شیوه برخورد با عربستان

رژیم آل سعود با استفاده از سیاست خویشتنداری جمهوری اسلامی ایران تلاش کرد که یک جبهه عبری، عربی و ترکی علیه ایران سازماندهی کند. اظهارات مشترک اخیر عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان، چاووش اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه و آویگدور لیبرمن وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ نشان می دهد نوعی هماهنگی در سیاست‌های ترکیه، رژیم صهیونیستی و عربستان وجود دارد و قطعا موضع گیری‌های خصمانه اخیر علیه ایران در کنفرانس امنیت مونیخ پایان ماجرا نخواهد بود، چراکه رژیم آل سعود از هر اقدامی برای انزوا و تخریب ایران فروگذار نمی کند.

سفر اخیر عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان به عراق برای جدا کردن این کشور از مجموعه جمهوری اسلامی ایران و همچنین سفر رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه به عربستان، بحرین و قطر و پیشنهاد پادشاه عربستان برای کمک مالی گسترده به ترکیه در مقابل جدایی سیاسی از ایران در چهارچوب سیاست‌های تخریبی عربستان است که متاسفانه این رژیم با وجود اینکه از جایگاه سیاسی و فرهنگی بالایی برای تقابل با جمهوری اسلامی برخوردار نیست اما با استفاده از فضای بین المللی و همکاری آمریکا و رژیم صهیونیستی سعی دارد کنش‌های تهاجمی بیشتری در برابر ایران اتخاذ کند.

لذا در چنین شرایطی جا دارد که ایران نیز شیوه‌های مشابهی را در برابر عربستان در پیش بگیرد؛ چراکه سیاست خویشتنداری در برابر کنش‌های تهاجمی این کشور بیش از این دیگر پاسخگو نیست. سفر اخیر هیات سازمان حج و زیارت به عربستان برای گفت‌وگو با آل سعود پیرامون سفر حجاج ایرانی به مکه در محل خود مناسب نبود و نباید این هیات به عربستان عزیمت می کرد؛ با توجه به جنایاتی که عربستان علیه حجاج ایرانی داشت و همچنین سکوت وزارت خارجه، به مفهوم واگرایی جمهوری اسلامی ایران در برابر سیاست‌های عربستان است.

ملت ایران انتظار دارد که وزارت خارجه موضع تند و شیوه‌های تهاجمی در برابر عربستان اتخاذ کند و از سویی تهران می‌تواند دست به یارگیری جدیدی علیه عربستان در منطقه بزند. همچنان که عربستان اکنون به دنبال تشکیل یک جبهه عبری، عربی و ترکی علیه ایران است. ایران می تواند در شورای همکاری خلیج فارس نفوذ کند؛ با نفوذ در شورای همکاری خلیج فارس، کویت، پادشاهی عمان و امارات را از مجموعه این جریان و شورا خارج و پس از آن اتلافی علیه عربستان ایجاد کند.