اولین ترکش جنگ به جان اپوزیسیون!
مروری بر مواضع افراد و گروه‌های مختلف اپوزیسیون درباره تنش‌های موجود بین ایران و اسرائیل نشان می‌دهد که شکاف بیشتری بین آنها ایجاد شده است. به نظر می‌رسد اولین تاوان جنگ احتمالی را همین سلطنت‌طلبانی می‌دهند که به استقبال جنگ می‌روند.
با افزایش تنش‌ها در منطقه و مشخصا بین ایران و اسرائیل شاهدیم که در داخل و خارج اختلاف نظرهایی پیرامون جنگ ایجاد شده است. برخی ناخواسته بر طبل جنگ می‌کوبند چون منافع سیاسی و جناحی‌شان اجازه نمی‌دید دید کلان‌ترین داشته باشند و آسیب‌های جنگ برای مردم و کشور را در نظر بگیرند. برخی هم در خارج با این خیال که حمله اسرائیل به ایران موجب فروپاشی نظام جمهوری اسلامی ایران است و برایشان راه را باز می‌کند، به استقبال جنگ می‌روند. مردم اما از هر دو گروه جدا و نگران آینده‌ای هستند که هر روز تیره و تار‌تر می‌شود. اینکه مردم - در بهترین حالت معیشت مردم - قربانی جنگ و افزایش درگیری‌ها است جای تردید ندارد. قربانی بعدی اما نظام جمهوری اسلامی است یا اپوزیسیون؟ پاسخ تقریبا روشن است. نگاهی به وضعیت این روزهای اپوزسیون و شکافی که به واسطه همین موضوع جنگ پیدا کرده‌اند؛ به قدر کافی گویاست.
شکاف در اپوزیسیون
اپوزیسیون خارج نشین هیچ وقت منسجم، با برنامه و هدفمند نبوده است. مرور کارنامه آنها از ابتدای انقلاب با کنون نشان می‌دهد که در هیچ مقطع زمانی از ۸۸ گرفته تا ۹۸ و حتی ۱۴۰۱ نتوانسته‌اند اقدام جدی علیه جمهوری اسلامی انجام دهند. علت ناکامی آنها، اما علل متفاوتی دارد از نداشتن یک تفکر و گفتمان مورد قبول مردم ایران گرفته تا نداشتن یک رهبر واحد و باز هم مورد تایید جامعه ایران. تلاش آنها برای انسجام بیشتر حول محور رضا پهلوی در سال‌های اخیر نیز به سرانجام نرسیده است.
حالا، اما به واسطه تحولات منطقه و گسترده شدن سایه جنگ شکاف بین این اپوزیسیون بیش از قبل است. مواضع آنها در قبال جنگ احتمالی که جان و مال و زندگی مردم را در ایران به خطر خواهد انداخت، سبب فاصله بیشتر اپوزیسیون از جامعه ایران و حتی شکاف بین گروه‌های مختلف اپوزیسیون شده است.
روزنامه اصلاح‌طلب هم‌میهن با اشاره به همین موضوع در شماره امروز خود، مواضع گروه‌های مختلف اپوزیسیون را مرور کرده و نوشته: «اگرچه شاید بسیاری از سخنان اپوزیسیون قابل دفاع نباشد، اما بنابر آنچه در بالا به آن اشاره شد، همه آنها را هم با یک چوب نباید راند. به عبارتی در زمینه حمله احتمالی اسرائیل به ایران هم مشخصاً تفاوت بین همین گرو‌ها و چنددستگی بین آنها محسوس است و عده‌ای پیرامون رضا پهلوی، سازمان مجاهدین خلق جمع شده‌اند؛ بر طبل جنگ می‌کوبند و در زمان حمله دشمن خارجی، بی‌محابا نسبت به آینده ایران، زندگی مردم و سلامت و پیشرفت‌شان همان مسیری را خواهند رفت که پیش از این در سال‌های هشت سال جنگ ایران و عراق، با همراهی با عراق و علیه ایران سپری کرده‌اند، جماعتی که چه‌بسا اگر پایش برسد مقابل مردم ایران هم اسلحه خواهند کشید.»
