واکنش روزنامه اصلاح‌طلب به پخش اعترافات سپیده رشنو از صداوسیما

روزنامه آرمان ملی نوشت:

باز هم صداوسیما و باز هم پخش اعترافات! بعد از ماجرای جنجال اتوبوس بی‌آرتی، ویدئوی یکی از دخترانی که در اتوبوس با رایحه ربیعی درگیر شده بود از صداوسیما منتشر شد که حواشی بسیاری به‌همراه داشت. شنبه هم اعترافات سپیده رشنو از اخبار 30: 20 پخش شد. در این گزارش گفته می‌شود که برخلاف آنچه در برخی منابع عنوان شده، نه سپیده رشنو یک هنرمند و نه زن آمر معروف فرزند یک نظامی است. سپیده رشنو در این گزارش می‌گوید که پس از اتفاق اتوبوس، ویدئوی آن را برای مسیح علی‌نژاد ارسال کرد که تشویق او را در پی داشت. او همچنین درباره علی‌نژاد می‌گوید فردی که خودش در گود نیست نباید بقیه را ترغیب به ارسال فیلم برای خود کند. بخش دیگری از این گزارش به ماجرای درگیری یک دختر با روحانی آمر به معروفی که درباره حجابش به او تذکر داده بود، اختصاص داشت که فیلم کامل آن توسط خبرگزاری فارس منتشر شده بود. همشهری نیز نوشته بود که فرد هتاک دستگیر شده و مشخص می‌شود، عامل و مرتبط مسیح علی‌نژاد، خبرنگار فراری و کارمند حقوق‌بگیر سفارت آمریکاست. مجری یکی از شبکه های معانب نیز تلفن و آدرس خانواده دختر نوجوان را از عوامل داخلی گرفته و در تماس تلفنی آنها را تهدید می‌کند و بعد هم این بی‌شرمی را با افتخار در توییتر گزارش می‌کند.

گل به‌خودی صداوسیما

آنچه صداوسیما در مورد اخیر انجام داد قابل تامل بود، چرا که نوعی تبلیغ و تایید تاثیرگذاری رسانه‌های مخالف است.

اعتراف یکی و تشویق دیگری!

و اما چرا صداوسیما مانند همیشه یک طرفه به میدان رفت و طرف مقابل را به‌طور کلی از ماجرا حذف کرد. اگر پذیرفته شود که رشنو مجرم است. طبیعی است جامعه به‌راحتی ادعاها را مورد تایید قرار نمی‌دهد مانند 5 روز پیش که رسانه‌های اصولگرا ویدئویی از آشتی زن آمر به معروف و زن تذکر گیرنده که بر سر حجاب در اتوبوس با یکدیگر درگیر شده بودند منتشر کرده‌اند.در این ویدئو زن آمر به معروف تأکید می‌کند که دست زن تذکر گیرنده را گاز نگرفته بود، بلکه در درگیری پیش آمده میان آن‌ها، به‌طور سهوی ناخنش به دست او گیر کرد و آن را خراش داد. در انتهای ویدئو نیز زن آمر به معروف و زن تذکر گیرنده یکدیگر را در آغوش می‌کشند.

نه به پخش اعترافات

پخش اعترافات درصداوسیما مورد نقد بسیاری از گروه‌های سیاسی و اجتماعی است چراکه بخشی از جامعه آن را غیرواقعی می‌دانند و بخش دیگری هم آبروی افراد را مدنظر دارند. اخیرا محمد هاشمی رئیس اسبق صداوسیما تاکید کرد «امام مخالف پخش اعترافات از صداوسیما بود» البته باید میان پخش اعترافات سیاسی با اجتماعی تفاوت قائل شد. پس از پخش اعترافات متهمان سال 88 بود که عزت ا... ضرغامی رئیس وقت صداوسیما چنین گفت: «درباره پخش اعترافات، شورای عالی امنیت ملی تشخیص می‌داد که پخش آنها به‌لحاظ مدیریت ناامنی‌های موجود در کشور و کنترل امنیت به مردم کمک می‌کند». او در پاسخ به این سوال که یعنی به صداوسیما ابلاغ می‌شد که شما باید مثلا اعترافات را پخش کنید؟ توضیح داد: «بالاتر از ابلاغ بود. همکاری بسیار نزدیکی با ما داشتند. ما هم همکاری می‌کردیم برای اینکه بتوانیم امنیت را در کشور حفظ کنیم. در سال 97 اعترافات مائده هُژَبری 17 ساله از صداوسیما پخش شد. دلیل بازداشت او پخش کلیپ‌هایی از رقصش در پیج شخصی خودش در اینستاگرام بود. این اقدام صداوسیما با واکنش‌های زیادی مواجه شد. علی مطهری که در آن مقطع نایب‌رئیس مجلس بود، گفت: « پخش این اعترافات در حالی که هنوز در دادگاه صالح حکمی دریافت نکرده است، بدون اجازه متهم از صداوسیما جرمی است که این سازمان مرتکب شده است. پخش دادگاه‌های معترضان انتخابات سال 88 در حالی که هنوز اتهام آنها ثابت نشده بود، مشتی از خروار است.» در سال 98 هم محمود صادقی، علی مطهری و چند نماینده عمدتا امیدی دیگر در مجلس با تهیه و امضای طرحی با قید دوفوریت، آستین‌ها را بالا زدند تا پس از جنجال رسانه‌ای مربوط به بازداشت و پخش اعترافات تلویزیونی 53 نفر از شهروندان به‌اتهام دست داشتن در ترور دانشمندان هسته‌ای، مانع از تکرار این دست اتفاقات شوند.