تحلیل دیگران؛
موج لیست‌های اصولگرا
ناصر ایمانی، فعال اصولگرا با رد تک لیستی جریان اصولگرا در انتخابات اسفند ۱۴۰۲ گفت: فکر می‌کنم فقط لیست شورای ائتلاف نخواهد بود و طیف‌های دیگر از اصولگرایان به صحنه می‌آیند و لیست‌هایی ارایه خواهند داد.
نامه نیوز، ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا می‌گوید احتمال ارایه یک لیست واحد از جانب جریان اصولگرایی در انتخابات مجلس دوازدهم بعید است. او همچنین تاکید دارد که در شرایط فعلی جامعه «لیست واحد» فضیلتی محسوب نمی‌شود. ایمانی درباره روند رو به رشد تشکیل جبهه‌ها و احزاب در جریان اصولگرا در آستانه انتخابات اسفند ماه هشدار داده و ضمن تاکید بر آسیب‌زا بودن این روند می‌گوید که «از تشکیل و اعلام موجودیت آنها در ایام منتهی به انتخابات نمی‌توان چشم‌انداز مطمئن و مثبتی درباره‌شان داشت، چراکه از این رویه بوی این می‌آید که می‌خواهند در مجلس آتی کسب صندلی کنند، نگران‌کننده‌تر اینکه مشخص نیست این سهمیه‌ها چه تبعاتی برای مجلس دارد، چراکه اینها تعهد سیاسی ندارند.»
در ماه‌های اخیر مرتب بر تعداد تشکل‌های اصولگرا اعم از حزب و ائتلاف و جبهه افزوده می‌شود. مشخصا این تصاعد در رشد را می‌توان با نزدیک شدن به موعد انتخابات مرتبط دانست. برخی اصولگرایان این موضوع را مثبت و برخی آسیب‌زا قلمداد می‌کنند. دلیل این روند رو به رشد چیست و چه نتایجی را برای کلیت جریان اصولگرایی رقم می‌زند؟
تشکل‌زایی‌های قبل از انتخابات به صورت کلی پدیده خوبی نیست و پیام خوبی به لحاظ تصویر و میزان «نشاط سیاسی جامعه» ندارد. فرقی نمی‌کند این پدیده در کدام جناح باشد. وقتی در آستانه انتخابات مجلس تشکلی پا به عرصه ظهور می‌گذارد -درحالی که قبل از آن حضوری نداشته و سابقه عملکردی در کنش‌های سیاسی ندارد با هدف مشخصی ایجاد شده؛ کسب سهمیه در مجلس آتی. اگر این موضوع مثلا در آستانه انتخابات شورای شهر هم رخ دهد، با همین انگیزه برای تصاحب کرسی‌های بیشتر در آن شورا خواهد بود. نگران‌کننده‌تر اینکه مشخص نیست این سهمیه‌ها چه تبعاتی برای مجلس دارد، چراکه اینها تعهد سیاسی ندارند، چراکه اگر می‌خواستند تعهد سیاسی داشته باشند، در آستانه انتخابات بروز و ظهور پیدا نمی‌کردند.
اما تشکلی مثل شورای ائتلاف همین‌گونه و در همین فضا متولد شد و به وجود آمد اما بعد پایدار شد و در محور فعالیت‌های انتخاباتی نیز قرار دارد.
اینها استثنا است. جناح اصولگرا در دوره‌های قبل فعالیت انتخاباتی در قالب‌هایی همچون شورای ائتلاف و شورای وحدت و... به راه انداخت. دقت کنید که اینها مجموعه اصولگرایی بودند و فعالیت انتخاباتی خود را روی این نهادها متمرکز کردند، اما تشکل‌های دیگر که به وجود می‌آیند یک گعده هستند، در آستانه انتخابات سر بر می‌آورند و سابقه حرکت سیاسی ندارند، اینها در واقع حرکتی در جهت تحزب در کشور تلقی نمی‌شوند. روند رو به رشد تحزب نباید با انتخابات ارتباط داشته باشد. اگرچه بیشترین عرصه بروز و ظهور تحزب در انتخابات است اما هر حزب و نهادی باید قبل از ایام انتخابات حضور داشته باشد، مانیفست ارایه دهد و جامعه با افکار و ایده‌ها و اعتقاداتش آشنا شود. من قصد ارزش‌گذاری درباره این تشکل‌های جدید را ندارم، ممکن است حتی دیدگاه‌ها و ایده‌های خوبی داشته باشند اما از تشکیل و اعلام موجودیت آنها در ایام منتهی به انتخابات نمی‌توان چشم‌انداز مطمئن و مثبتی درباره‌شان داشت. از این رویه بوی این می‌آید که می‌خواهند در مجلس کسب صندلی کنند.
