پیکر طراح مصلای امام خمینی (ره) فردا تشییع می‌شود

به گزارش نامه نیوز، مؤیدعهد که پنجشنبه (هشتم بهمن‌ماه 1394) در سن 86سالگی در تهران درگذشت، صبح روز 11 بهمن‌ماه از مقابل شبستان مصلای امام خمینی (ره) تشییع خواهد شد. روابط عمومی مصلای امام خمینی (ره) در این‌باره به ایسنا اعلام کرد که مراسم تشییع این معمار و چهره‌ی ماندگار هنر و معماری ایران ساعت 11 صبح فردا (11 بهمن‌ماه) از مصلای تهران به سمت صحن دارالرحمه‌ی حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) واقع در شهرری برگزار می‌شود. دکتر مؤیدعهد، اول اسفند سال 1308 در تهران متولد شد. او از کودکی استعداد و مهارت خاصی در نقاشی و طراحی داشت. تحصیلات عالیه را در فرانسه و در رشته معماری و شهرسازی گذراند. در سال 1336 با مدرک دکتری از دانشگاه سوربن پاریس به زادگاهش بازگشت و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران شد. همان زمانی‌ که در دانشگاه‌های مختلف تهران تدریس می‌کرد، در دنیای معماری شناخته‌شده و سرشناس بود. از دانشکده سلطنتی انگلستان، به او نشان درجه‌ اول معماری داده بودند. او صاحب مدال لورآی از دانشگاه بوزار فرانسه بود که در آن زمان، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مدال معماری جهان به‌شمار می‌رفت. در ایتالیا و فرانسه، صاحبان بزرگ‌ترین و کهن‌ترین تمدن معماری جهان در عهد روم باستان، مدرسه و کلیسا و شهرک‌هایی هست که به طراحی این معمار چیره‌دست ساخته شده‌اند؛ اما او خود را متعلق به ایران می‌دانست و آرزو داشت در ایران اثری ماندگار و تاریخی از خود به‌جای بگذارد. دوره سلطنت پهلوی، دوره‌ای نبود که مؤیدعهد در آن شکوفا شود و طرحی ماندگار برای ایرانیان خلق کند. سراغ او آمدند؛ اما برای مرمت و تزیینات کاخ گلستان! مهم‌ترین اثر پیش از انقلاب او در ایران، طرح محوطه نمایشگاه بین‌المللی تهران است که نقطه قوت اصلی این نمایشگاه محسوب می‌شود. هنگامی که تبعیدگاه حضرت امام خمینی (ره) به فرانسه منتقل شد، دکتر مؤیدعهد در پاریس بود و خود را برای درک محضر این مرد الهی به نوفل‌لوشاتو رساند، و شاید اثر ملاقات با آن روح خدا بود که توفیق طراحی یکی از بزرگ‌ترین مصلاهای جهان در ام‌القرای جهان اسلام نصیب او شد. روایت تاریخ بنای مصلای بزرگ امام خمینی تهران در این مقال نمی‌گنجد؛ اما در عظمت و اهمیت این مجموعه عبادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی همین بس که به‌قدری بود که هیچ‌یک از طراحان ایرانی و خارجی نتوانستند از پس آن برآیند و انگشت تمام معماران و طراحانی که دکتر مؤیدعهد را می‌شناختند، مسئولان امر را به او متوجه ساختند. او همان کسی بود که از عهده این کار برمی‌آمد. وقتی قضیه با او مطرح شد، بدون معطلی و شرط‌ و شروط پذیرفت و با تمام وجود در این کار پا نهاد. او به آرزوی دیرینه‌اش رسیده بود؛ بر جا گذاشتن یک اثر ماندگار برای کشور عزیزش، آن‌ هم در نظام مقدس جمهوری اسلامی. از همان ابتدا به‌درستی درک کرد که این یک اثر معمولی نیست، فهمید که این مصلا قرار است نماد و نشانه معماری انقلاب اسلامی ایران باشد. مصلای تهران، تجلی‌گاه معماری انقلابی بود. اصلی‌ترین محل حضور دینی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مردم انقلابی ایران. مؤیدعهد، طرح اولیه خود را در سال 1365 ارائه داد که مورد تأیید واقع شد و تا سال 1372 بی هیچ چشم‌داشتی، هفت سال عمرش را برای تکمیل جزییات طرح مصروف داشت. در حقیقت، یک شهر دینی فرهنگی طراحی کرده بود، با تمام اجزا و خصوصیاتش. نتیجه زحمات او، طرحی بود که تقریبا تمام خطوط ناظم معماری اسلامی و ایرانی در آن رعایت شده بود، باشکوه، زیبا و بدیع و آنچه نظام از این اثر توقع داشت را برآورده کرد. این اواخر که جسمش یاری نمی‌کرد و رفت‌وآمد خیلی سخت شده بود، مقید بود هر کاری که از دستش برمی‌آید، انجام دهد. آخرین سفر و حضورش در مصلی در پاییز سال 1394 انجام شد و برای بخشی از مسائل مصلا که احتیاج به بازطراحی، تبیین و توضیح داشت، مسئولین اجرایی به او مراجعه می‌کردند.

منبع: ایسنا