برخی دنبال استعفای پزشکیان هستند اما باید قاطعانه بماند

نامه نیوز - هفته ای که گذشت مسعود پزشکیان با 2 شوک بزرگ مواجه شد. رئیس دولت چهاردهم در این تصور بود که به جز جریان تندرو حامی سعید جلیلی، همراهی بقیه سلایق سیاسی را تحت شعار وفاق با خود دارد اما روز یکشنبه اتفاقاتی افتاد که پزشکیان به سراب بودن تصوراتش آگاه شد. رأی 182 مثبت به استیضاح همتی و توئیت خداحافظی ظریف در ساعات پایانی شب همچون ساعقه ای به «پروژه رئیس جمهور» خورد، به گونه ای که بسیاری از سیاسیون آن را تعبیر به «مختومه شدن پروژه وفاق» کردند.

حالا جلیلیون از سایه شکست تیرماه خارج شدند و نشان می دهند که تازه گام نخست را در اجرای سناریوی خود برداشتند؛ گام دوم تسویه افراد دیگری از کابینه است که در رأس آنها اسامی محمدرضا عارف معاون اول، قاسم پناه معاون اجرایی و شهرام دبیری به چشم می خورد.

در مقابل مواضع جدید مسعود پزشکیان حکایت از آن می کند که او دیگر تعارف های سیاسی را کنار گذاشته و بنایی برای عقب نشینی بیشتر مقابل تندروها ندارد. از او نقل شده که گفته «وزیر اقتصاد معرفی نمی کند و مجلس هر کس را می خواهد وزیر اقتصاد بگذارد». این حرف معناهای زیادی دارد؛ نخست آنکه پزشکیان نمی خواهد دولتش «گوشت قربانی» شود که هر مشکلی در کشور به وجود آمد، عوامل پشت پرده نفعش را ببرند اما دولت سیبل انتقادها قرار گیرد. دوم آنکه وقتی نمایندگان مجلس به کارهای نمایشی روی می آورند تا موکلان خود را در حوزه های انتخابیه توجیه کنند، خودشان باید هزینه این کار را بپردازند چون اگر نمایندگان وزیر اقتصاد تعیین کنند دیگر در سال 1404 وقتی ارزش ریال نزولی شد، دیگر نمی توانند به دولت بتازند و خود را نزد افکارعمومی «سوپرقهرمان» نشان دهند بلکه در آن مقطع در جایگاه متهم قرار می گیرند و باید پاسخگو باشند. حال این سئوال پیش می آید که با این اوضاع و احوال سرنوشت دولت مسعود پزشکیان چه خواهد شد؟

غلامرضا انصاری در گفت‌وگو با نامه نیوز درباره گام بعدی تندروها علیه دولت مسعود پزشکیان گفت: آقای رئیس جمهور تصور می کرد با باج دادن به عناصر رادیکال و پایداری ها می تواند آرامش را فضای عمومی جامعه به وجود بیاورد تا دولت برنامه هایش را جلو ببرد اما از همان اول مشخص بود این مسیر منتهی به وفاق نمی شود بلکه عناصر شکست خورده و منفور از آن بهره می گیرند تا از انزوا خارج شوند.

وی افزود: جامعه شناختی از آقای پزشکیان نداشت، نیروهای اصلاح طلب با تجربه و چهره های ملی همچون آقای ظریف با تمام توان به عرصه انتخابات ورود کردند و تمام آبرو و حیثیت خود را گذاشتند تا شرایط برای رأی آوری آقای پزشکیان فراهم شد اما بعد از انتخابات معادلات طور دیگری پیش رفت. آن نامزدی که در مناظرات به آقای پزشکیان گفت «آمده ام تا تو رئیس جمهور نشوی» امروز در جلسه هیأت دولت حاضر می شود، در حالیکه ظریف از دولت حذف شد.

این فعال سیاسی اصلاح طلب یادآور شد: متأسفانه وفاق هم به زمره کلماتی پیوست که شاید تا دهه ها کسی جرأت استفاده از آن را پیدا نکند چون آقای پزشکیان با شعار وفاق کاری کرد که دوباره نیروهای طردشده توسط مردم برگردند و هزینه برای کشور جامعه بتراشند. امروز او باید متوجه این خطای استراتژیک شده باشد.  

وی افزود: نیروهای انحصارطلب و رادیکال مسئول ایجاد ابر بحران ها برای کشور و مردم هستند؛ آنها در دولت قبل سناریوی خالص سازی را پیش بردند و فشار به اوج رساندند اما با وجود تغییر دولت همچنان اکثر مسئولیت های مدیریتی را در اختیار دارند. قطعا اگر آقای پزشکیان دست های خود را بالا ببرد و همان حداقل ناچیز اختیاراتش را در مدیریت عالی و میانی کشور کنار بگذارد، قطعا رادیکال ها ول کن ماجرا نیستند.

انصاری گفت: آقای پزشکیان زمان انتخابات اعلام کرد «پای حرف هایم خواهم ایستاد و گردنم را گرو می گذارم»، او امروز باید شجاعانه بایستد و از برنامه های خود دفاع کند اما اگر بخواهد به منوال گذشته ادامه دهد قطعا بعد از پایان دوره نخست ریاست جمهوری، نه خودش دیگر انگیزه ای برای کاندیداتوری خواهد داشت و نه رأی دهندگان به او تمایلی برای تکرار این رأی خواهند داشت.

وی ادامه داد: آقای پزشکیان یک شخصیت پاکدست و با کارنامه سالم در حوزه سیاسی و تخصصی اش است. اگر می خواهد تاریخ قضاوت بدی درباره اش نکند باید بایستد و از برنامه های خود دفاع کند یعنی مسائل و مشکلات را صادقانه تر با مردم در میان بگذارد و تا روزی که هست و به او اجازه کار می دهند با حداقل ها اجرای برنامه هایش را جلو ببرد.

این فعال سیاسی یادآور شد: برخی تریبون ها و افراد موضوع استعفای آقای پزشکیان را مطرح می کنند؛ معتقدم نیروهای ضدمردم و حداقلی دنبال آن هستند که آقای پزشکیان را وادار به استعفا کنند. او باید قاطعانه بماند و تا زمانی که اجازه پیدا می کند در جهت حل مشکلات مردم گام بردارد.

وی ادامه داد: زمان انتخابات آنقدر نیروهای کیفی برای کمک به آقای پزشکیان وارد صحنه شدند که آقای پزشکیان می توانست چند کابینه با آنها تشکیل دهد اما متأسفانه او حتی یک هزارم آن نیروها را به کار نگرفت. آقای پزشکیان امروز به بن بست خورده است اما می تواند از راه اشتباه برگردد و از نیروهای کیفی متعهد به خود برای اجرای برنامه هایش استفاده کند تا در پایان 4 سال خاطره تاریخی خوبی از خود برای آیندگان به جای بگذارد.