مشروح گفتگوی اختصاصی خبرگزاری صدا و سیما با حجت الاسلام والمسلمین مصطفی پورمحمدی؛
پورمحمدی: ساختن آینده در گرو انتخابات؛ با صندوق رای قهر نکنیم/ فضای تلاش سیاسی ما پرهزینه و کم محصول شده است/ الگوی پدرخواندگی را منسوخ می‌دانیم
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
معاونت وزیر اطلاعات در دولت مقام معظم رهبری و آیت الله هاشمی رفسنجانی، ریاست سازمان بازرسی کل کشور در دوره ریاست مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی در قوه قضائیه و تصدی وزارت دادگستری در دولت آقای روحانی، کارنامه اجرایی و سیاسی او را شکل داده است و اکنون، مشاور رئیس قوه قضائیه و دبیرعالی جامعه روحانیت مبارز است.
استاد مبانی نظری اندیشهٔ سیاسی و نویسنده کتاب حقوق شهروندی در نظام اسلامی بر این باور است که اگر در تاریخ سیاسی کشور‌های جهان بررسی شود خواهید دید که هیچ نظام دموکراتیکی شبیه انقلاب اسلامی ایران و فعالیت های مردم سالارانه آن از ابتدای انقلاب نداریم.
حجت الاسلام والمسلمین پورمحمدی حالا در کسوت دبیرعالی جامعه روحانیت مبارز درصدد است تا با ایجاد روحیه وحدت و همدلی در نیرو‌های اصولگرا، زمینه لازم برای شکستن یخ فضای سیاسی در آستانه انتخابات ۱۴۰۰ را مهیا کند فضایی که به اعتقاد او بیشتر حاصل سرخوردگی اجتماعی از برخی انتخابات‌های گذشته است.
او تندروی، نداشتن انسجام، پایین بودن آستانه تحمل، فقدان درک مشترک از واقعیات، یکجانبه گرایی، برخورد‌های حذفی و سلیقه ای، تخریب، خود محوری و بزرگ نمایی معایب و دستاورد‌ها را از عوامل مهمی می‌داند که به مشارکت عمومی آسیب جدی وارد می‌کند.
این فعال سیاسی، تقویت اعتماد ملی و امید به آینده را مهمترین عامل ایجاد همبستگی و اعتماد ملی می‌داند و بر این باور است که در شرایط کنونی، تمام جناح‌های سیاسی باید پیش از آن که در رویای برنده شدن جناح شان باشند باید درصدد تحقق پیروزی ملی برای کشور باشند.
این مطالب را بیشتر در مشروح گفتگوی اختصاصی خبرگزاری صدا و سیما با این کنشگر سیاسی بخوانید:
سوال: فضای عمومی انتخابات را در کشور چگونه ارزیابی می‌کنید؟
پورمحمدی: در کشور ما بعد از انقلاب، سرنوشت مان با انتخابات و مردم گره خورده است یعنی جمهوری اسلامی بدون حضور مردم و مردم بدون حضور در صحنه انتخابات معنی و مفهوم پیدا نمی‌کنند.
این مطلب بسیار دقیق و عمیقی است، اما ما از قبل از ۲۲ بهمن ۵۷ یعنی در روز ۱۲ بهمن همان سال وقتی که امام در بهشت زهرا (س) از تبعید بازگشتند فرمودند من به خاطر این که این مردم به من اعتماد کردند و من را قبول دارند و حرف مرا گوش می‌کنند، این مردم حتما از من می‌خواهند که برای سرنوشت شان تصمیم درست بگیرم، من دولت تعیین می‌کنم یعنی فرمودند به اتکای مردم و به خواست آنان چنین کاری می‌کنم؛ زیرا مردم، امام را برای این جایگاه قبول کردند.
پس از انقلاب هم امام (ره) فرمود همه چیز با حضور مردم شکل گرفته است و با حضور آنان باید ادامه یابد از این منظر که اگر می‌فرمود که الگوی اداره کشور باید جمهوری، حکومت اسلامی یا الگوی دیگری باشد، مردم حرفی نمی‌زدند، اما ایشان فرمودند حکومتی که ما می‌خواهیم براساس تفکر اسلامی و دینی پایه گذاری کنیم باید متکی به مردم باشد و میزان رای ملت است.
