جایگاه زیرسوال نو ظهوران انتخاباتی!

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) : شروع فعالیت های انتخاباتی سال 96 با معرفی کاندیداهایی رقم خورد که مورد علاقه هیچ جناح و دسته ای نبودند. به گزارش نامه نیوز، افرادی که سال ها در پشت پرده جناح های سیاسی ایران بودند و امروز برای آنکه فقط خود را به بازار عرضه کنند، پا به میدان گذاشته اند،البته بدون آنکه توجهی به میزان رای آوری و توان جذب افکار داشته باشند!

حال محافظه کاران در این بین پرچم دار شده اند و در این روزها گزینه هایی را راهی میدان کرده اند که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان شاید نتوانند رقیب قابل توجهی برای روحانی باشند. این موضوع به کام نیروهای اصولگرا نیز خوشایند نیست و آنها نیز به این موضوع انتقاد دارند و در همین راستا برخی از شخصیت های جناح راست، گزینه های اصولگرایی را در حد استانداری نیز نمی دانند.

تکراری های انتخاباتی

البته معضل دیگری نیز که وجود دارد به معرفی گزینه های تکراری و آزمون پس داده باز می گردد.شخصیت هایی که در انتخابات های مختلف مردم به آنها نه گفته اند و حتی نتوانسته اند تا رای بدنه متبوع خود را نیز جذب کنند. معرفی افرادی مانند جلیلی، میرسلیم ومهدی زاهدی از نمونه های بارز این رویکرد هستند. روندی که سران نواصولگرایان محافظه کار بر آن تاکید و تکیه دارند و سعی می کنند تا روی حرف خود نیز ایستادگی کنند.

راهبرد انتخاباتی

در انتخابات های گذشته همواره افرادی که نوظهور بودند یا توانایی جذب رای را نداشتند به وضوح مشاهده شده اند و همگان دیدند که چگونه افرادی که بارها در انتخابات حضور پیدا کرده بودند یا به طور مستقل و بدون پشتیبانی جناحی وارد میدان شدند، به چه نتیجه ای رسیدند.

بدون شک هر جریانی که سعی دارد در انتخابات ریاست جمهوری ایران به برتری دست پیدا کند و گزینه خود را برای 4 سال به پاستور بفرستد، در ابتدا باید توانایی گزینش افرادی را داشته باشد که مردم بر روی آنها اتفاق نظر و اقبال داشته باشند نه اینکه تنها افرادی را به میدان بفرستند که به دلیل نفوذ و اتفاق نظر چند نفر، به عنوان اصلح و فرد مورد اطمینان به عرصه فرستاده شود.

تجربه انتخابات های چند سال اخیر ایران نشان داده است آن چیزی که سبب موفقیت افراد یا لیست ها در انتخابات شده است، انتخاب مناسب گزینه های مورد نظر و حامیان آن هاست.

اگر جریان هایی که خود را برتر می دانند گزینه های نامناسب و مردود را تنها برای آنکه اعلام حضور داشته باشند وارد میدان کنند، در آینده نه چندان دور دچار رکود سیاسی شده و دیگر در حد اظهار نظرهای جناحی نیز نمی توانند صاحب نظر باشند چه برسد به آنکه گزینه راهی میدان انتخابات برای به دست آوردن کرسی ریاست جمهوری کنند.

جای خالی بزرگان تصمیم گیر

کسانیکه در این برهه از زمان در احزاب مختلف کشور مشغول فعالیت های سیاسی هستند، به طور حتم جای خالی بزرگانی مانند آیت الله مهدوی کنی و حبیب الله عسگر اولادی را به خوبی درک می کنند چرا که در آن زمانی که این افراد در کشور حضور داشتد و در تصمیمات جریان های سیاسی خود تاثیرگذار بودند، هیچگاه اجازه نمی دادند تا گزینه های وارد میدان شوند که سبب دل سردی و سرخوردگی بدنه اجتماعی شوند.

برائت از نوظهور های رای شکن

به نظر می رسد بهتر است جریان های سیاسی سنتی کشور به جای تلف کردن وقت خود برای درگیری های جناحی بی فایده به سراغ نیروسازی بروند و گزینه هایی را پرورش دهند که در این روزگار برای معرفی به عرصه سیاسی کشور و کارزار انتخابات کارایی لازم را داشته باشد و به گونه نباشد که افراد نسل اول انقلاب که هر کدام سال ها از عرصه های سیاسی دور بودند و مردم نیز از آنها پیش زمینه ذهنی ندارند را راهی بازار کنیم که این روند جز شکست آرای کاندیداهای دیگر هیچ سودی دیگری در بر ندارد.