روزنامه هم‌میهن همچنین نوشته: «آنها شباهت زیادی به برخی جنگ‌طلبانی دارند که امروز در داخل خاک ایران زیست می‌کنند؛ هر دو از پیروان ماکیاوللی به شمار می‌روند که می‌گفت: «هدف وسیله را توجیه می‌کند.» اگر عده‌ای جنگ را عرصه‌ای برای کاسبی و رسیدن به اهداف گروهی خود می‌دانند، عده دیگری هم در خارج از مرز‌ها وجود دارند که این رویا را در سر دارند که اگر جنگ شود، با انفجار هر موشک در خاک ایران یک راه برای تصرف ایران برای آنها و حامیان‌شان باز خواهد شد و پس از جنگ، سربازانی که به ایران حمله کرده‌اند فرش قرمز برایشان پهن خواهند کرد و می‌گویند «بیایید، این شما و این هم ایران».
اما در مقابل جمعیت دیگری ایستاده‌اند که تاکید دارند که هر چقدر در جایگاه اپوزیسیون باشند؛ اما نباید به سراغ گزینه نظامی رفت و به قول داریوش اقبالی، خواننده: «در کوله هیچ سربازی آزادی نیست.». افرادی که واقع‌بینانه‌تر به موضوع نگاه می‌کنند که جنگ اگر دولت‌ها را درگیر می‌کند و قطعاً مردم با جان و مالشان هزینه آن را می‌دهند، احتمالاً تعدادشان در بین اپوزیسیون تریبون‌دار کمتر است، اما آنها بر موضع خود در مخالفت با جنگ تاکید دارند و البته به واسطه همین اعلام موضع، شاهد توهین‌هایی از سمت مدافعان جنگ هستند.»
روزنامه همشهری نیز به ایجاد شکاف بین اپوزیسیون پرداخته است منتها با لحن و ادبیات خودش. این روزنامه اصولگرا نوشته: «حمایت رضا پهلوی و سلطنت‌طلبان از حمله رژیم صهیونیستی به ایران به‌قدری ضد‌ایرانی و ضد‌مردمی بود که صدای چهره‌های اپوزیسیون را هم درآورد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌شود.»
حمله اپوزیسیون به رضا پهلوی
در ادامه گزارش همشهری، اما به مواضع برخی چهره‌های اپوزیسیون اشاره شده است، مثلا:
داریوش اقبالی
خواننده لس‌آنجلس‌نشین یکی از افرادی است که به جنگ‌طلبی رضا پهلوی و حامیانش واکنش نشان داده و ازجمله فعالان اپوزیسیون جمهوری‌اسلامی به‌حساب می‌آید. او در کنسرت اخیرش در شهر وین به حامیان «حمله به ایران» کنایه زد و گفت: در کوله‌پشتی سربازان خارجی، آزادی نیست.
شهرام همایون
از دیگر فعالان اپوزیسیون بود که به رویکرد‌های جنگ‌طلبانه پهلوی‌ها علیه ایران واکنش نشان داد و در یک برنامه تلویزیونی گفت: این آقایانی که بر طبل جنگ می‌کوبند و به نوکر بی‌جیره و مواجب اسرائیل تبدیل شده‌اند، باید به این سؤال پاسخ دهند که ارباب شما، نتانیاهو، چگونه می‌خواهد به ایران حمله کند. واقعا فکر نمی‌کردم روزی «وطن‌فروشی» معنای «وطن‌دوستی» بدهد.
نرگس محمدی
فعال حقوق‌بشر هم در گفت‌وگوی اخیرش با روزنامه ایتالیایی «کوریره دلاسرا» تأکید کرد که «راه صلح، از دالان سیاه و ویرانگر جنگ محال است. مسببان جنگ، نه فقط برای اهل آن سرزمین و زمانه جنگ، بلکه برای همیشه، در تاریخ بشریت روسیاه و مطرود می‌شوند.»
حامد اسماعیلیون
از فعالان سیاسی اپوزیسیون که در گذشته در ائتلافی علیه جمهوری‌اسلامی با رضا پهلوی نیز شرکت کرده بود، در کنایه‌ای به حمایت اخیر او از حمله رژیم‌صهیونیستی به ایران، تأکید کرد که «حمایت از حمله نظامی دیگران به ایران قضاوت بی‌رحمانه تاریخ را به‌دنبال خواهد داشت.»
منبع: رویداد 24
دیدگاه تان را بنویسید