ما فکر می‌کنیم این حرفی سیاسی و بسیج کننده است و می‌خواهیم جلوی دنیا این طور عرض اندام کنیم که ما هم دموکراتیک و مردم سالاریم و می‌خواهیم مردم را به بازی بگیریم یا آنان را از خودمان راضی و خشنود کنیم و به اصطلاح با دیدگاه‌های متفاوت، همزیستی و همراهی داشته باشیم و بگوییم حالا دیگر دنیا این را می‌پسندد و برای پسند دنیا که انگشت نما نشویم و بگوییم ما هم دارای انتخاباتیم و مردم را دوست داریم و می‌خواهیم رای آنان را بگیریم؛ چنین جمله‌ای گفته شده است، اما این طور نیست، امام (ره) با مردم صادق بود و براساس اعتقادات و یافته‌های عمیق دینی اش سخن می‌گفت ایشان همواره می‌گفت "من فقط آن چه که اراده، خواست و دستور الهی است می‌خواهم در جامعه حاکم کنم و از خودم هیچ ندارم و از خودم هیچ نمی‌گویم" و آن چه گفتند مبتنی بر دین، معارف، احکام و فرهنگ دینی بود.
وقتی امام (ره) فرمودند "میزان رای ملت است" یعنی با اعتقاد، باور، فلسفه دینی، اصول فقهی، یافته‌های قرآن و سنت، طبق دستگاه تعریف شده درون دینی و سنت علمی و دین متداول در حوزه‌های علمیه سخن گفتند.
امام بر اساس "میزان رای ملت است" در سال نخست انقلاب، پنج انتخابات بزرگ برگزار کرد؛ این شاهکار انقلاب اسلامی و بزرگترین حرکتی است که امام (ره) آغاز کرد و خوشبختانه به یمن روشن بینی و نگاه بسیار عمیق، اصیل، دینی و زمان شناسانه مقام معظم رهبری تا کنون ادامه داشته است.
امام (ره)، انتخابات جمهوری اسلامی، خبرگان قانون اساسی، رای به قانون اساسی، انتخاب رئیس جمهور و انتخابات مجلس را در یکسال برگزار کرد.
مردم اصلا باور نمی‌کنند ما هم که در آن زمان بودیم باور نمی‌کنیم جوانان ما که اصلا نمی‌توانند حس کنند.
اصلا هیچ جای دنیا نداریم که سال نخست انقلاب شان حتی یک انتخابات برگزار کنند سال‌ها طول کشیده است که به تدریج مردم را آماده کردند که بیایند پای صندوق رای و مثلا بگویند انقلاب را می‌خواهند به سیستم شناخته شده منتخب مردم و قانون اساسی تبدیل کنند، اما امام (ره) همه این کار‌ها را در یک سال انجام داد.
این نشان از باور عمیق دینی ایشان بود و آن فکر عمیقی که از متن فقه، کلام، فلسفه اسلامی و مبانی دینی برخاسته و مبتنی بر نگاه انقلاب اسلامی از ابتدا تاکنون است.
با این حال، اگر از من بپرسید که آیا فضای انتخاباتی را خوب می‌بینید؟ پاسخ می‌دهم خوب نمی‌بینم، یعنی آن چه که ما در آن قرار داریم یک سرخوردگی اجتماعی از برخی انتخابات هاست از این که آن چه انتخاب کردیم در مقایسه با آن چه که می‌خواستیم تحقق یافته؟ اوضاع بهبود یافته یا نیافته؟
این نکته‌ای است که باید به آن به طور جدی بپردازیم و نباید با خودمان تعارف کنیم؛ جای مجامله نیست؛ الان شور انتخاباتی در جامعه نمی‌بینیم.
