حجت الاسلام اکرمی: پهلوی، راهپیمایی مردم را با هلی کوپتر رصد کرد و به دربار گفت: این که همه ملت بودند

حجت الاسلام سید رضا اکرمی رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری با اشاره به ریشه ها و علل اصلی پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 گفت: "برای پیداکردن علل انقلاب باید به یک سال قبل از شروع نهضت در سال 42 بازگشت؛ در سال 1341 مخالفت مراجع و علمای قم با طرح انجمن های ایالتی و ولایتی که از سوی رژیم مطرح شده بود و در نهایت ملغی شد، جرقه ابتدایی وقوع انقلاب اسلامی بود؛ بعد از ملغی شدن طرح انجمن های ایالتی و ولایتی، محمد رضا پهلوی موضوع انقلاب سفید را مطرح کرد که این بار هم مراجع بزرگ و علمای قم با آن مخالفت کردند؛ پس از آن حادثه فیضیه قم و جنایت رژیم ستمشاهی رقم خورد که البته من در آن روز چوب خوردم و مصدوم شدم؛ سپس نوبت به 15 خرداد سال 1342 رسید که من در آن مقطع در قم نبودم؛ زندانی شدن امام (ره)، به شهادت رسیدن شهدای 15 خرداد و تصویب کاپیتولاسیون و اعتراضهای گسترده به آن و همچنین تبعید امام خمینی (ره) از کشور به عراق و فرانسه، از جمله پله های دیگری بود که ملت ایران برای رسیدن به انقلاب آنها را پیمود." به گزارش نامه نیوز، وی افزود: "در این میان فوت حاج آقا مصطفی خمینی (فرزند ارشد بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی) در نجف کبریتی به باروت انقلاب مردم ایران کشید؛ بعد از فوت ایشان مجالس بزرگداشت فراوانی با حضور اقشار انقلابی و سخنرانی خطبای معروف برگزار شد؛ در آن ایام انتشار مقاله توهین آمیز در روزنامه اطلاعات موجب قیام و تظاهرات 19 دی مردم سراسر کشور علی الخصوص مردم شهر مقدس قم شد؛ برگزاری مراسم های چهلم شهدای انقلاب در شهرهای تهران، تبریز، یزد، کازرون، جهرم و ... هم نقش مهمی در فراگیری شعارهای انقلابی مردم در سراسر کشور داشت." حجت الاسلام اکرمی ادامه داد: "در روز تاسوعا و عاشورای حسینی سال 57، مردم تهران راهپیمایی وسیعی را از ابتدا تا انتهای خیابان انقلاب تهران برگزار کردند؛ خود محمدرضا پهلوی سوار بر هلی کوپتر دو سه بار از ابتدا تا انتهای خیابان انقلاب را برانداز کرد و وقتی که به کاخ رسید به نزدیکان درباری اش گفت "این جمعیت همان ارتجاع سیاهی بود که می گفتید؟ این که همه ملت بود"؛ بعد از آن مرتبا نخست وزیرها و دولت هایش را تغییر داد و در شرایطی که این تغییرات نتوانست رضایتمندی مردم را جلب کند، شاه مخلوع مجبور به فرار از کشور شد." رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری در ادامه به ذکر خاطراتی از ممنوع المنبر شدن خود در سال های آغاز نهضت اسلامی اشاره کرد و گفت: "در سمنان و در منزل یک روحانی پدر شهید که الان از دنیا رفته است، واعظی به منبر رفت و در پایان جلسه به شاه دعا کرد؛ بعد از منبر به او گفتم " چه ضرورتی داشت که در منزل یک روحانی به شاه دعا کنی؟"، آن واعظ به من گفت "تو جوانی؛ نمی فهمی؛ حرص و جوش نخور؛ شیرت خشک می شه" ؛ آن جلسه تمام شد؛ بعد از ظهر از شهربانی سمنان به ما خبر دادند که اگر می خواهید در سمنان به منبر بروید، به شهربانی بیایید و در اینجا تعهد بدهید" ؛ با این تماس هم من تصمیم خودم را گرفتم و از سمنان به سمت تهران مراجعه کردم." وی افزود: "در مورد دیگری در سال 57 منبر تندی علیه محمدرضا شاه رفتم؛ ساواک بلافاصله بعد از آن سخنرانی، قصد به دستگیری من کرد؛ من هم با تغییر لباس هایم و با ترک موتور شدن، از معرکه پیش آمده فرار کردم." حجت الاسلام اکرمی یادآور شد: "در ماه مبارک رمضان سال 57 نیز در حوالی خیابان شکوفه تهران، در حالیکه بر روی منبر مشغول سخنرانی برای مردم بودم، به یکباره اعلام کردند که ساواک در راه مسجد است و قصد دستگیری من را دارد؛ من هم در آن لحظه به مردم که دستپاچه شده بودند، گفتم "آقایان، من را می خواهند بگیرند؛ شما را که نمی گیرند؛ پس نگران نباشید" ؛ بعد از به سرعت جلسه را تمام کرده و متفرق شدیم." رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری ادامه داد: "در یکی از شب های احیاء ماه مبارک رمضان همان سال در مسجد مسلم ان عقیل مراسم احیا با سخنرانی من برگزار شد، بلافاصله بعد از پایان مراسم و درحالیکه جمعیت هنوز در مسجد حضور داشت، افراد ساواک برای دستگیری من وارد اقدام شده و داخل مسجد آمدند و البته باز هم من موفق به فرار شدم." حجت الاسلام اکرمی در ادامه با بیان اینکه اینگونه موارد را در سال های قبل از انقلاب بسیار زیاد داشته ام ولی شانس زندان رفتن و شکنجه شدن را پیدا نکردم خاطرنشان کرد: "آن زمان از دست رژیم شاهنشاهی هر نوع آزار و شکنجه ای، "عبادت و ارزش" محسوب می شد؛ ما امروز در نظام جمهوری اسلامی ایران حق آگاه سازی داریم؛ اگر خلافی رخ می دهد برای اصلاح آن باید افشاگری کنیم؛ قبل از انقلاب یقینا توسط رژیم شاهنشاهی ضد اسلام و ضد قرآن عمل می شد؛ وقتیکه در سال 1341 سوگند به قرآن را از قسم حذف کرده بودند تکلیف همه با رژیم ستمشاهی مشخص شده بود."

منبع: میزان