نگاهی به عناوین مهم روزنامههای صبح دوشنبه؛
روایت توکلی از شکل گیری پلیس ضدشورش/ صندلی را از زیرپای عارف کشیدند/ كاري به ديگران نداريم كار خودمان را ميكنيم
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
به گزارش نامه نیوز، روزنامههای صبح امروز دوشنبه به موضوعات مهم روز پرداختهاند. روزنامه وطن امروز در یادداشتی تحت عنوان موعد خواستگاری نزدیک است! نوشت: موفقیت دولت در پیشبرد اهداف موردنظرش تاکنون مرهون تصویرسازیهای غیرواقعی از فضای حاکم بر دولت بوده است. تصویرسازیهایی که موجب شده واقعیات مربوط به قوه مجریه کمتر برای افکار عمومی در 3 سال اخیر به چشم آید. همین تصویرسازیهای جعلی بوده که به دولتی با این مختصات، این امکان را داده تا بتواند از آزادی بیان سخن بگوید و خود را مدافع آزادی جلوه دهد، اگرنه آزادیخواهی و انتقادپذیری را در سابقه کدامیک از دولتمردان میتوان یافت؟ همین تصویرسازیهای وارونه از واقعیت بود که موجب شد دولت یازدهم برجام را بر مردم تحمیل کند، اگرنه دستاورد واقعی برجام برای مردم تاکنون چه بوده است؟ موفقیت دولت در پیشبرد اهداف موردنظرش تاکنون مرهون تصویرسازیهای غیرواقعی از فضای حاکم بر دولت بوده است. تصویرسازیهایی که موجب شده واقعیات مربوط به قوه مجریه کمتر برای افکار عمومی در 3 سال اخیر به چشم آید. همین تصویرسازیهای جعلی بوده که به دولتی با این مختصات، این امکان را داده تا بتواند از آزادی
بیان سخن بگوید و خود را مدافع آزادی جلوه دهد، اگرنه آزادیخواهی و انتقادپذیری را در سابقه کدامیک از دولتمردان میتوان یافت؟ همین تصویرسازیهای وارونه از واقعیت بود که موجب شد دولت یازدهم برجام را بر مردم تحمیل کند، اگرنه دستاورد واقعی برجام برای مردم تاکنون چه بوده است؟ این روزنامه در گزارشی دیگر با عنوان اعتراض سازمان انرژی اتمی به آژانس به دلیل نشت اسناد محرمانه توافق صالحی و آمانو نوشت: توافق میان صالحی و آمانو تنها چند ساعت پس از اعلام برجام و در همان وین امضا شد. نامش را هم نهادند: «نقشه راه هستهای»! نقشه راه در واقع فنیترین مسائل مربوط به برنامه هستهای ایران را پوشش میداد. یعنی هر آنچه مربوط به تعهدات ایران در توقف و تعطیلی برنامه هستهای در برجام بود، در نقشه راه به صورت عملیاتی قید شده بود. از همه مهمتر نقشه راه توافقاتی درباره برخی ادعاهای جنجالی آمریکا بویژه درباره مساله PMD در خود داشت. براساس نقشه راه، بازرسی از مراکز نظامی مورد ادعای آمریکا صورت گرفت. آمانو و بازرسانش سایت پارچین را بازرسی و نمونهبرداری کردند. روزنامه آرمان در گزارشی تحت عنوان افشاگری پالیزدار علیه مرتضوی / مرتضوی گفت
نسخه تمام اسناد و مدارکش را از کشور خارج کرده است / به همسرم گفت معطل نباش، برو برای بچههایت پدر پیدا کن! مینویسد: پالیزدار در تشریح علت شکایت خود مدعی شد: از طرف مرتضوی تهدید به اعدام شدم، مرتضوی گفته بود که «اگر نگویی هرچه که درباره مقامات سابق قضائی گفتهای دروغ بوده است خودم چهارپایه را از زیر پای تو میکشم و تو را اعدام میکنم». او در ادامه ادعای خود افزود: در آن لحظه شاهدی نداشتم که بعدها این اظهارات را تایید کند، اما از شانس خوبی که داشتم، مرتضوی به همسرم در حضور پدر و برادر و کسانی که در اتاقش بودند نیز همین جملات را گفت. به این شکل که مرتضوی از همسرم میپرسد: چند فرزند داری؟ همسرم در پاسخ میگوید: ۴ فرزند.که در جواب همسرم میگوید: معطل پالیزدار نباش، برو یک پدر برای بچه هایت پیدا کن. وی مدعی شد: مرتضوی بعدها این را کتمان کرد؛ اما خانواده من شاهد این ماجرا بودند،دیگر این را چگونه میتواند کتمان کند؟البته قبل از اینکه تعلیق قضائی برای مرتضوی صادر شود در یک مقطع این بحث مطرح شد و مرتضوی به آقای ضیایی گفت که پالیزدار دچار توهمات «انفرادی» شده است، من این حرف را به او نگفتهام و بعد از کتمان او،
