اقدام عجیب آیپک در مقابله با توافق ایران

به گزارش نامه نیوز در واقع با وجود اینکه تعطیلی ماه آگوست کنگره باعث تشدید مخالفت جمهوری خواهان با این توافق در کپیتال هیل شده، واقعیت همچنان ادامه دارد: آنها احتمالا نمی توانند آن را متوقف کنند. آنها برای این کار نیازمند پشت کردن دموکرات ها به اوباما در هر دو مجلس کنگره هستند و با وجود آنکه مخالفان توافق لابی‌گری های جدی را در حوزه های انتخابیه، چنین دورنمایی بعید به نظر می رسد. این یعنی حتی اوباما که در مرحله پایانی دوره ریاست جمهوری خود قرار گرفته، با وجود مخالفان جمهوری خواهی که کنترل کنگره را به دست دارند و کاخ سفید را نیز هدف قرار داده اند، در آستانه یک پیروزی میراث گونه قرار گرفته است؛ تایید توافقی که او و حامیانش می گویند باعث حفظ امنیت جهان خواهد شد. با این حال مخالفان همچنان هشدار می دهند که نتیجه این توافق دقیقا برعکس خواهد بود: این توافق دست ایران را به عنوان یک تهدید وجودی برای اسرائیل و جهان قدرتمند می کند. هافینگتون پست در گزارشی با عنوان «آیپک یک دریاسالار خاص را برای انتشار یادداشت علیه توافق ایران انتخاب کرد» نوشت: او منتقدی است که معتقد است کاخ سفید اوباما توسط اخوان المسلمین کنترل می شود. در ادامه این گزارش آمده: هفته گذشته آیپک به عنوان بزرگترین گروه طرفدار اسرائیل در آمریکا یادداشتی را منتظر که در آن فهرستی از فرماندهان سابق نظامی مخالف توافق هسته ای ایران آورده شده بود. در میان این افراد برجسته نامی به چشم می خورد که چندان شناخته شده نیست. برخلاف دیگر افراد در یادداشت آیپک، دریاسالار جیمز لیونز بازنشسته در سطوح بالای قدرت سیاسی فعالیتی نداشته و زمان خود را صرف تئوری های توطئه کرده و این امر مشخصا نشان می دهد که چرا او از توافق با ایران حمایت نمی کند. لیونز به طور خاص معتقد است که اخوان المسلمین به دولت اوباما نفوذ کرده است. و تمامی این مسائل باعث می شود که اقدام آیپک که لیونز را در فهرست یادداشت خود قرار داده، عجیب باشد. این گروه تلاش خود را به کار گرفته تا توافق ایران را از بین ببرد و در عین حال خود را در موضعی قرار داده که بگوید علنا خواهان جنگ با ایران نیست. باب منندز، سناتور جمهوری خواه ایالت نیوجرسی که مخالفتش با توافق هسته ای ایران از روز گذشته خبرساز شده، طی یادداشتی در نیویورک پست با عنوان «پیشنهاد من برای یک توافق هسته ای بهتر» نوشت: باراک اوباما و جان کری بارها گفته اند که انتخابی جز این توافق هسته ای ایران و یا جنگ وجود ندارد. من با این مسئله مخالفم. اگر گروه 1+5 به یک توافق دست نمی یافت، آیا ما با ایران وارد جنگ می شدیم؟ فکر نمی کنم. تمام کسانی که می گویند راه حل بهتری وجود ندارد،اشتباه می کنند. منندز در ادامه یادداشت خود آورده: طرفداران توافق اینطور استدلال می کنند که توافق خوبی که بتواند بخش های اصلی زیرساخت هسته ای ایران را برچیند، وجود ندارد- اینکه ایرانیان مذاکره کنندگان سرسختی بودند- و با وجود اهرم های اقتصادی گسترده ما و فشار جامعه بین المللی علیه ایران، ما نتوانستیم زمانی بیش از 10 سال بازرسی و راستی آزمایی را در ازای لغو دایم تحریم ها به دست آوریم. من اینطور فکر نمی کنم. من باور دارم که ما هنوز هم می توانیم به یک توافق بهتر دست یابیم، چگونه؟ ما می توانیم بدون آنکه کل توافق را رد کنیم، آن را تصویب نکنیم. منندز در ادامه نوشته است: می ‌توانیم دولت را مجبور کنیم که مذاکرات و برنامه اقدام مشترک - که شامل 10 میلیارد دلار از دارایی‌های ایران و توقف کاهش خرید نفت ایران و تحریم‌های دیگر این کشور است را از سر بگیرد. من حتی حاضرم به عنوان نشان دادن حسن نیت یکباره مبلغ مشخصی از دارایی‌های ایران را در جریان مذاکرات آزاد کنم. در طول این مذاکرات برخی موارد اندک اما کلیدی باید مورد بازبینی قرار گیرند: نخست اینکه، ایران هرچه سریعتر پروتکل الحاقی را به تصویب رسانده تا ما اطمینان داشته باشیم هماهنگی ‌های دائم بین ‌المللی برای دسترسی به سایت‌ های مشکوک ایران وجود خواهد داشت. دوم مسئله اعمال ممنوعیت بر تحقیق و توسعه سانتریفیوژها در دوره توافق است تا این اطمینان وجود داشته باشد که ایران در زمان کنار رفتن قطعنامه‌ ها و تحریم‌ های سازمان ملل ظرفیت لازم برای آغاز سریع گریز هسته ‌ای را در اختیار نداشته باشد. سوم موضوع بستن تاسیسات غنی‌سازی فردو است. تنها هدف فردو تقویت برنامه هسته ‌ای ایران به سمت حمله نظامی بود. باید این تاسیسات را تعطیل کرده و توانایی ایران برای استفاده از این مرکز در آینده را نیز سلب کنیم. اگر ایران چیزی برای پنهان کردن نداشته باشد نیازی به ایجاد این مرکز در زیر کوه ندارد. چهارم موضوع تحلیل کامل ابعاد نظامی احتمالی برنامه ایران است. ما نیاز به برنامه ریزی داریم تا این موضوع نادیده گرفته نشود. ایران و آژانس باید پیش از رفع کامل تحریم‌ ها این موضوع را حل کرده و ناتوانی ایران در همکاری باید به بازگشت خودکار تحریم‌ ها منجر شود. پنجم مسئله تمدید دوره توافق است. یکی از نگران کننده ترین بخش ‌های توافق دوره محدودیت 10-15 ساله بر برنامه هسته ‌ای ایران است که این محدودیت می‌ تواند از سال هشتم به بعد نیز لغو شود. قول توافقی با دوره زمانی قابل توجه را به ما دادند اما به نیمی از آنچه انتظار داشتیم نیز دست نیافتیم. ایران باید تا زمانی که به فریب دنیا ادامه می‌ دهد خواسته ‌های جامعه بین ‌الملل را اجابت کند که این زمان دست کم 20 سال خواهد بود. ششم موضوع داشتن توافقی است که طی آن نوع مجازات های اعمال شده از سوی گروه 1+5 بر ایران به دلیل نقض تحریم‌ها مشخص شود.

منبع: فرارو