سوال: در شرایط کنونی کشور به چه رئیس جمهوری با چه ویژگی‌هایی نیاز داریم؟
پورمحمدی: نخستین شاخصه رئیس جمهور غیر از شرایط عمومی مانند رجل سیاسی، مذهبی و مدیر و مدبر و ویژگی‌های که برشمرده شده است و در آن بحثی نیست؛ رئیس جمهور امروز باید واقعیت جامعه را خوب درک کند؛ ظرفیت جامعه را خوب بفهمد؛ موقعیت کشور ما را در فضای منطقه و جهانی خوب ببیند و طبعا واقعیات دنیا را هم خوب هضم کند.
توان ملی را خوب بشناسد و بسیاری از ظرفیت‌هایی که در کشور تولید شده است بیابد و دقیقا در درون خودش حس کند؛ چون بسیار مهم است.
من از خیلی دوستان که در سطوح مختلف کشور فعال بوده و هستند خیلی وقت‌ها خواستم که بروند از کشور بازرسی کنند و ببینند و در جا‌های مختلف حضور داشته باشند.
این برای مردم خوب است که آنان را می‌بینند و امیدوار می‌شوند که مسئولان به آنان سر می‌زنند و آنان نیز از نزدیک با مسائل، توانمندی ها، ابتکارات، ضعف‌ها و مشکلات آشنا می‌شوند؛ دردها، خوشی‌ها و غم‌های آنان را از نزدیک می‌بینند، اما بیش از آن که به نفع مردم باشد به نفع مسئولان است؛ چون مهم این است که اول آنان حس و درک خوبی از واقعیات کشور پیدا کنند.
در حکمرانی و مدیریت سیاسی به ویژه در جایگاه ریاست جمهوری، این درک، خیلی مهم است و به نظرم خیلی وقت‌ها که مشکل پیدا می‌کنیم این درک، عینی نشده است؛ بعضی وقت‌ها می‌گویند گزارش‌ها را می‌خوانند، در فیلم‌ها دیدند و بازرسی کردند، اما حس می‌کنم این حق الیقین و عین الیقین نشده است.
فهم این موضوع خیلی مهم است؛ امام (ره) یک چیز را به ما یاد داد؛ درک قدرت مردم و اعتماد به آنان را؛ ما این را ساده گرفتیم و هنوز لمس نکردیم که ملت چقدر قدرت، انرژی و توان تاثیرگذاری، تحول آفرینی و پیش برندگی دارد، ولی امام (ره) این را درک و همه کارهایش را بر آن متمرکز کرد.
قبل از انقلاب مدام از گروه‌های عملیاتی، پارتیزانی، چریکی، سازماندهی، حزبی و مبارزات آن چنان سیاسی سخن گفته می‌شد؛ اما امام (ره) تمرکزش را بر مردم و بسیج و روشن گری آنان گذاشت؛ این ناشی از فهم واقعی است.
امام (ره) فهم درستی از تحولات جهان داشت. آمریکا و شوروی ابرقدرت بودند، اما امام (ره) گفتند " نه شرقی، نه غربی" گفتند " امریکا هیچ غلطی نمی‌تواند کند" این ناشی از درک واقعیت جهان است.
اگر مدیر عالی می‌خواهد در کشور کار کند باید این را خوب لمس کند؛ به معنی این نیست که با جهان تعامل نباشد من جزو معتقدان جدی به تعامل با جهانم؛ معتقدم که در همه صحنه‌های بین المللی مشارکت کنیم و با قدرت حضور داشته باشیم؛ اگر در گذشته فکر می‌کردیم این قدرت را نداریم؛ امروز قدرتمندیم.
اکنون خیلی قوی‌تر از ۱۰ سال، بیست سال و سی سال پیش هستیم؛ اگر در گذشته از حضور در عرصه‌های بین المللی نگرانی و تردید داشتیم امروز باید این تردید را کنار گذاریم.
ما قدرت تاثیرگذاری و تحول آفرینی داریم و به عنوان بازیگر قدرت در عرصه‌های جهانی می‌توانیم حضور یابیم. این‌ها واقعیات است؛ فهم این واقعیت چه در عرصه‌های منطقه‌ای و جهانی و چه در شناخت ظرفیت‌های داخلی، اصلی‌ترین نیاز هر مدیرعالی کشور است تا بتواند به خوبی ایفای نقش کند.
