مرتضوی باید از چه کسانی عذرخواهی کند؟

به گزارش نامه‌نیوز، در رسانه‌های گروهی خواندم که سعید مرتضوی به جهت نحوه مدیریتش در دوران دادستانی تهران، به‌ویژه در ماجرای اعزام بازداشت‌شدگان روز ١٨ تیر سال ٨٨ به بازداشتگاه کهریزک که منجر به کشته‌شدن سه‌نفر از بازداشت‌شدگان و آسیب‌های جسمی و روحی به بسیاری دیگر شد، اقدام به عذرخواهی از خانواده‌های قربانیان و نظام اسلامی کرده است. این عذرخواهی مرتضوی محل بحث است چراکه باوجود آنکه از ابتدای تشکیل پرونده اتهامی، مدارک و مستنداتی که اتهاماتش را اثبات کند وجود داشته، اما در جلسات رسیدگی دادگاه‌های قبلی بر بی‌گناهی و دخالت‌نداشتن خود در این فجایع دهشتناک اصرار داشت. امروز پس گذشت چند سال و پیموده‌شدن مسیر پیچیده رسیدگی در مراحل مختلف دادسرا، دادگاه عمومی، دادگاه تجدیدنظر و دیوان‌عالی کشور و پس از تشکیل جلسات متعدد به این نتیجه رسیده گفته‌های قبلی‌اش درباره بی‌گناهی ناشی از اشتباه بوده و امروز باید به‌دلیل عملکردش از خانواده‌های قربانیان عذرخواهی کند. این خود محل تأمل و بررسی است. او تا همین هفته گذشته که جلسه دوم دادگاه هم برگزار شد، چهره دیگری در این ماجرا از خود ترسیم می‌کرد. نکته بعدی درخصوص این عذرخواهی این است که باید درباره زمانی که مرتضوی قاضی دادگستری و به‌خصوص قاضی ویژه دادگاه مطبوعات بود و سپس در دادستان عمومی و انقلاب تهران انجام خدمت می‌کرده، بررسی دقیق و کاملی صورت پذیرد. لزوم عذرخواهی و اظهار ندامت این شخص از اقدامات غیرقانونی نسبت به سایر شهروندان به‌دلیل عملکرد آن مقطع زمانی انکارشدنی نیست. به یاد داریم که سعید مرتضوی در سال ١٣٧٩ با استناد به قانون اقدامات تأمینی و تربیتی مصوب سال ١٣٣٩ که مخصوص پیشگیری از اقدامات چاقوکشی و قمه‌کشی و مخصوص افراد زورگو و بزهکار اجتماعی بوده و به‌هیچ‌وجه ارتباطی به روزنامه‌نگاران و ارباب جراید نداشته، به‌عنوان قاضی دادگاه مطبوعات اقدام به توقیف فله‌ای روزنامه‌ها می‌کرد. بعدها شاهد بودیم پس از توقیف روزنامه‌ها به استناد قانون غیرمرتبط از سوی او، دادگاه‌های رسیدگی‌کننده این توقیف‌ها را غیرقانونی دانسته و حکم به بازگشایی رسانه‌های توقیف‌شده ازسوی مرتضوی دادند و این روزنامه‌ها بعضا به جامعه مطبوعاتی بازگشتند. مرتضوی به جهت این توقیف‌های غیرقانونی باید از جامعه مطبوعاتی ایران عذرخواهی کند. توقیف هر رسانه منجر به آسیب‌های جدی مألی و روحی به روزنامه‌نگاران بی‌پناهی بود که مأمنی غیر از تحریریه نداشتند. همچنین بسیاری از روزنامه‌نگاران براساس اتهامات واهی که سعید مرتضوی به آنان وارد کرده بود تحت پیگرد قرار گرفته، بازداشت و محکوم شدند. برخی از این احکام به‌قدری طولانی بود که زمان آزادی از زندان، دیگر نشانی از روزنامه آن روزنامه‌نگار ازحبس‌آمده نبود. برخی از این روزنامه‌نگاران در مراحل بعدی دادرسی تبرئه می‌شدند و درواقع محرز می‌شد که اتهامات وارده از پایه بی‌اساس بوده است. سعید مرتضوی یک عذرخواهی بزرگ دیگر هم به جامعه کوچک روزنامه‌نگاران ایران بدهکار است. همچنین باید به رفتار غیرقانونی این شخص در ماجرای فروش سؤالات کنکور دانشگاه آزاد اسلامی بپردازیم. آن ماجرا در کمیته تحقیق‌وتفحص مجلس مطرح شد. دخالت او در این پرونده در صحن علنی مجلس قرائت و نسبت به آن تصریح شد. در همان مقطع تصویب شد مرتضوی برای دخالت در این پرونده باید تحت پیگرد قرار گیرد. متأسفانه دیدیم که مرتضوی برای منحرف‌کردن مسیر دادرسی از رسیدگی به اتهامات خود، آقای عباس پالیزدار و همه افرادی را که با نام‌برده در کمیته تحقیق‌وتفحص مجلس فعالیت می‌کردند بنابر اتهامات بی‌اساس تحت پیگرد قرار داد و عناوین مجرمانه دروغین تشکیل باند و اقدام علیه امنیت ملی را به آنان وارد کرد و ماه‌ها این افراد بی‌گناه ازجمله خود من را در سلول انفرادی نگاه داشت. سلول انفرادی خود شکنجه‌ای دردناک است. بعدها برای همین افراد از اتهاماتی که سعید مرتضوی برای انحراف رسیدگی به پرونده خود متوجه آنان کرده بود حکم تبرئه قطعی صادر شد. مرتضوی باید از این افراد که به ‌نا‌حق با دستور او مدت قابل‌توجهی در بازداشت غیرقانونی بودند عذرخواهی کند. همچنین پرونده اتهامی سعید مرتضوی باید درباره زمان ریاست سازمان تأمین اجتماعی و پرداخت‌های غیر قانونی در مدت تصدی این سمت و معاملات غیرقانونی در آن زمان که مورد تأکید کمیته تحقیق‌وتفحص مجلس شورای اسلامی نیز بود و پرونده در حال رسیدگی در دادگاه است باید از همه بیمه‌گذاران تأمین اجتماعی و مردم ایران عذرخواهی کند. البته این شخص عذرخواهی‌های بسیار دیگری نیز به مردم ایران و فاعلان سیاسی و وکلا بدهکار است که شاید امکان انتشار آن وجود نداشته باشد.

منبع: روزنامه شرق