این تشکل‌ها می‌توانند راه رسیدن به لیست مشترک را با دست‌انداز مواجه کنند یا درنهایت اتاق فکر شورای ائتلاف می‌تواند به اختلاف‌نظرها غالب شود؟
قبلا هم عرض کردم در این دوره انتخابات، در جریان اصولگرا احتمال اینکه یک لیست داشته باشیم بعید است. یعنی فکر می‌کنم فقط لیست شورای ائتلاف نخواهد بود و طیف‌های دیگر از اصولگرایان به صحنه می‌آیند و لیست‌هایی ارایه خواهند داد.
مثلا جبهه پایداری؟
بله. به‌طور مثال پایداری. حتی اگر خاطرتان باشد در انتخابات قبلی هم در دقیقه ۹۰ به سختی این وحدت به وجود آمد. البته این را هم بگویم که از اساس من مقوله ارایه لیست واحد را ارزش‌گذاری نمی‌کنم. لزوما فضیلتی در اینکه حتما یک لیست ارایه شود، نیست. چه در جریان اصولگرایی، چه در جریان اصلاح‌طلبی. تفکری در بین ما در ۴ دهه بوده که یک جناح مساوی است با یک لیست. این کار به لحاظ فضای سیاسی کشور در سال‌های قبل ممکن بود اما الان دیگر ممکن نیست و ضرورتی هم ندارد.
اما همان‌طور که قبلا نیز تجربه ثابت کرده و در این باره نگرانی‌هایی نیز از جانب چهره‌های شاخص اصولگرا طرح شده، این تعدد لیست سبد آرای کلی یک جریان را می‌شکند.
بله اما الان با نگاه کلان‌تر به مساله، مهم این است که سبد رای به تفکر کلی به نام اصولگرا داده می‌شود یا تفکر کلی به نام اصلاح‌طلب یا جریان کلی مستقل. این مساله باید مورد توجه باشد.
مساله و دغدغه اصلی این است که تفکرهای مختلف در عرصه انتخابات حضور داشته باشند تا مردم قدرت انتخاباتی بالاتری داشته باشند اما قرار نیست ارایه تشکل‌ها و تفکرهای مختلف در شب انتخابات صورت گیرد. اگر می‌خواهیم جامعه نشاط سیاسی داشته باشد و بتواند با افکار و ایده‌های مختلف آشنا شود، هیچ ضرورتی وجود ندارد که در جناح اصلاح‌طلب یا اصولگرا تنها یک لیست داشته باشیم، این الزام ابدا ضروری نیست. اما این تشکل‌زایی که در ماه‌های اخیر شاهد بودیم، آسیب زننده است و منجر به ارتقای شکل و تفکر سیاسی نمی‌شود.
برخی معتقدند در صورت ارایه لیست جداگانه از جانب جبهه پایداری در رقابت این لیست با لیست‌هایی از قبیل لیست شورای ائتلاف، به دلیل نوع بافت رای‌دهندگان و شرکت‌کنندگان قطعی و حتی در انتخابات اسفند ۱۴۰۲، پایداری‌ها برندگان قطعی خواهند بود. این ارزیابی را چقدر دقیق می‌دانید؟
این ارزیابی ابدا دقیق نیست و اصلا این‌گونه نیست که در رقابت چند لیست، پیروزی قطعی با جبهه پایداری است. همین حالا هم می‌توان در مجلس فعلی، وزن این جریان را به لحاظ تعداد افراد سنجید. تردیدی نیست که در مجموعه طرفداران جریان اصولگرایی، جبهه پایداری طرفدارانی دارند. من در این دوره حدس نزدیک به یقین دارم که پایداری‌ها لیست جداگانه از بقیه ارایه می‌دهند و در این ارایه لیست جداگانه بیشتر وزن‌کشی صورت می‌گیرد اما این موضوع به هیچ‌وجه به معنی پیروزی قطعی جبهه پایداری یا تغییر موازنه سبد آرا به سمت پیروزی این جریان نیست.
دیدگاه تان را بنویسید