ضیایی به مرتضوی گفت که تو همه چیز را کتمان میکنی و در همان لحظه عکسهایی از کهریزک را روی میز گذاشت و گفت که شما این را هم کتمان کردید. روزنامه آرمان همچنین در مصاحبه ای با عنوان عطریانفر: صندلی را از زیرپایعارفکشیدند به حاشیههای بدعهدی برخی از اعضای لیست امید در خصوص ریاست عارف پرداخته است و نوشت: درعرصه سياست ورزي بايد به واقعيتها توجه كرد و براي اهداف بلندمدت برنامهريزي كرد. يكي از عوارض ناهنجار سياست ورزي اين است كه با به دست آوردن اندك قدرتي دچار «مطلق گرايي» شويم. اصلاحطلبان پس از موفقيت در انتخابات رياستجمهوري سال ۹۲ و پيروزي آقاي روحاني احساس كردند به دليل اينكه قوه مجريه را در اختيار دارند ميتوانند در انتخابات مجلس نيز به پيروزي مطلق دست پيدا كنند. اصلاحطلبان اين نكته را فراموش كرده بودند كه سنخ انتخابات رياستجمهوري با انتخابات مجلس به صورت ذاتی با هم تفاوت دارد و نميتوان با همان استراتژي۹۲ در انتخابات۹۴ به پيروزي مطلق رسيد. انتخابات رياستجمهوري داراي حوزه انتخابيه واحد و ملي است. اين در حالي است كه در انتخابات مجلس حوزههاي متكثر و متنوعي وجود دارد و به همين دليل بسياري از عوامل
ناخواسته از جمله مناسبات محلي، مطالبات قومي و شناخت مستقيم غيرحزبي در سرنوشت انتخابات تاثيرگذار است. شرق در گزارشی با عنوان روايت احمد توكلي از چگونگی شکلگیری پليس ضدشورش ايران نوشت: در ايران نامش يگان ويژه ناجا و زير نظر نيروي انتظامي است. کنترل اجتماعات، مبارزه و برخورد با اغتشاشات و تجمعات غیرقانونی، مشارکت در عملیاتهای ویژه (گروگانگیری، بمبگذاری، طرحهای پاکسازی و...)، اعزام نیرو و امدادرسانی به دیگر واحدهای پلیس کشور از جمله وظایف عمده یگانهای ویژه ناجاست. بخشهاي مختلف اين یگان شامل واحد ضداغتشاش، واحد زنان، واحد اسواران (اسبسواران)، باشگاه براق که مسئولیت آموزش چتربازی، پاراگلایدر، سقوط آزاد، موتورسواری کارکنان واحد رهایی گروگان، واحد سپکا (سگهای پلیس)، واحد دریایی، واحد چک و خنثیسازی بمب و تلههای انفجاری است. آرمان در مطلبی دیگر به موضوع فیشهای حقوقی پرداخته است و در مطلبی با تیتر فيشهاي حقوقي پوست خربزه زير پاي دولت نوشت: دولت تدبير و اميد بر اساس مصالح و عقلانيتي در كشور شكل گرفت و به نوعي حاصل دريافت عمومي اكثريت جامعه سياسي ايران بود؛ اگرچه مجموعه اصلاحطلبي عمدهترين حاميان دولت
آقاي روحاني بودند اما واقعيت اين است كه عقلاي جناح اصولگرا هم بر اين عقيده بودند كه بايد طرحي نو در انداخت و با در نظر داشتن برخي سياستهاي اشتباهي كه دولتهاي نهم و دهم در كشور اتخاذ و به مرحله اجرا در آورد، حمايت از يك كانديداي ميانه رو كه تدبير را شعار خود قرار داده بود لازم دانسته شد. انتخاب روحاني در كسوت رئيس دولت يازدهم محصول تصميم جمعي و مبتني بر عقلانيت بود. روحاني و يارانش بر اين اعتقاد بودند كه نحوه شكلگيري و ادامه مسير دولت بايد بر مبناي عقل جمعي و مصالح كشور تعريف شود و اكنون هم همين اصول و مباني كه در دوره گذشته منجر به انتخاب روحاني شد، در دستور كار است. علاوه بر اين، مشي صحيح و رفتار مصلحت انديشانه اقتضا ميكند كه همين مسير ادامه پيدا كند. روزنامه اعتماد اما در مطلبی فرهنگی و در مصاحبه با پورناظری تحت عنوان كاري به ديگران نداريم كار خودمان را ميكنيم نوشت: دليل اصلي اين وقفه و فاصله، نبودن بچهها در ايران بود. آنها كارهاي مختلف و كنسرتهايي داشتند، يا در سفر بودند و ما اصلا زماني نداشتيم براي اينكه بنشينيم و با هم در مورد كار صحبت كنيم. اين مهمترين دليل اين تاخير بود. در اين فاصله من مثل
سابق آهنگ ميساختم يا تمرين داشتم. اين برنامهها سر جاي خودشان بودند و هنوز هم هستند. شايد اگر بچهها بتوانند منسجمتر در ايران بمانند در آينده اجراهاي بيشتري داشته باشيم. در حقيقت اين نخستين برنامهاي بود كه بعد از اين چند سال توانستيم ترتيب دهيم.
دیدگاه تان را بنویسید