مردم خواهان فرصت‌ دادن به دیدگاه‌های جدید برای اداره کشور هستند

به گزارش نامه‌نیوز، انتخابات مجلس دهم و جنس آرای مردم به نامزدهای لیست امید در شرایطی که بسیاری از نیروهای شناخته‌شده اصلاح‌طلب یا خودخواسته یا در مرحله بررسی صلاحیت‌ها از حضور در انتخابات بازماندند، پیام دوباره اعتماد به جریان سیاسی اصلاح‌طلب را مخابره کرد. آنان در عین‌ حال بر مطالباتی تأکید داشتند که از دوران اصلاحات تاکنون، بارها بر آنها پای فشردند و البته موفقیت‌هایی نیز به دست آوردند. این خواسته‌ها در انتخابات سال ٩٢ نیز فرجام انتخابات را رقم زد و البته از آن روز، برخی موانع در مجلس نهم، عملاً مقابل این خواسته‌های ملی قرار گرفت. مردم در اسفند ٩٤ و اردیبهشت ٩٥ اعلام کردند خواهان استفاده از ظرفیت‌های قانونی برای چرخش نخبگان و فرصت‌دادن به دیدگاه‌های جدید برای اداره کشور هستند. قانون اساسی نیز این روند را به رسمیت شناخته و تصریح دارد اداره کشور باید بر مبنای آرای عمومی باشد. وقتی یک جریان سیاسی با ارائه برنامه‌ها و شعارهای مشخص، از مردم رأی می‌گیرد، خود را متعهد به اجرای آن مطالبات کرده و باید به آنها جامه ‌عمل بپوشاند. هرگونه عملکردی غیر از این، حق‌الناس‌بودن رأی را به چالش مي‌كشد چراکه صرفا در مرحله شمارش آرا نیست که این حق عمومی باید با وسواس حفظ شود. مردم به برنامه‌هایی رأی داده‌‌اند و خواهان اجرای آن هستند و اگر این اتفاق رخ ندهد، انتخابات از معنای خود نزول می‌کند. در دنیا هم که جمهوریت و دموکراسی به‌عنوان روش اداره کشور به رسمیت شناخته شده است، جریانی که اکثریت کرسی‌های پارلمانی را کسب می‌کند، مدیریت پارلمان و حتی دولت را با نفرات اصلی خود در دست می‌گیرد و این موضوعی کاملا طبیعی است. در ایران هم که نظام نیمه‌ریاستی، نیمه‌پارلمانی حاکم است و انتخابات به صورت کاملا حزبی برگزار نمی‌شود، نماد انتخاباتی جریان سیاسی که معمولا به‌عنوان سرلیست تهران وارد انتخابات می‌شود، بالاترین رأی را در سراسر کشور کسب می‌کند و قرارگرفتن او در رأس مجلس، امری کاملا بدیهی و از لوازم دموکراسی است. اگر قرار باشد مدیریت مجلس با همان شیوه‌های گذشته تداوم یابد، حوزه‌های مورد انتقاد دوره‌های گذشته هم ترمیم نخواهد شد. رئیس مجالس هشتم و نهم حتما محاسنی دارد و در موضوع بررسی برجام در مجلس، مدیریت قابل‌قبولی داشت. اصلاح‌طلبان نیز به احترام مواضع جدید لاریجانی او را در فهرست انتخاباتی خود در قم قرار داده و از او بااحترام یاد می‌کنند. بااین‌حال او هشت‌سال ریاست مجلس را برعهده داشته و هرچه نبوغ و خلاقیت داشته به خرج داده است. سرلیست اصلاح‌طلبان هم چهره‌ای ملی است که از ریاست دانشگاه تهران و وزارت پست و تلگراف و تلفن و سازمان ‌برنامه‌و‌بودجه تا معاون‌اولی دولت اصلاحات را تجربه کرده است و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای‌عالی انقلاب فرهنگی است. عارف، انسانی معتدل، پاک‌دست و منضبط است و حتی جریان مقابل هم در این ویژگی‌ها و خصوصیات فردی او شک و تردید ندارد. مطالبات جامعه، در سفرهای دکتر عارف به سراسر کشور مقابل دیدگان او بیان شد و او از مردم خواست برای تحقق این خواسته‌ها، تحت هیچ شرایطی با صندوق رأی قهر نکنند. می‌دانیم این آخرین انتخابات نبوده و نیست. سال ٩٦ انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم و شوراهای پنجم برگزار خواهد شد. انسجام جریان هوادار اصلاحات دارای اهمیت بسیاری است و آنان باید بدانند وقتی به صحنه می‌آیند تغییر مدنظر آنان هم رخ می‌دهد و چرخش نخبگان به شکل طبیعی انجام خواهد شد. تشتت آرا در سال ٨٤ و تعدد نامزد، توفیق را از آنان گرفت و حالا باید ثابت شود که انسجام با وجود محدودیت‌های بررسی صلاحیت‌ها و نبود چهره‌های شاخص، باز هم نتیجه لازم را خواهد داشت؟ مجالس هشتم و نهم در حوزه‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی با خواسته‌های مردم فاصله بسیاری داشتند و بسیاری از کاستی‌های دوران احمدی‌نژاد به‌ویژه همین مسئله یارانه‌ها، محصول مماشات اصولگرایان با دولت اصولگراست. اکنون نوبت به ایجاد تغییر در این رویه‌هاست. آنانی که در فهرست امید به مجلس راه پیدا کرده‌‌اند حتما می‌دانند همراهی‌نکردن آنها برای ایجاد تغییر، نوعی خودزنی سیاسی به‌شمار می‌رود. این دوره چهارساله تمام می‌شود و آنان باید بدانند اعتماد عمومی اگر از دست برود دیگر به‌سوی آنان بازنخواهد گشت. حتی لایه‌های قدرت و جناح رقیب هم روی افرادی که مدام رنگ عوض می‌کنند، حسابی باز نخواهد کرد. آنانی هم که با عنوان مستقل وارد شده‌‌اند معمولا در فضای سیاسی و شرایط این انتخابات به دلیل نگرانی از عنوان اصلاح‌طلب و تأثیر آن در بررسی صلاحیت‌ها بوده است. آنها حتما مطالبات مردم حوزه‌های انتخابیه خود را دیده‌‌اند و می‌دانند برای تحقق آن باید با فراکسیون امید در مجلس همراه شوند. با ارتباطات منطقی درون‌پارلمانی بخش قابل‌توجهی از این آرا به‌سوی این فراکسیون سوق پیدا می‌کند. اگر فراکسیون انسجام، همسویی و شفافیت داشته باشند نباید نگران بود. درعین‌حال اگر برخی نامزدهای فهرست امید، دیدگاهی غیر از این دارند مناسب است که آن را در گفت‌وگوهای درونی حل کنند. پس از سال ٧٦، جریان اصلاحات از برخی تک‌روی‌ها و خودبزرگ‌بینی‌ها لطمه بسیاری خورد. رئیس‌جمهور دوران اصلاحات، آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی و رئیس‌جمهور فعلی که با پیام خود، مردم را به صحنه انتخابات دعوت کردند امروز هم می‌توانند نقش مشورتی خود را برای گذر از وضع موجود، ایفا کنند.

منبع: روزنامه شرق