توقیف سریال داریوش صحت ندارد.محسن قصابیان، بازیگر نقش بهرام در «داریوش» اعلام کرده که علت به تعویق افتادن انتشار قسمت آخر این سریال، به حضور همزمان این بازیگر در دو سریال و مشکلاتی که این تداخل به وجود آورده ربط داشته است . قسمت جدید «داریوش»، چهارشنبه ۲۵ مهر منتشر می‌شود.

دانلود سریال داریوش

 محسن قصابیان، بازیگر نقش بهرام با انتشار یک استوری در صفحه اینستاگرامش از مخاطبان به خاطر تعویق قسمت سیزدهم «داریوش» عذرخواهی کرده است.​

قصابیان نوشته: «گرفتاری من در سریالی دیگر باعث شد قسمت سیزدهم دیرتر به شما برسد. ارادت و سپاس از همراهی بی‌نظیر شما و پوزش از تاخیر در پخش قسمت سیزدهم.»

طبق روال می‌بایست قسمت سیزدهم و آخر این سریال باید صبح روز چهارشنبه ۱۸ مهرماه منتشر می‌شد اما روابط‌عمومی پلتفرم فیلم‌نت اعلام کرد که به دلیل طولانی شدن مراحل تصویربرداری و فنی پخش آن به زمان دیگری موکول شده است.

قسمت آخر سریال داریوش

فیلم‌نت اعلام کرده که قسمت پایانی سریال «داریوش» چهارشنبه ۲۵ مهر ساعت ۸ صبح منتشر خواهد شد.

فیلمنت در اطلاعیه قبلی خود به تاریخ و روز پخش قسمت آخر اشاره‌ای نکرده بود و فقط توضیح داده بود که این قسمت به محض آماده شدن منتشر خواهد شد.

یادداشت هفت صبح در مورد سریال داریوش

صبر کردیم و منتظر ماندیم تا بلکه «داریوش» کدی بدهد و امیدوارمان کند. حتی در تحلیل‌های مختصری که بر سریال نوشته شد، تلاش این بود تا صرفا نیمه پر لیوان را ببینیم، ولی حالا و در آستانه انتشار قسمت هفتم با محصولی مواجهیم که امیدی به توفیق آن نمی‌رود. «داریوش» نه‌تن‌ها اثری ناکام است که کیفیت پایین آن، تبعات به همراه دارد.

مورد اول| جنس بنجل

تیم تبلیغات «داریوش» مدتی پیش از پخش قسمت اول، سریال را توی بوق و کرنا کرد و این شائبه در ذهن مخاطبان شکل گرفت که قرار است اثری در حد و اندازه «پوست شیر» منتشر شود. تیزر سریال (این بار به جای ابی با ترانه‌ای از داریوش) به همراه حضور هادی حجازی‌فر، ژیلا شاهی و مهرداد صدیقیان نیز دستاویز شباهت‌سازی دو اثر قرار گرفت. نوید محمودی تهیه‌کننده «پوست شیر» را نباید فراموش کرد که از او به عنوان تکمیل‌کننده پازل «داریوش» برای رقم زدن اتفاقی خاص یاد می‌شد.

فراموش نکنیم که «پوست شیر» به رغم ضعف‌ها و ترفند‌های آزاردهنده برای تزریق هیجان مضاعف، طیف زیادی از مخاطبان را با خود همراه کرد و از یاد نبریم که فارغ از قیاس شکل گرفته، باید گفت که «داریوش» حتی در شرایط عادی هم اثری قابل دفاع نیست. پس گزاره قیاس را از ذهن پاک کنیم.

زمان گذشت و قسمت اول سریال منتشر شد. حاصل کار هادی حجازی‌فر را با اغماض می‌شد پذیرفت و در عین حال چشم به راه ادامه قصه ماند. حالا و با گذشت شش قسمت با کمال تاسف، «داریوش» از حد متوسط فراتر نرفته و البته در لحظاتی به آثار ضعیف خانگی تنه می‌زند. باید از نوید محمودی پرسید این بود یک «پوست شیر» دیگر؟ فعلا که داد مردم از جنسی بنجل به اسم «داریوش» بلند شده است.

مورد دوم| لطمه به پلتفرم

روند فیلم‌نت در سال‌های اخیر رو به جلو بوده و حتی با وجود برنامه‌ها و سریال‌های نه‌چندان موفق، چند اثر شاخص به کمک این پلتفرم آمده است. «داریوش»، اما حکم بازدارنده دارد که نه فقط در قیاس با «پوست شیر» که فی‌نفسه نمی‌تواند کمکی به پلتفرم کند. حالا حساب کنید فیلم‌نت پیش از آن، «افعی تهران» و «در انتهای شب» را داشت که هر دو موج ایجاد کردند. مدیران این پلتفرم حواس‌شان به این نکته نبود تا زیر بار محصولی بی‌کیفیت نروند؟

مورد سوم| سرگیجه داریوش

ساختار «داریوش» هم واجد نقد‌های جدی است که محض نمونه بخشی از مطلب صفحه اینستاگرامی آرت تاکس را مرور می‌کنیم: «اجرای سریال در تمامی بخش‌های فنی، کارگردانی و بازیگری بسیار خام‌دستانه و پیش پا افتاده است. اکت‌های اضافی حجازی‌فر، چشم و ابرو‌هایی که در پایان پلان‌ها، حتی موقعی که خودش در صحنه تنها است، می‌اندازد، او را به بازیگری تبدیل کرده که می‌خواهد در لحظاتی به واسطه ترسش از دیگر شخصیت‌ها مثل رضا عطاران حرفش را بزند و همزمان پس بگیرد.»

«داریوش» در هر قسمت چند اتفاق دارد؛ اما حرف و روایت خود را با خساست بیان می‌کند. کارگردان به جای عمق بخشیدن به داستان اصلی و فرعی، نوکی به آن‌ها می‌زند تا تعلیق بالا برود. نتیجه، اما منجر به دلزدگی مخاطب می‌شود که دوست دارند شاهد یک حکایت پرملات و سرراست باشند.

صفحه اینستاگرامی فیلمتو هم اشاره کرده: «فیلمنامه «داریوش» به شکل عامدانه، به مسائل فرامتن پر و بال نمی‌دهد تا بتوان از آن تعابیر و تفاسیر جامعه شناختی و امثالهم بیرون کشید. این نکته، به خودی خود ایراد نیست، ولی فقدان آن منجر به حذف یک محرک بیرونی شده. البته برخی، موضوع ترس داریوش و کاظم را با نگاهی روانشناسانه برجسته کرده اند که خب امری است روشن و برای پی بردن به آن نیاز به باریک بینی نیست. ضمن آنکه ترس، فعلا کارکردی کامل در قصه ندارد.»

مورد چهارم| نارضایتی‌ها

سازندگان «داریوش» و مدیران فیلم‌نت فریب برخی تمجید‌ها را نخورند. چیزی که عیان است، حجم نارضایتی مخاطبان است که به انحای مختلف دلخوری خود را از کیفیت سریال به اشتراک می‌گذارند. وجه مشترک انتقادات مخاطبان،

کم‌ملات بودن قصه و سردرگمی شخصیت‌های سریال است. ژیلا شاهی که در «پوست شیر» برگ برنده بود این بار مورد نقد جدی است و کاش کارگردان او را برای شخصیت مهم لیلا، دختر داریوش، انتخاب نمی‌کرد... خلاصه فیلم‌نت با داریوش سیر نزولی پیدا کرده است.