چرا احمدی‌نژاد سیاست خارجی روحانی را «آبگوشتی» می‌داند؟ /تیر 94 پایان سیاست‌ورزی‌های مردی برآمده از تیر 84
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) : 
مصطفی داننده: این روزها احمدی نژاد در حال تماشای فعالیت‌های حسن روحانی در عرصه دیپلماسی است. فعالیت‌هایی که در حال به سرانجام رساندن مذاکرات هسته‌ای و شکاندن تابوی مذاکره با آمریکاست. آرزوهایی که احمدی نژاد سال‌ها به دنبال آن بود تا از خود یک چهره ملی بسازد و نام خود را در کنار امیر کبیر، ستارخان، باقرخان و مصدق قرار دهد.
نامه‌نگاری‌های او با اوباما و بوش، درخواست‌های پی در پی برای مناظره با روسای جمهور آمریکا، تلاش برای به سرانجام رساندن پرونده هسته‌ای با مدیریت برزیل و ترکیه و سخن از مدیریت جهان نمونه‌های بارز این معناست. حالا احمدی نژاد با این آمال‌ها در حال تماشای پیشرفت روزافزون حسن روحانی است. او با چشمان خود می‌بیند حسن روحانی و وزیر خارجه‌اش درحال تبدیل شدن به قهرمانان ملی ایران هستند. حتی مردم به این نتیجه رسیده‌اند که ظریف، مصدق تازه ایران است.
برای احمدی نژادی که می‌خواست متفاوت ترین رئیس جمهور تاریخ ایران باشد، دیدن این پیشرفت کمی سخت است. آنطور که از رفتارهای سیاسی او طی هشت سال گذشته و همچنین روایت وزرای سابق دولت او از شخصیت رئیس دولت نهم و دهم، بر می‌آید، احمدی نژاد دوست ندارد کسی را بالاتر و محبوب تر از خود ببیند.
بر همین اساس احمدی نژاد تصمیم گرفته است به عنوان یک ضدقهرمان پای به عرصه سیاسی ایران بگذارد و با برنامه‌های خود قهرمان سازی روحانی را منتفی کند.
احمدی نژاد در اولین گام سکوت خود را شکسته است و بعد از بهمن 92 در مجامع عمومی ظاهر می‌شود، سخنرانی می‌کند و بازهم از تئوری‌های خود سخن می‌گوید. او همچون هشت سال گذشته از مدیریت جهان سخن می‌گوید و اعتقاد دارد تفکر مدیریت او می‌تواند جهان را سروسامان دهد. این ادبیات نشان می‌دهد او تغییری نکرده است و با همان تفکر قبلی می‌خواهد به مقابله با روحانی بپردازد.
احمدی نژاد به این فکر می‌کند که ایرانی‌ها به دلیل ویژگی‌های اخلاقی‌شان علاقه فراوانی به مدیریت جهان و رهبری منطقه دارند. به خاطر همین تلاش می‌کند با یادآوری فتوحات ایرانیان، آنها را با مدیریت جهانی به خود جذب کند.
رئیس جمهور سابق ایران در گام دوم خود از مخالفتش با روش مذاکرات دولت تدبیر و امید رونمایی می‌کند. از سخنان او اینگونه بر می‌آید که احمدی نژاد به ظاهر مخالف مذاکره رودرو با آمریکاست. به طور مثال او در آخرین سخنرانی خود می‌گوید:« برخی ها تقابل جریان استکباری را علیه نظام اسلامی سوء تفاهم می دانند . برخی ها فکر می کنند با دو تا آبگوشت خوردن و دور هم نشستن با استکبار جهانی مسائل حل می‌شود اما حقیقت آن است که همه فشارها برای جلوگیری از ظهور نزدیک امام عصر(عج) است . »
احمدی نژاد در این سخنان به صورت صریح از رفتار دیپلماسی روحانی انتقاد می‌کند و حتی با لحنی تمسخر آمیز این روش را روش آبگوشتی می‌داند. رئیس دولت دهم از هم نشینی ظریف با جان کری راضی نیست. علت این راضی نبودن اما به عدم اعتماد او به آمریکا برنمی‌گردد بلکه احمدی نژاد بهتر از هرفردی دیگری می‌داند که روحانی روش درستی را برای رسیدن به توافق نهایی انتخاب کرده است.
کشورهای اروپایی، چین و روسیه در تمام تصمیمات خود نظر آمریکا را جویا خواهند شد و قطعا بدون نظر او تصمیمی در عرصه دیپلماسی به ویژه در رابطه با ایران نخواهند گرفت. احمدی نژاد در دوران هشت ساله ریاست جمهوری خود به خوبی پی به این معنا برده است و می‌داند که آمریکا کلید حل پرونده هسته‌ای ایران است. به همین دلیل احمدی نژاد می‌خواهد در سخنرانی‌های خود حس آمریکاستیزی را در میان مردم به اوج خود برساند و با درهم آمیختن آن با مسائل مذهبی، قشر متدین ایران را در مقابل روحانی قرار دهد.
تیر 94 همچون تیر 84 برای احمدی نژاد ماه مهمی است. اگر روحانی بتواند در تیر ماه 94 توافق بزرگ را امضا کند و تحریم‌ها رفع و درهای کشور به سوی اقتصاد دنیا باز شود تقریبا هیچ گروهی دیگر شانسی برای پیروزی بر روحانی و طرفداران او ندارد و از هم اکنون می‌شود حسن روحانی را رئیس جمهور هشت ساله ایران دانست. اما اگر این اتفاق نیفتد و مذاکرات ایران و کشورهای 1+5 به توافق ختم نشود این احمدی نژاد است که سوار بر موج خوشبختی می‌تواند براحیای سیاسی خود ده سال بعد از تیر 84 بیندیشد.
احمدی نژاد در حال آزمون و خطای بزرگی است، بازی که می‌تواند او را یک بازنده و یا برنده بزرگ این میدان تبدیل کند. قطعا تا تیر 94 ما بازهم شاهد سخنرانی‌های احمدی نژاد خواهیم بود، سخنرانی‌هایی که می‌تواند هر روز آتشین تر و پرکنایه تر باشد.
دیدگاه تان را بنویسید