واکنش تند بانوی اصلاح‌طلب به ادعای برخی تندروها
قرن نو/ دبیرکل حزب اتحاد ملت گفت: دولت ابراهیم رئیسی در یک انتخابات غیر رقابتی و با کمترین میزان مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری روی کار آمد. شکل‌گیری دولت سیزدهم را باید در روند یک‌دست‌سازی حکمرانی در کشور مورد ارزیابی و قضاوت قرار داد.
حدود یک سال از روی کار آمدن دولت اصولگرای ابراهیم رییسی می‌گذرد و اصلاح‌طلبان به عنوان جریان رقیب در این مدت سکوت کرده بودند تا ببینند دولت و مجلس همسو چه عملکردی از خود نشان می‌دهند. برخی معتقدند عملکرد یکساله رییسی می‌تواند به منزله سیگنالی برای اصلاح طلبان باشد تا بخواهند برای انتخابات مجلس و ریاست جمهوری آینده برنامه ریزی کنند. برخی تندروها هم مدعی جلسات مخفیانه اصلاح طلبان شده اند.
آذرمنصوری، دبیرکل حزب اتحاد ملت، این گمانه‌زنی‌ها را رد می‌کند و می‌گوید: تا جایی که اطلاع دارم اصلاح‌طلبان در حال حاضر هیچ برنامه‌ریزی برای انتخابات آینده نکرده‌اند که بخواهند از ضعف‌های این دولت استفاده کنند یا نکنند.
به گفته آذر منصوری، اصلاح‌طلبان جلسه مخفی ندارند که برگزار کنند، چه نهاد اجماع ساز و چه احزاب و‌گروه‌ها پس از هر جلسه عمدتا گزارش نشست‌های خود را منتشر می‌کنند.
او بر این باور است که مهمترین پاشنه آشیل این دولت نداشتن برنامه کارآمد و دوم، خلأ نیروهای متخصص و با تجربه در رأس و بدنه بخش‌های زیر مجموعه دولت است.
وی ضمن انتقاد از دولت و مجلس یک‌دست، تاکید دارد که دولت ابراهیم رئیسی در یک انتخابات غیر رقابتی و با کمترین میزان مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری روی کار آمد. در نتیجه نقد دولت رئیسی از نگاه اصلاح‌طلبان نقد حاکمیت یک‌دست است.
مشروح مصاحبه مکتوب قرن نو با آذر منصوری، دبیرکل حزب اتحاد ملت، در ادامه آمده است:
خانم منصوری! یک‌سال عملکرد دولت رییسی را چگونه ارزیابی می کنید؟ به نظر می رسد در این مدت اصلاح طلبان سکوت کرده بودند که عملکرد دولت را رصد کنند آیا این احتمال وجود دارد که این سکوت شکسته شود و وارد نقد دولت شوند؟
زمان مسئولیت دولت ها در ایران چهارساله است و طبعا دولت هایی که موفق عمل کنند، می‌توانند در انتخابات بعدی با همان اقبال یا اقبال بیشتری از طرف مردم مواجه شوند و چهار سال دیگر مسئولیت خود را تمدید کنند.
به همین دلیل یکسالگی دولت زمان مناسبی برای نقد عملکرد است. دولت‌ها هم نه تنها به صورت مداوم باید به مردم گزارش بدهند که چه دستاوردی برای کشور و مردم داشته‌اند، بلکه به طور خاص در یک سالگی که یک چهارم از عمر دولت می‌گذرد، باید آثار حضور خود را برای مردم تشریح کنند.
حاکمیت یک‌دست در این یک سال چه دستاوردی داشت؟
زمان یک ساله برای برداشتن گام‌های جدی دولت‌هاست و به همین دلیل برای ارزیابی و قضاوت دولت‌ها زمان مهمی است. در مورد دولت آقای رئیسی با توجه به یک‌دست شدن حاکمیت، این نقد نمی‌تواند محدود به دولت وی باشد، چه بسا مجموعه ارکانی که برای این یک‌دست سازی تلاش کردند نیز در این چهارچوب قابل نقد هستند.
از مجلسی که همراه دولت فعلی است تا اجزاء حکومت که مانند دولت گذشته رقیب سیاسی آن دولت محسوب نمی‌شوند. در واقع در یکسالگی دولت باید پرسید که حاکمیت یک‌دست چه دستاوردی برای مردم و کشور داشته است؟
اصلاح‌طلبان جلسه مخفی ندارند
برخی تندروها این ادعا را مطرح کرده اند که اصلاح طلبان جلسات مخفی را برگزار می کنند که دولت رییسی را نقد کرده و زمین گیر کنند و ...
