دیپلماسی پساتحریم در برونئی سرزمین آشتی

به گزارش نامه‌نیوز، ظریف امروز در ادامه سفر دوره ای خود به شرق آسیا وارد برونئی شد. این دیپلمات ایرانی در دوران مسوولیت خود در دولت تدبیر و امید برای نخستین بار است که به این کشور در شرق آسیا سفر می کند. گسترش روابط دو جانبه سیاسی واقتصادی ازمهم ترین محورهای سفر وزیر امور خارجه ایران به این کشور است. نخستیین دیدار این دیپلمات ایرانی با المهتدی بالله ولیعهد و وزیر ارشد در دفتر نخست وزیری این کشور است که از دقایقی قبل آغاز شده است. پس از آن ظریف از مسجد جامع البولیکاح بازدید می کند. وی دراین سفر چند ساعته همچنین با حسن البولیکاح سلطان برونئی، حاجی علی بن حاجی آپونگ وزیر گردشگری ومنابع اولیه، لیم جاک سنگ وزیر تجارت وامورخارجه دیدار و گفت و گو می کند. دیدار با حاجی محمد یاسمین بن حاجی عمر وزیر انرژی و صنایع برونئی از دیگر برنامه های سفر ظریف به این کشور است. برونئی (به انگلیسی: Brunei) کشوری در جزیره بورنئو در جنوب شرقی آسیا، پایتخت آن بندر سری بگاوان است. نام رسمی این کشور «کشور برونئی سرزمین آشتی» (به مالزیایی با خط عربی: نڬارا برونی دارالسلام) است. نام برونئی از واژه سانسکریت «varun» به معنی اقیانوس گرفته شده است این کشور کوچک با اکثریت مسلمان، در آسیا بیش تر به دلیل نام پادشاه و ثروت افسانه ای او شناخته شده است. برونئی با جمعیت 400 هزار نفر در کنار مالزی قرار گرفته است و در حقیقت در گذشته به همراه دیگر بخش های مالزی یکی از کشورهای تحت الحمایه انگلیس بود. برونئی تنها بخش در مجموعه این بخش ها است که در سال 1963 ترجیح داد تحت الحمایه انگلیس باقی بماند و به مالزی نپیوندد. این کشور در سال 1984 استقلال یافت و به دلیل داشتن منابع فراوان نفت و گاز، یکی از بالاترین استانداردهای زندگی در جهان را دارا است. در سده نوزدهم سلاطین برونئی بخش کوچکی از قلمرو پیشینشان را تحت حکومت داشتند. بریتانیای کبیر به جایی که به صورت بهشت دزدان دریایی درآمده بود نظم و ترتیب داد و از 1888 تا 1971 این سرزمین را همسود خود کرد. در 1984 حکومت سلطان حسن البولیکاح مجدداً برقرار شد. گفته می شود وی ثروتمندترین مرد این کشور نفت خیر جهان است. **سیاست سلطان که پادشاهی موروثی است با کمک شورای وزیرانی که خود انتصاب می کند با صدور فرمان حکومت می کند. هیچ حزب سیاسی وجود ندارد. حاجی حسن البولکیاح سلطان برونئی که گفته می‌شود ثروتمندترین مرد جهان است پس از استعفای پدرش در 5 اکتبر 1967 جانشین وی شد. مجلس قانون گذاری این کشور در سال 2004 برای نخستین بار پس از 20 سال تشکیل شد. البته سلطان این مجلس را در سال 2005 ملغی کرد و مجلس جدیدی را با 29 کرسی روز بعد از آن تشکیل داد. قوانین این کشور برگرفته از قوانین انگلیسی است. در برخی بخش ها قوانین شرعی دین اسلام در دادگاه ها برای مسلمانان ارجحیت دارد. **اقتصاد تولید ناخالص داخلی این کشور 557/9 میلیارد دلار است. 180 هزار و 400 نفر، نیروی کار این کشور را تشکیل می دهند. نرخ بیکاری در این کشور چهار درصد است. آماری از نرخ بیکاری آن در دست نیست. در سال 2005 میلادی نرخ تورم در برونئی 1/1درصد بود. محصولات صادراتی این کشور شامل نفت خام، گاز طبیعی و البسه است که به کشورهای ژاپن (5/30درصد)، اندونزی (9/19 درصد)، کره جنوبی (9/14 درصد)، استرالیا (5/11 درصد) و آمریکا (7/7 درصد) صادر می شود. محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین آلات و تجهیزات حمل و نقل، کالاهای مصرفی، مواد غذایی و مواد شیمیایی است که از کشورهای سنگاپور (4/31 درصد)، مالزی (9/18 درصد)، انگلیس (8 درصد)، ژاپن (5/5 درصد)، چین (4/5 درصد) و تایلند (5/4درصد) وارد می شود. نفت در سال 1929 کشف شد. استخراج ذخایر فراوان نفت و گاز طبیعی برونئی را از یکی از بالاترین میزان های درآمد سرانه در جهان برخوردار کرده است، بیشتر غذای مورد نیاز کشور باید وارد شود. **تقسیمات کشوری کشور برونئی به چهار استان (daerah) تقسیم شده که این استان ها نیز 38 شهرستان (mukims) را در خود جای داده اند. چهار استان این کشور عبارتند از: بلائیت، توتونگ، برونئی-موآرا، و تمبورونگ. جزیره بورنئو که برونئی در آن قرار دارد.این کشور در شمال غربی کرانه بورنئو واقع شده، و دارای آب و هوای استوایی گرم و مرطوب است. برونئی متشکل است از دو سرزمین محصور ساحلی. قسمت (بزرگ تر) غربی تپه دار است؛ سرزمین شرقی بیشتر کوهستانی و جنگلی است. در این کشور که 8/86٪ از جمعیت آن باسواد هستند، تحصیل اجباری نیست. همچنین مردم برونئی خدمت سربازی اجباری ندارد.

منبع: ایرنا