وال استريت ژورنال: اساسآ قانون مصوب سنا درباره ايران چيست؟

به گزارش نامه نیوز، سنای آمریکا در جلسه روز پنج شنبه با اکثریت آرا قانونی را تصویب کرد که به کنگره اجازه می دهد هر گونه توافق هسته ای آمریکا را با ایران بازبینی کند. این روزنامه به برخی اصول این قانون و آنچه که در آینده رخ خواهد داد اشاره کرد. سوال: اصلا این لایحه چیست؟ پاسخ: این قانون از باراک اوباما رئیس جمهور می خواهد هر گونه توافق هسته ای با ایران را ظرف مدت پنج روز به کنگره ارائه کند و تا سی روز یعنی زمانی که کنگره بررسی های اولیه را درباره توافق انجام می دهد، مانع از صدور دستور وی برای کاهش یا هرگونه تغییر در تحریم ها علیه تهران می شود. قانونگذاران همچنین قادر خواهند بود درباره رد توافق یا پذیرش آن تصمیم گیری کنند. اگر کنگره قطعنامه ای برای رد هر گونه توافق هسته ای تصویب کند، اوباما دوازده روز فرصت دارد این اقدام کنگره را وتو کند. در صورت استفاده اوباما از حق وتوی خود، کنگره ده روز فرصت دارد تا حمایت دو سوم اکثریت لازم را برای خنثی کردن این وتو جلب کند. بر اساس این قانون، دولت مکلف خواهد بود هر نود روز یک بار با جزئیات کامل درباره فعالیت های تروریستی ایران به کنگره گزارش دهد و نیز اثبات کند ایران به تعهداتش بر اساس توافق نامه نهایی پایبند است. سوال: کنگره یک قوه کاملا مجزا از دولت است. چرا نیاز دارد برای خود اختیاراتی ایجاد کند که هر گونه توافق با ایران را بازبینی کند؟ پاسخ: اوباما به صراحت اعلام کرده است هرگونه توافقی با ایران یک توافق اجرایی خواهد بود و به مجوز سنا نیاز ندارد. سناتورهای آمریکا به خوبی این موضوع را درک نکرده اند و برهمین اساس، مبنای تصویب این قانون را پایه ریزی کردند. این امر همچنین باعث شد چهل و هفت تن از سناتورهای جمهوری خواه به مقامات ایران نامه بنویسند. هر چند، دولت و متحدانش از این اقدام سناتورها به شدت انتقاد کردند، سناتورها اعلام کردند هدف آنها از ارسال این نامه این بود که به ایرانی ها بفهمانند آنها از مذاکره کننده های آمریکایی حمایت نمی کنند. سوال: در صورت تصمیم کنگره برای رد توافق هسته ای چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ پاسخ: نخست این که این خود یک «اگر» بزرگ است. این که کنگره چنین تصمیمی اتخاذ کند احتمال بسیار اندکی دارد. حتی اگر نمایندگان دو حزب دموکرات و جمهوری خواه درباره تصویب نکردن این توافق با هم هم عقیده باشند و چنین قانونی را تصویب کنند، به احتمال زیاد این قانون با وتوی کاخ سفید مواجه خواهد شد. احتمال موفقیت سنا و مجلس نمایندگان برای جلب حمایت دو سوم سناتورها برای خنثی کردن این وتو نیز اندک است. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، موضوع سوال به سمت تحریم هایی منحرف خواهد شد که کنگره آنها را علیه تهران وضع کرده است. در صورت رد توافق رئیس جمهور قادر نخواهد بود به منظور اجرای تعهدات آمریکا بر اساس توافق برخی از تحریم های کنگره را علیه ایران لغو کند. سوال: اگر احتمال مخالفت کنگره با توافق نهایی اندک است، چرا قانونگذاران آمریکایی این همه برای تصویب این قانون تمایل داشتند؟ پاسخ: تا حدی بهره بردن از امتیاز نهادی و تا حدی نیز سیاست از عوامل مهم پافشاری قانونگذاران برای تصویب این قانون بود. بسیاری از جمهوری خواهان کنگره می خواهند موضع کاملا مخالفی با کاخ سفید اتخاذ کنند که در گذشته از برخی اختیارات اجرایی خود علیه آن استفاده کرده است، البته این اختیارات اجرایی در مسائل سیاست خارجی نبوده بلکه در موضوعاتی مثل مهاجرت، قوانین مربوط به آب و هوا و دیگر موضوعات داخلی بوده است. در مسائل سیاسی- بسیاری از قانونگذاران آمریکا از جمله برخی دموکرات ها درباره مذاکرات با ایران نگرانند و به آن اعتماد ندارند. برهمین اساس قانونگذاران هر دو حزب می خواهند کنگره نقش بیشتری در مسائل خارجی آمریکا داشته باشد. سوال: این قانون با نود و هشت رای موافق و فقط یک رای مخالف تصویب شد. این یک رای مخالف چه معنی دارد؟ پاسخ: تام کاتن سناتور ایالت آرکانزاس و تنظیم کننده نامه سناتورهای جمهوری خواه به رهبران ایران تنها رای مخالف را به این قانون داد. وی معتقد است توافق نظامی هسته ای باید «به شکل یک قرارداد به کنگره ارائه شود و دو سوم اکثریت آرا را همانطور که در قانون اساسی آمریکا آمده است، به دست آورد». وی همچنین می گوید نباید به ایران و این که به تعهدات خود در توافق نهایی پایبند خواهد ماند، اعتماد کرد.

منبع: تیک