مرور نقشه برجامی غرب در نیویورک / مذاکرات پیچیده واشنگتن و تروییکای اروپایی بر سر احیای توافق هسته ای

برگزرای نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، دارای حواشی و جزئیاتی بوده که بعضا از رایزنی های آشکار دارای اهمیت بیشتری می باشد! یکی از این موارد، به نشست مشترک آمریکا و تروییکای اروپایی در خصوص نحوه مواجهه با نقاط اختلافی در پروسه احیای توافق هسته ای باز می گردد. فارغ از دیدار علی باقری و انریکه مورا در نیویورک، مقامات آمریکایی-اروپایی کماکان اصرار دارند که کمترین اقدامی در خصوص ارسال سیگنال مثبت در خصوص احیای توافق هسته ای صورت ندهند! این نگاه کلان، مبتنی بر یک نقشه تاکتیکی مشترک می باشد .

در جریان برگزاری نشست مشترک بازیگران اروپایی و آمریکا در نیویورک بر سر احیای توافق هسته ای ( که به صورت غیر علنی صورت گرفته است )، مقرر شد تا در راستای تامین خواسته های یائیر لاپید نخست وزیر رژیم صهیونیستی و بنی گانتز وزیر جنگ این رژیم، تا زمان برگزاری انتخابات نوامبر( آّبان ماه) در اراضی اشغالی، سیگنال مثبتی در خصوص احیای توافق هسته ای از سوی غرب مخابره نشود. فراتر از ،مقامات کاخ سفید به دولتهای اروپایی اولتیماتوم داده اند که با توجه به اختلافاتی که میان برخی اعضای حزب دموکرات بر سر نحوه بازگشت به توافق هسته ای وجود دارد ، تاکتیک خرید زمان ( تا بعد از برگزاری انتخابات میاندوره ای کنگره در ماه نوامبر) را در دستور کار قرار دهند.

در عین حال، طرفین غربی  اصلی مذاکرات نیویورک یعنی آمریکا و تروییکای اروپایی تصمیم گرفته اند کمامان ضمن کتمان این دو موضوع فرامتنی، توپ را با هدف انحراف افکار عمومی دنیا در زمین تهران بیاندازند. مقامات آمریکایی مدعی شده اند پاسخهای کارشناسی جمهوری اسلامی ایران به طرح برجامی آنها سازنده نبوده و همین مسئله، سرنوشت احیای توافق هسته ای را در هاله ای از ابهام قرار داده است! تروییکای اروپایی نیز در این بازی هدفمند، با مقامات کاخ سفید همراه شده و در صدد سلبی و غیر سازنده جلوه دادن مواضع برجامی تهران می باشد. با تمامی این اوصاف، پاسخ جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر همان مواضع ثابت و قبلی کشورمان در قبال مولفه هایی مانند "ارائه تضمینهای اعتباری لازم"،" مختومه شدن پرونده های مربوط به موارد ادعایی آژانس قبل از اجرایی شدن برجام" و " رفع عملیاتی تحریمها" بوده است.

آنچه در جریان نشست مشترک سران وزارت خارجه آمریکا و سه کشور آلمان، انگلیس و فرانسه در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک گذشت، معطوف به کتمان پارامترهای فرامتنی دخیل در مذاکرات وین می باشد. تاکید می شود بخش اعظمی از رویکرد برجامی امروز غرب، بر اساس فاکتورهای فرامتنی تعیین می شود. به عبارت بهتر، مواردی مانند اختلافات جاری میان کاخ سفید و کنگره بر سرنحوه احیای توافق هسته ای و فراتر از آن، درخواست یائیر لاپید نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس از مقامات آمریکایی در خصوص به تعویق انداختن احیای برجام تا ماه نوامبر ( پس از برگزاری انتخابات میاندوره ای کنگره) در شکل گیری این مواضع نقش بسزایی داشته است.این قاعده در خصوص اتحادیه اروپا نیز صادق است. فارغ از پیوستگی راهبردی و حتی تاکتیکی بازیگران اروپایی به واشنگتن در روند احیای توافق هسته ای ، طی هفته های اخیر رایزنی های پیوسته ای میان مقامات رژیم صهیونیستی و اروپاییان بر سر نحوه تامین انرژی مورد نیاز آنها در جریان جنگ اوکراین صورت گرفته است. هرچند این مذاکرات به نتیجه ای نرسیده اما منجر به "اتلاف آشکار زمان" توسط بازیگران غربی شده است. بنابراین، در تحلیل رفتار برجامی غرب باید بر روی مولفه های فرامتنی تمرکزی ویژه کرد.یکی از ماموریتهای  محول شده به رسانه های غربی، پنهانسازی همین مولفه های فرامتنی و کتمان آنها از دید افکار عمومی دنیاست. در این معادله، میان سیاستمداران و رسانه های غربی هم پوشانی مطلق و پیوسته ای وجود دارد.

نکته مهم تر اینکه احتمالا پس از برگزاری رقابتهای انتخابات سراسری در اراضی اشغالی و انتخابات میاندوره ای کنگره، شاهد اتخاذ رویکردی جدید و تسریع غرب در مذاکرات احیای توافق هسته ای خواهیم بود. این موضع به خودی خود نشان خواهد داد که اساسا واشنگتن و تروییکای اروپایی نگاه حقوقی و فنی خود را در روند احیای توافق هسته ای کنار گذاشته و صرفا بر روی مولفه های محیطی و سیاسی متمرکز شده اند. رویکردی که نه تنها در کوتاه مدت، بلکه در دراز مدت نیز سازنده نیست!