بار معنایی امنیت بیشتر ناظر به تحقق حقوق شهروندی است

گروه سیاست نامه‌نیوز: مسئولان به تازگی بر ضرورت رعایت امنیت سخن می‌گویند؛ موضوعی بسیار مهم که حتما تمام امور برای بهبود اوضاع کشور در سایه امنیت به وجود می‌آید اما مسئله‌ای که مطروحه آن است که آیا امنیت در عالم سیاست تک‌بُعدی است؟

مهدی آیتی، فعال و تحلیلگر سیاسی، درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «وقتی از امنیت صحبت می‌شود، مردم به یاد پلیسی‌شدن خیابان‌ها می‌افتند؛ در حالی که امنیت یک واژه فرهنگی است و بار معنایی امنیت بیشتر ناظر به تحقق حقوق شهروندی است. وقتی می‌گوییم امنیت، یعنی امنیت انسان که دو بُعدِ جسمی و روحی دارد. در روایات ائمه اطهار و پیامبر اسلام(ص) به ویژه نامه امیرالمونین به مالک اشتر در نهج‌البلاغه روشن است که تأمین امنیت بر عهده حاکمیت است. درست است که امنیت باید در کشور حاکم باشد اما امنیت صرفا معنای پلیسی ندارد. معنای امنیت فراتر از بُعد پلیسی است. اگر بخواهیم شعار دهیم خیلی‌ چیزها می‌شود گفت. هرکسی می‌تواند تعبیر خود را از امنیت داشته باشد. بعد از این شلوغی‌های اخیر برخی از مسئولان خواهان تشدید برخوردها هستند که این روش برای تأمین امنیت درست نیست. در قرائت اینها امنیت همان امنیت پلیسی است».

او ادامه داد: «برای استحکام حکومت باید امنیت همه‌جانبه باشد. یعنی مردم باید نسبت به اقتصاد احساس امنیت کنند. مردم باید حس کنند که در رعایت آزادی‌های مصرح در قانون اساسی امنیت وجود دارد. مردم باید مطمئن باشند که و این امنیت را داشته باشند که در چارچوب قانون مشکلاتشان قابل طرح است و صدای اعتراضشان به گوش مسئولان می‌رسد».

این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «اگر امنیت همه‌جانبه باشد، مردم پشتیبان نظام می‌شود. اگر انقلاب ادامه یافت، اگر جنگ را با افتخار گذراندیم و اگر سازندگی را به بهترین شکل پیش بردیم به دلیل رضایتی بود که مردم از مسئولانشان داشتند. اگر مردم نتوانند در هیچ فضایی حرفشان را بزنند و دغدغه‌هایشان را مطرح کنند، در این شرایط چگونه می‌شود مردم امنیت روانی داشته باشند؟ از طرفی امنیت شغلی و اقتصادی باید وجود داشته باشد. امنیت علاوه بر وجوه پلیسی مبتنی بر رعایت حقوق شهروندی است».

آیتی در پایان گفت: «باید امیدوار باشیم مسئولان به این سمت بروند اگرچه در اندیشه‌ها و شیوه‌های گروه‌های افراطی حرکت به این سمت دیده نمی‌شود. اکنون در ادبیات گفتمانی مسئولان ما چه در مجلس و چه در دولت و دیگر نهادها و ارگان‌ها ادبیات آرامش‌بخش و محبت‌آمیز نیست».