد که کار را برایش سخت می‌کند. اسحاق جهانگیری بخواهد یا نخواهد نمادی از وضع موجود است و پایش در ناکارآمدی‌های دولت روحانی گیر است. درست است اصلاح‌طبان روی نفوذ کلام او توانایی که پیش‌تر در مناظرات انتخاباتی ۹۶ به رخ کشید، حساب کرده‌اند، اما بعید است که بتواند ارز ۴۲۰۰ تومانی و بلایی که دولت متبوع وی سر معیشت مردم آورد را با این شیوه‌ها توجیه کند. او این روز‌ها حتی در توجیه گروهی از اصلاح‌طلبان که هنوز برای به موقع استعفا ندادن از وی دلخور هستند، ناموفق بوده است. این طور که به نظر می‌رسد، اما شخصا مایل است که شانسش را آزموده و وارد میدان شود. نشانه‌های بسیاری برای اثبات این مدعا وجود دارد که حرف‌های تند و تیز او در روز‌ها اخیر پیرامون دفاع از دولت، تاکید بر اهمیت افزایش مشارکت، چرایی ماندنش در دولت روحانی و ... تنها بخشی از آن است. تمایل جهانگیری به کاندیداتوری در این انتخابات، اما اصلا کافی نیست، زیرا وضعیت در عرصه سیاست خیلی به نفع او نبوده و هر روز هم خبر‌های می‌رسد که برای جهانگیری اصلا خوب نیست. شاهدش همین طرح دوباره نام ظریف به عنوان کاندیدای احتمالی اصلاح‌طلبان و یا افزایش احتمال کاندیداتوری سید حسن خمینی. هم جهانگیری و هم حامیان وی می‌دانند که ورود هر کدام از این دو چهره پیش گفته می‌تواند بازی را برای او سخت‌تر و پیچیده‌تر کند. هرچه باشد هر دو این‌ها به نسبت وی پتانسیل بیشتری برای تبدیل شدن به گزینه مورد اجماع را دارند. فراموش نکنیم که همین چند روز قبل بود که محسن هاشمی اگرچه از خودش و جهانگیری به عنوان کاندیدای حزبی کارگزاران نام می‌برد، گفت که نظر‌ها به ظریف مثبت‌تر است. احزاب دیگری مثل ندای ایرانیان نیز از کاندیداتوری ظریف استقبال می‌کنند. ضمن آنکه جامعه نسبت به ظریف بیش از جهانگیری احساس مثبتی دارد. درست است که از محبوبیت او کاسته شده، اما او هنوز هم یادآور برجام است. توافقی که شاید اگر با آمدن ترامپ همزمان نشده بود؛ می‌توانست گره‌گشایی بسیاری از مشکلات کشور باشد. افزون بر این ظریف مصداق یک کاندیدای میانه‌رو است و در صورت ورود رای اعتدال و توسعه و حتی بخشی از راست میانه را از آن خود خواهد کرد. این درحالی است که جهانگیری حتی رای همه اصلاح طلبان را نیز ندارد. کاندیداتوری سیدحسن خمینی نیز به همین اندازه به زیان جهانگیری است که کاندیداتوری ظریف. او از خانواده خمینی آمده و اعتبارش را از بنیان‌گذار انقلاب می‌گیرد. ضمن اینکه تا کنون در هیچ پست اجرایی قرار نداشته و به همین دلیل کمتر کسی به او بدبین است. خمینی جوان شانس تبدیل شدن به گزینه مورد اجماع اصلاح طلبان را دارد و به اعتقاد برخی محرک خوبی برای پای صندوق آوردن بدنه رای اصلاح طلبان است. اسحاق جهانگیری، اما هیچ یک از این امتیازات را ندارد. برای همین هم در اعلام کاندیداتوری خود تردید داشته و در حال بررسی اوضاع است. اوضاعی که احتمالا سبب می‌شود او همان‌طور که در انتخابات سال ۹۲ به خاطر ورود مرحوم هاشمی رفسنجانی از کاندیداتوری منصرف شد؛ از آزمودن شانس خود صرف نظر کند.