سیروس ناصری: احتمال توافق در دقیقه ۹۰/ ظریف با حضور در مذاکرات فداکاری کرد/ موضوع تحریم‌ها بن‌بستی در مذاکراتی ایجاد نمی‌کند

به گزارش نامه نیوز به نقل از آنا، امروز و فردا، روزهای سرنوشت ساز برای تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان است، آخرین دور از مذاکرات ایران با ١+٥ بناست فردا در مهلت پایانی ٢٤ نوامبر برگزار شود و در این بین در روز ٢٤ نوامبر یا سوم آذر می‌توان گفت همه جهان منتظر آن هستند که چه نتیجه‌ای از این مذاکرات حاصل می‌شود و این سوال وجود دارد که آیا ایران با ١+٥ می‌تواند به یک توافق جامع دست یابد یا خیر. سیروس ناصری نامی آشنا در عرصه مذاکرات هسته‌ای است. عضو پیشین تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای که زمانی تحت هدایت حسن روحانی با تروئیکای اروپایی مذاکره می‌کرد به خوبی روحانی و پالس‌های دیپلماتیک او را می‌شناسد. سفیر ایران در دفتر اروپایی سازمان ملل متحد در ژنو، سفیر ایران در سوئیس و نماینده ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین از جمله مسئولیت‌های ناصری بوده است. سیروس ناصری در گفت‌وگو با خبرگزاری آنا در فاصله دو روز مانده به پایان ضرب‌الاجل نهایی، پیش‌بینی خود را از برگزاری این دور از مذاکرات در وین با ما در میان گذاشت. با او درباره دور پایانی مذاکرات هسته‌ای، لغو تحریم‌ها و سختی‌های پیش روی مذاکره‌کنندگان گفت‌وگو کردیم که ماحصل آن را در زیر می‌خوانید: این دور از مذاکرات هسته‌ای چه تفاوت‌های با دوره‌های قبلی که شما نیز در آن گفت‌وگو‌ها حضور داشتید، دارد؟ این دوره تفاوت‌های اساسی با مذاکراتی که در سال‌های 2004- 2005 برگزار شد، دارد. در آن مقطع هنوز در صحنه واقعی عملیاتی، ما تاسیسات هسته‌ای نداشتیم و هدف اصلی در آن زمان این بود که وضعیت سیاسی بین‌المللی را به سمت ثبات و آرامش ببریم تا بتوانیم با اعتمادسازی تاسیسات هسته‌ای و تشکیلات هسته‌ای کشور را به عرصه عملیاتی شدن برسانیم که موفق شدیم و دوسال بعد از آن فعالیت‌های هسته‌ای کشور آغاز شد. البته در آن مقطع هدف دیگری را نیز دنبال می‌کردیم و به دنبال این بودیم تا در صورتی که سه کشور اروپایی با ایران همراهی کنند و غنی‌سازی را بپذیرند به یک توافق سیاسی هم برسیم زیرا در مذاکرات سعدآباد طرف ما سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان بودند و طرف اصلی که آمریکایی‌ها بودند هیچ‌گاه در مذاکرات حضور نداشتند. البته همان‌طور که پیش‌بینی می‌کردیم در بخش سیاسی به نتیجه نرسیدیم اما توانستیم بدون اینکه امتیازی به کشورهای غربی بدهیم، در یک فضای سیاسی آرام و بین‌المللی از کشورهای غربی امتیاز بگیریم و تاسیسات هسته‌ای را تکمیل کنیم. یکی از این تفاوت‌های این دور از مذاکرات را می‌توان حضور مستقیم آمریکا در مذاکرات هسته‌ای دانست. این دوره فعلی با آن مقطع تفاوت‌های اساسی دارد که به آنها اشاره کردم. فعالیت‌هایی که آن زمان پایه‌گذاری شد، نتیجه داد و کشورهای غربی اکنون اصل غنی‌سازی را پذیرفته‌اند و اکنون دوره تثبیت وضعیت با امضای یک تفاهم‌نامه سیاسی است. اما تفاوت اساسی که وجود دارد، این است که آمریکایی‌ها در مذاکرات حضور مستقیم و مستمر دارند. به نظرم آمریکا باید در تمامی گفت‌وگوها حضور داشته باشد زیرا این دعوایی است که آنها راه انداخته‌اند. دو روز به پایان ضرب‌الاجل نهایی برای توافق هسته‌ای باقی مانده است، پیش‌بینی شما از نتیجه این گفت‌وگو‌ها چیست؟ ببینید در این دوره و در آستانه این مذاکرات طرفین از تمدید مذاکرات صحبت نکرده‌اند و علاقه‌ای هم به این موضوع ندارند که به نظرم این مساله طبیعی است. باید تمرکز همه کشورها برای رسیدن به یک راه‌حل جامع باشد. اما با آنچه که من می‌بینم و با توجه به اختلاف مواضع میان کشورها رسیدن به یک تفاهم کامل بسیار مشکل است. البته بسیاری معتقدند که آمریکایی‌ها در دقیقه 90 مواضع‌شان به خصوص در قبال رفع تحریم را تعدیل می‌کنند و در این ارتباط قدم‌های جدی‌تری برمی‌دارند. همان‌طور که گفتم این موارد صرفا یک پیش‌بینی است و کسی نمی‌داند که دقیقه آخر چه اتفاقی خواهد افتاد. من معتقدم که در کلیات، ایران و کشورهای غربی به توافق خواهند رسید و برای تفاهم در جزئیات توافق، مذاکرات ادامه خواهد داشت. یعنی موضوع لغو تحریم‌ها بن‌بستی در مذاکرات ایجاد خواهد کرد؟ اگر آمریکا این آمادگی را داشته باشد که تمام تحریم‌ها را به‌طور کامل لغو کند، آن وقت می‌تواند انتظار داشته باشد ایران تعهداتش در مورد بخش‌های مختلف برنامه هسته‌ای را عملی کند. روش اعمال توافق هسته‌‌ای به تناسب رفع تحریم‌ها خواهد بود و لغو تحریم‎‌ها مساله‌ای نیست که بن‌بستی در مذاکرات ایجاد کند بلکه تنها فضای کار را پیچیده‌تر خواهد کرد. پیروزی جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا چه تاثیری بر توافق احتمالی هسته‌ای خواهد داشت؟ پیروزی جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا و در اختیار گرفتن سنای این کشور، موضوعی بود که از قبل پیش‌بینی شده بود به همین دلیل مساله‌ای نیست که مسیر مذاکرات را تغییر دهد. فرض کنید اگر آمریکایی‌ها با دولت ایران به توافق برسند، هزینه مخالفت کنگره این کشور با توافق هسته‌ای با ایران برای جمهوری‌خواهان بسیار زیاد خواهد بود. همچنین در حال حاضر نیز طرف مذاکره ایران، دولت آمریکا است و آنها باید یک‌سری مواضع منطقی را بپذیرند و اگر توان و اراده سیاسی در دولت آمریکا وجود داشته باشد، احتمال به نتیجه رسیدن مذاکرات بسیار زیاد است. تاکنون تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای با شما مشورت داشته است؟ موردی پیش نیامده است و فکر نمی‌کنم نیازی به مشورت باشد. اگر در هر صورتی تلاش تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای به توافق نیانجامد، تا چه میزان احتمال تکرار برخوردی که با برخی اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در سال‌های 2004- 2005 شد، وجود دارد؟ فکر می‌کنم ظریف فداکاری بزرگی کرده است. من اطلاع دارم که ظریف نه مایل بود نه آمادگی داشت که سمت وزارت امور خارجه و مسئولیت مذاکرات را بپذیرد زیرا فضای سیاسی داخلی کشور فضای سالمی نیست. به همین دلیل آقای ظریف این خطر را پذیرفته است و تنها هدف او و دستیارانش خدمت به نظام، کشور و مردم است. درباره اتفاقی که برای برخی از اعضای تیم مذاکره‌کننده قبلی در سال‌های 2004- 2005 پیش آمد، من درباره بقیه اظهار‌نظر نمی‌کنم اما درباره خودم می‌گویم که ما در آن مقطع به نتیجه درستی که خودمان طراحی کرده بودیم، رسیدیم در حالی که پس از آن از نظر شخصی بسیار خسارت دیدیم. به هر حال هر فعالیت سیاسی می‌تواند پیامدهایی داشته باشد و مهم این است که به کشور و مردم خدمت کنیم. همچنین معتقدم که تیم مذاکره‌کننده فعلی و در راس آن‌ها آقای ظریف صرفا برای نظام و خدمت به کشور تلاش می‌کنند.