گاهی به دوستان می‌گویم؛ وزن صندلی که روی آن نشستند نمی‌دانند چقدر است.
سوال: پرسش دیگری ندارم اگر نکته‌ای لازم است اضافه کنید.
پورمحمدی: حس می‌کنم که کشورمان برغم مشکلات فراوان و فشار‌های فزاینده‌ای که به آن وارد شده که واقعاً خارج از توصیف است؛ الان بسیاری مسئولان به ویژه رهبر معظم انقلاب، بخشی زیادی از فشار‌هایی که به کشور وارد می‌شود سعی می‌کنند آن قدر که واقعیت است بازگو نکنند، چون به روان مردم فشار زیادی می‌آید و آزردگی ایجاد می‌کنند.
پس باید درباره تحمل اجتماعی سخن گفته شود، ولی واقعیت این است که مشکلات به ویژه مشکلات مردم خیلی جدی است خیلی از مردم گرفتارند، اما خودداری و قناعت می‌کنند و صبوری به خرج می‌دهند که این بسیار ارزشمند است.
صبر ملی ما یک دنیا ارزش دارد؛ یعنی اگر بپرسید سرمایه اجتماعی ما چیست؟ می‌گویم صبر و مقاومت مومنانه‌ای که مقام معظم رهبری مدام توصیه می‌کنند؛ این خیلی ارزش دارد.
کشور ما هم توانمندی هایش بسیار زیاد است و خوشبختانه تحریم به ما کمک کرد، زیرا اگر چه ظاهرش همه بد و عذاب است، اما باطنش رحمت بود، زیرا به خودمان می‌آییم و واقعیات خودمان را بهتر درک و امکانات مان را بیشتر شناسایی می‌کنیم و با سرمایه انسانی خودمان بهتر آشنا شویم.
خیلی کار‌های خوبی در کشور انجام شده است؛ الان تولیدات کشور هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت، فوق العاده بالا رفته است.
جوانان ما ظرفیت و نوآوری بالایی دارند؛ مدیران ما ابتکارات خوب و مدیریت‌های خوبی در عرصه‌های مختلف ارائه می‌دهند و در بخش‌های دولتی، خصوصی، نهاد‌ها و بنیاد‌ها همه تلاش می‌کنند. انسان که می‌بیند این همه کار در مملکت انجام می‌شود واقعاً دلگرم کننده است.
ما به عنوان کسانی که نقش هدایتگری داریم سخن وری می‌کنیم تریبون در اختیار ماست؛ شنوندگان و بینندگان داریم؛ سعی می‌کنیم که به مردم امید دهیم؛ اعتماد آفرینی کنیم پس اختلافات را بر جسته نکنیم؛ به آرمان‌های بلند و به واقعیاتی که در آن قرار داریم بیاندیشیم.
نمی‌خواهم همه اش از آرمان گرایی سخن بگویم؛ واقعیاتی را هم که وجود دارد مدنظر قرار دهیم؛ دشمن را بزرگ نکنیم و کوچک هم ندانیم؛ یعنی برخی مسائلی که در دنیا وجود دارد کم نگیریم؛ دشمن را باید تحقیر کرد از این باب که از نظر روانی با آن مبارزه کنیم، ولی خودمان را هم نباید گول بزنیم که فکر کنیم نقشه دشمن کوچک، ساده و زود گذر است؛ دشمن از دشمنی اش دست بر نمی‌دارد و ما هم از هدف هایمان دست بر نمی‌داریم؛ اگر بخواهیم از اهداف مان دست برداریم ایرانی نیستیم.
ما انقلابی نیستیم، مسلمان نیستیم، شیعه نیستیم اگر از تمدن افتخارآمیز ایرانی روی برگردانیم و کوتاه بیاییم، این را همه باید بدانیم، چه آن کسی که انقلابی و متدین است چه کسانی که عرق ملی و وطن دوستی دارند.
