ستادهای بی‌رئیس
نامزدهای نهایی مشخص نیستند اما گزینه‌هایی که خیالشان از ماندن در رقابت‌ها راحت است، فعالیت‌های خود را کلید زده و کار را از ساماندهی به ستادهای انتخاباتی شروع کرده‌اند.
تا چند روز دیگر شورای نگهبان نظر خود را درباره صلاحیت نامزدهای ریاست جمهوری اعلام کرده و آنهایی که اجازه حضور در رقابت‌های پیش رو را دارند باید وارد فضای تبلیغاتی شوند. از همین رو است که خود را آماده کرده و ستادهای انتخاباتی را تشکیل می‌دهند، یکی برای تمرکز بیشتر بر انتخابات از سمت فعلی خود مرخصی گرفته و دیگری مشغول چینش کابینه است.
ستادهای انتخاباتی که اغلب از مدت‌ها قبل فعال شده بود، در حال ساماندهی به وضعیت خود است و به شکل رسمی فعالیت خود را شروع می‌کنند. برای همین هم شاهد اخبار متعدد و بعضا ضد و نقیضی از ترکیب همراهان هر یک از نامزدهای انتخاباتی هستیم.
مثلا همین دیروز بود که انتخاب حسین مرعشی به عنوان رئیس ستاد انتخاباتی مرعشی خبرساز شد. خبری که با تکذیب و توضیح مرعشی همراه بود اما برخی رسانه‌ها مثل «نامه نیوز» از صحت آن خبر دادند.
علی‌محمد نمازی، عضو شورای مرکزی کارگزاران نیز در توضیح این موضوع گفت که «این مساله هنوز قطعی نشده و درحد صحبت است» اما در عین حال تاکید کرد که فقط مرعشی برای این موضوع مطرح است.
جالب آنکه دیگر خبرگزاری‌ها از «7 عضو شورای راهبردی ستاد جهانگیری» رونمایی و حسین مرعشی را در کنار «فاطمه پهلوانی، محمدرضا جلایی‌پور، شهیندخت ملاوردی، محمد نعیمی‌پور، سیدرضا نوروززاده و رضا ویسه» قرار دادند.
این تکاپو اما فقط در ستاد انتخاباتی جهانگیری مشاهده نشده و سایر نامزدهای اصلاح‌طلب و اصولگرا نیز با همین جدیت کارها را دنبال می‌کنند. روزنامه «اعتماد» امروز در گزارسی با عنوان «دست راست» کاندیداهای چپ و راست به این اخبار پرداخته و نوشته است: «مهرعلیزاده البته این‌طور که پیداست، چندان مصر به تکرار آنچه در انتخابات 84 رقم زد، نیست و از آنجا که ظاهرا زمزمه‌هایی درباره احتمال همراهی‌اش با مسعود پزشکیان، یکی از دو، سه چهره اصلی «جبهه اصلاحات ایران» به گوش رسیده و می‌رسد، این امید را ایجاد کرده که دیگر شاهد آن رویه نباشیم که سال 84 پی گرفت».
در ادامه این گزارش به فعالیت‌های انتخاباتی محسن رهامی که از قضا در گروه نامزدهای جدی این انتخابات نیست، پرداخته شده و آمده است: «رهامی که حالا داود محمدی از جمله نمایندگان دوره دهم تهران در مجلس و البته دبیرکل پیشین انجمن اسلامی معلمان را به ریاست ستاد خود منصوب کرده، می‌خواهد علی‌اصغر فانی، سعدالله نصیری‌قیداری، فریده اولادقباد، محمود گودرزی و آزاده خلبان جمشید اوشال را نیز با خود همراه کند. آن هم در حالی که پیش‌تر احمد حکیمی‌پور، مصطفی ناصری و محمدرضا حاتمی را به عنوان دیگر ارکان ستادی خود معرفی کرده بود.»
اعتماد همچنین به این نکته اشاره دارد که «آن‌طور که برخی منابع خبر داده‌اند حسن یونس‌سینکی به عنوان رییس ستاد محمد شریعتمداری معرفی شده است.»
حال و هوای انتخابات اما در جبهه اصولگرایی و بین نیروهای انقلاب نیز دیده می‌شود. آقایان مشغول ساماندهی ستادهای انتخاباتی خود هستند و همین فعالیت‌ها بهانه شده تا هر روز شاهد رونمایی از یک فهرست کابینه جعلی باشیم. مصداق آن نیز لیست‌هایی است که به رئیسی و سایر نامزدها از جمله لاریجانی منتسب شده است.
«اعتماد» درباره فعالیت‌ها انتخاباتی رئیسی نیز بعد از اشاره به درخواست او از صدا و سیما برای پخش نکردن صوت و تصویرش در جلسات کاری، نوشته است: «شامگاه یکشنبه درحالی که بنا بود رییسی با حضور در محل ستاد خود، احتمالا رییس این ستاد را معرفی کند، ظاهرا در این مکان حاضر نشده و در نتیجه تصمیمی در خصوص انتخاب ریاست ستادش نیز نگرفته است. هرچند هنوز علی نیکزاد، نایب‌رییس مجلس و البته یکی از دو چهره شاخص اصولگرا که به نفع رییسی در دقیقه 90 از ورود به صحنه کناره گرفت، جدی‌ترین گزینه ریاست ستاد اوست. »
این روزنامه اصلاح‌طلب درباره ستاد انتخاباتی لاریجانی نیز نوشته است: « ستادی که اگرچه ظاهرا از مدت‌ها قبل فعال شده اما هنوز رییس ندارد؛ آن هم به این دلیل که محمدرضا باهنر، گزینه مطلوب و محبوب لاریجانی، این مسوولیت را نپذیرفته است. ... چند نماینده ادوار و چند چهره سیاسی و فرهنگی میانه‌رو همچون غلامرضا تاجگردون، غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، جهانبخش محبی‌نیا، رسول جعفریان، حسین انتظامی و چهره‌هایی از این دست به فکر آن بیفتند که شیخی ریش‌سفید را برای پادرمیانی به مدد بطلبند. ایده‌ای که ظاهرا باعث شده آنان از طریق یکی از نمایندگان ادوار مجلس که با علی‌اکبر ناطق‌نوری، رییس اسبق مجلس در ارتباط است، سراغ او بروند و از او بخواهند تا باهنر را به پذیرش این سمت ترغیب کند. این معادله اگرچه روی کاغذ ساده به نظر می‌رسد و پیچیده نمی‌نماید اما یاران لاریجانی را در عمل با مصائبی روبه‌رو خواهد کرد؛ چه آنکه آنان ابتدا باید ناطق‌نوری را راضی کنند که با باهنر وارد گفت‌وگو شود و بعد منتظر بنشینند که باهنر خواسته ناطق‌نوری را اجابت کند و وارد گود شود. مسیری که اگرچه نیمه دوم آن تاحدودی هموار است اما نیمه نخست راه، صعب و پر پیچ و خم است و همچنان ناروشن؛ اینکه ناطق‌نوری پس از سال‌ها گوشه‌نشینی وارد میدان شود و به باهنر پیامی بفرستد.»
دیدگاه تان را بنویسید