اصلاح‌طلبان جلسه مخفی ندارند که برگزار کنند، چه نهاد اجماع ساز و چه احزاب و‌گروه‌ها پس از هر جلسه عمدتا گزارش نشست‌های خود را منتشر می‌کنند. طبعا موفقیت هر دولت باید معطوف به کاهش رنج و سختی و تامین رضایت مردم باشد.
اگر دولت آقای رئیسی و حاکمیت یک‌دست بتوانند در کاهش این رنج و سختی موفق عمل کنند، مانع کوچکتر شدن سفره های مردم شوند، سیاست خارجی را در ریل مناسب خود قرار دهند و رشد خالص ملی و رشد ناخالص ملی را بهبود ببخشند، تورم را مهار کنند و رشد اقتصادی و سرمایه ملی را بهبود ببخشند و موجب بهبود وضعیت حکمرانی در کشور شوند، و از نقض حقوق شهروندان جلوگیری کنند و عدالت و رفاه مردم را بهبود ببخشند، گردش آزادانه اطلاعات را تسهیل کنند، حتما اصلاح‌طلبان از آن حمایت می‌کنند.
نقدی هم اگر صورت گیرد، در راستای بهبود و اصلاح شاخص‌هایی است که در نهایت مقوم منافع ملی ایران و جلوگیری از پیشروی ناامیدی‌ها و گسست‌ها و شکاف‌هایی است که متاسفانه روز بروز دامنه و عمق بیشتری پیدا می‌کند.
آیا عملکرد یک ساله رییسی می‌تواند به منزله سیگنالی برای اصلاح طلبان باشد که بخواهند برای انتخابات مجلس و ریاست جمهوری آینده برنامه ریزی کنند؟
طبعا این مواضع در شرایط فعلی ارتباطی با انتخابات آینده ندارد.
سخن گفتن رئیسی از بانیان وضع موجود به معنای بحران دستاورد است
پاشنه آشیل دولت رییسی را در این یک سال چه مواردی می‌دانید؟ و اصلاح‌طلبان چقدر برنامه‌ریزی کردند برای این‌که از این نقاط ضعف دولت برای انتخابات آینده استفاده کنند؟
دولت ابراهیم رئیسی در یک انتخابات غیر رقابتی و با کمترین میزان مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری روی کار آمد. شکل‌گیری دولت سیزدهم را باید در روند یک‌دست‌سازی حکمرانی در کشور مورد ارزیابی و قضاوت قرار داد.
به همین دلیل نقد دولت رئیسی از نگاه ما نقد حاکمیت یک‌دست است. در واقع مهمترین پاشنه آشیل این دولت نداشتن برنامه کارآمد و دوم، خلأ نیروهای متخصص و با تجربه در رأس و بدنه بخش‌های زیر مجموعه دولت است. آقای رئیسی بعد از یک سال وقتی همچنان از بانیان وضع موجود صحبت می‌کند، در نوع خودش یعنی بحران دستاورد! از طرف دیگر موانعی که پیش روی دولت قبل بود، دولت سیزدهم با این یک‌دست سازی دیگر با آن مواجه نیست.
طرفداران حاکمیت یک‌دست از دولت رئیسی ناراضی‌اند!
بنابراین پس از یک سال همان پایگاه رأی این دولت و حاکمیت یک‌دست از آقای رئیسی سوال می‌کنند که مگر قرار نبود، تورم را تک رقمی کنید؟ یا مثلا چرا و چگونه وعده یک میلیون شغل و یک میلیون مسکن را در طول یک سال دادید؟ حاکمیت یک‌دست حتی نتوانسته پس از یک سال طرفداران خود را راضی نگه دارد! تحریم ها به قوت خود باقی است، سفره های مردم روز به روز کوچکتر می شود و امید به بهبود شرایط روز به روز بیشتر رنگ می بازد.
اصلاح‌طلبان فعلا برنامه‌ای برای استفاده از ضعف‌های دولت ندارند
تا جایی که اطلاع دارم اصلاح طلبان در حال حاضر هیچ برنامه ریزی برای انتخابات آینده نکرده اند که بخواهند از ضعف های این دولت استفاده کنند یا نکنند و طرح این مسئله نباید موجب بی توجهی به نقدهایی باشد که به این شیوه مدیریت کشور مطرح می شود.
نگرانی اصلاح‌طلبان از انزوای ایران
اصلاح طلبان چقدر در این فضا نگرانند؟
عمده نگرانی ما در این شرایط فشارهای روز افزون بر مردم، بی اعتمادی و ناامیدی از بهبود اوضاع و قفل ناگشوده تحریم‌ها و انزوای ایران است. ما بشدت نگران تداوم این روند برای امنیت ملی و منافع ملی ایران هستیم. نگران انباشت نارضایتی مردم و گسست‌هایی که متاسفانه یا هم نادیده گرفته می‌شوند و هم انکار.
دیدگاه تان را بنویسید