ایرانی که هستیم، تمدن، تاریخ، سرزمین و فرهنگ متعالی داریم؛ این را باید حفظ کنیم؛ اگر امروز کوتاه بیاییم، تسلیم شویم و در برابر این قوم بربر عقب نشینی کنیم به اهداف مان نمی‌رسیم در برابر قومی که به ظاهر متمدن است و علم دارد و ماهم از آن استفاده می‌کنیم، اما در متن آن بربریت و توحش حاکم است؛ ببینید در منطقه در پی سرزمین‌های سوخته هستند.
عراق، سوریه، یمن و افغانستان را سوزاندند و در پی سوزاندن بقیه کشور‌های منطقه و سرزمین‌های دیگر هستند تا سلطه خود را تثبیت کنند و اصلا به انسانیت، حقوق انسان‌ها و رفاه بشر فکر نمی‌کنند بلکه فقط به منافع و قدرت و سلطه خودشان فکر می‌کنند؛ ما راهی جز این نداریم که از خودمان دفاع کنیم؛ بایستیم، محکم هم بایستیم که می‌توانیم و تاکنون هم توانستیم و جلو رفتیم.
در دو سه سال اخیر واقعا سخت‌ترین شرایط انقلاب و مانند دوره جنگ تحمیلی و فوق العاده سخت حاکم بود، اما قابل تحمل بود؛ با همه مشکلاتی که مردم داشتند، ولی صبوری آنان را دیدیم؛ مقدار دیگری هم مقاومت کنیم؛ خداوند وعده پیروزی و کمک داده است چنان که تاکنون با کمک خدا جلو رفتیم.
مهم این است که همه بایستیم و مقاومت کنیم و آینده را خودمان بسازیم. ساختن آینده در گرو انتخابات است پس با صندوق رای قهر نکنیم؛ حالا هر کسی به سلیقه خودش نزدیک‌تر است آن را انتخاب کند.
البته دست اندرکاران انتخابات هم باید اجازه دهند سلایق مختلف حضور پیدا کنند؛ یک موقع کسی هست که با انقلاب، نظام و قوانین زاویه دارد این حسابش جداست البته حقوقش محترم است و حقوقش را نباید ضایع کنیم، اما اگر می‌خواهد فعالیت و مشارکت سیاسی داشته باشد، چون به قانون، آرمان‌های ملی و آن چه که پس از انقلاب در کشورمان اتفاق افتاده است وفادار نیست؛ نمی‌تواند بازیگر این میدان باشد؛ زیرا اکثریت قریب به اتفاق ملت این راه را انتخاب کردند و نمی‌شود که کسی دیگری بیاید خلاف این مسیر را برود.
بقیه؛ سلایق مختلفی دارند انقلاب، نظام، دین، ملت و رهبری را قبول دارند پس مسئولان و کارگزاران انتخاباتی برای بروز و ظهور سلایق مجال دهند؛ این حرفی که می‌زنم معنی اش این است که دوستان نزدیک ما بعضا در فشار قرار گیرند و هر چه رقیب مان ضعیف‌تر و باعده و عده کمتری به میدان بیاید به نفع دوستان نزدیک ماست، ولی مصلحت کشور، نظام و انقلاب این است که همه سلایق بیایند.
دست اندرکاران انتخابات اعم از دست اندرکاران اجرایی و نظارتی، رسانه‌ها مثل صدا و سیما و فعالان مطبوعاتی و صاحبان تریبون به ویژه روحانیت مجال بروز سلایق مختلف را بدهند و فضا ایجاد کنند که سلایق مختلف بیایند؛ این به نفع ماست حتی اگر سلیقه مخالف پیروز شود این در کلان قضیه به نفع همه ماست.
یاد می‌گیریم که باهم خوب زندگی کنیم؛ به اصول و آرمان هایمان توجه و تلاش صادقانه و جدی و مردانه در صحنه داشته باشیم تا با نقشه بهتر پیروز شویم؛ یعنی با جوانمردی، مروت، تفکر و قدرت عملیاتی به پیروزی برسیم نه با نقشه، ترفند، تاکتیک و عملیات پنهان که خیلی جالب، ماندگار و اثر بخش نیست، ولی اگر با این روش به پیروزی برسیم دستاوردش زیاد است و اگر شکست هم بخوریم مهم نیست، این راه به سمت جلوست.
دیدگاه تان را بنویسید